دویچه وله فارسی
یک سال از دستگیری ناهید تقوی، شهروند ۶۷ ساله دو تابعیتی در تهران میٰگذرد. مریم کلارن، دختر او در بیانیهای به این مناسبت گفته که نمیگذارد مادرش به مهره “بده بستان” و “بازی کثیف” دولتهای آلمان و ایران مبدل شود.
ناهید تقوی یک سال است که در ایران زندانی است
۳۶۵ روز از بازداشت ناهید تقوی، شهروند دو تابعیتی۶۷ ساله و بازنشسته میگذرد. در این فاصله او در بند زنان زندان اوین نگاهداری شده، کرونا گرفته و یک روز هم به مرخصی نرفته است.
۱۶ اکتبر ۲۰۲۰ ماموران امنیتی به خانه ناهید تقوی در تهران ریختند و او را با خود بردند. تقوی سالها بین ایران و آلمان در رفت و آمد بود و به گفته خانوادهاش هیچوقت مشکلی برایش پیش نیامده بود. ظرف یک سال گذشته اتهام او به درستی مشخص نشد و بستگان خانم تقوی بر این باورند که علت امر به پاسپورت آلمانی باز میگردد.
با شیوع کرونا در بند زنان اوین، ناهید تقوی تنها کسی بود که به مرخصی اعزام نشد. شوک این دستگیری در اوت ۲۰۲۱ با صدور ده سال حکم به اوج خود رسید. مریم کلارن، فرزند او بارها از دولت آلمان خواسته کاری برای آزادی مادرش انجام دهد و از کندی پیگیریها گلایه کرده است. او در گفت وگویی با خبرنگار “تاگس شاو” میگوید: «مادرم هفت ماه در سلول انفرادی بود. باید صدها ساعت بازجویی را تحمل میکرد. بعد به کرونا مبتلا شد. دیگر بس است…»
در بیانیهای که مریم کلارن در صفحه توییتر خود به مناسبت سالگرد دستگیری مادرش منتشر کرده، آمده است: «… رژیم ایران ناهید و دوستانش را به خاطر گفتوگو در خانه و کافه و پارک و اعتراض به شرایط بد مردم زندانی کرده است… مادرم دوتابعیتی است و من در اینجا اعلام میکنم که دستگیری مادرم به دلیل افکارش بوده است و اجازه نخواهم داد که او به مهره بازی کثیف دولتهای آلمان و ایران و معاملات و بده بستانهایشان تبدیل شود.»
اوایل ماه گذشته، به خانواده ناهید تقوی اطلاع دادند که میتواند به مرخصی برود. خانواده وثیقه گذاشت و تشریفات و مراحل لازم را طی کرد اما از مرخصی خبری نشد. مریم کلارن عنوان میکند که در آخرین تماس تلفنی با مادرش، متوجه دلمردگی و عصبانیت او شده است. ناهید تقوی که کمردرد شدیدی دارد گفته است: «این بازیها چیست؟ من مهره شطرنج نیستم.»
ناهید تقوی، اواسط مرداد به ده سال و هشت ماه حبس تعزیری محکوم د. این حکم از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب و با اتهام “مشارکت در اداره گروه غیرقانونی” صادر شد. دختر او پیشتر در مصاحبهای با دویچه وله فارسی گفته بود: «دستگیری مادرم چشمانم را درباره نقض حقوق بشر در ایران باز کرد.»