ارسال کننده: آقای غلامعلی اخلاقی 19دی
ایسنا: هماهنگ کننده برنامه مشترک سازمان ملل متحد در زمینه ایدز در ایران گفت: تعداد زنان مبتلا به HIV در ایران روبه افزایش است.
به نقل از ایسنا، فرداد درودی در اولین کارگاه کشوری پیوند برنامه‌های کنترل HIV و سلامت باروری با هدف حذف انتقال HIV و سفلیس از مادر به نوزاد اظهار کرد: در سال 2000 میلادی بزرگترین گردهمایی دولت‌ها و کشورها برای تنظیم اهداف هزاره سوم و کاهش مرگ و میر کودکان برگزار شد.
وی افزود: پس از آن از سال 2001 کشورها موظف شدند میزان پیشرفت‌های خود در این بخش را به سازمان ملل متحد گزارش دهند و در سال 2006 دوباره کشورها دور یکدیگر جمع شدند و به این نتیجه رسیدند که باید وسائل پیشگیری و مراقبت و درمان را به خدمت گیرند.
هماهنگ کننده برنامه مشترک سازمان ملل متحد در زمینه ایدز در ایران ادامه داد: در سال 2011 یک پیامد سیاسی به تصوب رسید که بر طبق آن اهداف جدید و شجاعانه‌ای در دستور کار قرار گرفت که بر اساس آن روش‌های جدید، موارد جدید و ابتلای کودکان به HIV باید صفر برسد.
درودی اضافه کرد: در این نشست‌های هم اندیشی مشخص شد ما نیازمندیم که روش‌های پیشگیری را دگرگون کنیم و به همین علت باید گفت که برگزاری این کارگاه می‌تواند یکی از روش‌های جدید پیشگیری باشد چرا که به صفر رساندن موارد جنسی و حذف انتقال ویروس HIV از مادر به کودک را در نظر گرفته است.
وی اظهار کرد: در برنامه پیوند کنترل HIV مشخص شده که یک زن چه طور از مبتلا شدن به این ویروس جلوگیری کند و اینکه اگر مبتلا شد چطور بیماری را کنترل کند و پس از آن چگونه به راحتی صاحب فرزند شود.
هماهنگ کننده برنامه مشترک سازمان ملل متحد در زمینه ایدز در ایران با بیان اینکه تعداد زنان مبتلا به HIV در ایران روبه افزایش است، اضافه کرد: کلید موفقیت، تشخیص به موقع این ویروس است و اگر این کار به درستی انجام نشود شانس تولد نوزاد سالم از دست خواهد رفت.
درودی با بیان اینکه HIV درمان ندارد و فقط در زمان بارداری می‌توان جنین را از ابتلا به آن حفاظت کرد، تاکید کرد: کشور در این زمینه از نظر علمی و عملی مشکلی ندارد و هیچ چیز نباید این کشور را متوقف کند چرا که مهمترین هزینه این بیماری هزینه‌های روانی است که به خانواده وارد می‌شود.
وی اضافه: اگر برنامه پیوند برنامه‌های کنترل HIV و سلامت باروری با هدف حذف انتقال HIV و سفلیس از مادر به نوزاد در ایران عملیاتی شود شاید بتوان گفت که سالانه هشت میلیارد تومان به کشور کمک می‌شود و اگر این برنامه اجرایی نشود فشار به بخش‌های دیگر بهداشت کشور وارد می‌شود.
