هرانا
آتنا دائمی، کنشگر مدنی محبوس در زندان لاکان رشت باگذشت حدود ۲ ماه کماکان از داشتن کارت تلفن و حق برقراری تماس تلفنی محروم است. خانواده این فعال مدنی زندانی از حدود دو هفته قبل تاکنون در بی‌خبری و نگرانی بسر می‌برند. خانم دائمی پیشتر از تاریخ ۲۱ مردادماه در اعتراض به قطعی مکرر تلفن و مدیریت ناکارآمد زندان دست به اعتصاب غذا زده و نهایتا در تاریخ ۲۶ مردادماه پس از برقراری تلفن زندان و آزادی شماری از زندانیانی که آزادیشان در پی عدم حضور ۴ هفته‌ای رئیس زندان به تعویق افتاده بود، به اعتصاب خود پایان داد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امروز دوشنبه ۳ آبان‌ماه ۱۴۰۰، آتنا دائمی، کنشگر مدنی محبوس در زندان لاکان رشت کماکان از داشتن کارت تلفن و حق برقراری تماس تلفنی محروم است.
خانواده این فعال مدنی زندانی از حدود دو هفته قبل تاکنون از وضعیت او بی‌خبر هستند و این امر موجب افزایش نگرانی آنان در خصوص وضعیت فرزندشان شده است.
خانم دائمی پیشتر از تاریخ ۲۱ مردادماه در اعتراض به قطعی مکرر تلفن و مدیریت ناکارآمد زندان دست به اعتصاب غذا زده و نهایتا در تاریخ ۲۶ مردادماه پس از برقراری تلفن زندان و آزادی شماری از زندانیانی که آزادیشان در پی عدم حضور ۴ هفته‌ای رئیس زندان به تعویق افتاده بود، به اعتصاب خود پایان داد. به گفته یک منبع مطلع به خانم دائمی گفته شده بود که تنها به مدت ۵ دقیقه آن هم در حضور یکی از ماموران زندان و در دفتر رئیس زندان حق برقراری تماس تلفنی دارد. امری که با مخالفت خانم دائمی روبرو شد. همچنین در تمام مدت ملاقات کابینی با خانواده نیز یک مامور کنار او حضور دارد. این منبع در این خصوص افزود: «حتی کابینی که می‌توانند از آن استفاده کنند هم از قبل مشخص می‌شود گویا آن تماس هم در حال شنود شدن است.»
به گفته این منبع پیشتر سایر زندانیان با جرائم عمومی در زندان برای شهادت علیه آتنا دائمی تحت فشار قرار گرفته بودند. به آنها گفته شده بود که باید مدعی شوند صحبت‌های آتنا دائمی درباره کمبودها و شرایط زندان لاکان رشت صحت نداشته است. این در صورتی که اخیرا به دلیل تخلفات صورت گرفته رئیس پیشین بند زنان زندان اخراج شده و فرد دیگری جایگزین او شده است.
آتنا (فاطمه) دائمی در تاریخ ۲۹ مهر ۹۳ بازداشت در تاریخ ۲۵ اردیبهشت ۹۴ توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمد مقیسه از بابت اتهامات “اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام و توهین به رهبری” به ۱۴ سال حبس محکوم شد. حکم وی توسط دادگاه تجدیدنظر به ۷ سال تقلیل یافت و نهایتا با اعمال ماده ۱۳۴، ۵ سال آن قابل اجرا بود. خانم دائمی نهایتا در بهمن‌ماه ۹۴ با تودیع قرار وثیقه تا پایان مراحل دادرسی از زندان آزاد شد.
این زندانی سیاسی از آذرماه ۹۵ دوره محکومیت خود را آغاز کرد و سال ۹۷ زمانی که در حال سپری کردن دوران محکومیت خود در بند زنان زندان اوین بود، به همراه گلرخ ابراهیمی ایرایی با گشایش پرونده دیگری مواجه و نهایتا توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ۳ سال و ۷ ماه حبس تعزیری محکوم شد. دادگاه همچنین علاوه بر این هر یک از این دو شهروند را به ۲ سال محرومیت از عضویت در گروه ها و احزاب محکوم کرد. این حکم مدتی بعد در مرحله تجدید نظر بدون تشکیل جلسه دادگاه عینا تائید شد. با اعمال ماده ۱۳۴ مدت ۲ سال و ۱ ماه از این حبس برای هر یک از آنها قابل اجرا است.
خانم دائمی تیرماه ۹۹، همچنین از بابت پرونده‌ای دیگر که برای دومین بار در دوران حبس علیه او گشوده شد توسط شعبه ۲۴ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمدرضا عموزاد به ۲ سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد. این پرونده با شکایت وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه علیه وی گشوده شده بود. اسفندماه ۹۹ دیوان عالی کشور درخواست اعاده دادرسی وکلای آتنا دائمی را رد کرد. آتنا دائمی و اعضای خانواده او علاوه بر این نیز بارها با پرونده‌ها و فشارهای امنیتی و قضایی دیگر روبرو بوده اند. آتنا دائمی نهایتا ظهر روز سه‌شنبه ۲۶ اسفندماه ۹۹، با پابند و دستبند از زندان اوین خارج و ساعت ۸ شب از زندان اوین به زندان لاکان رشت تبعید شد.
