روزنامه شرق
زنان متقاضی وام ودیعه که در شرایط برابر با مردان بودند، از دریافت آن محروم شدهاند.
دولت از سال ۹۹ در قالب مصوبه ستاد ملی کرونا، با هدف «حمایت از مستاجران»، «کنترل التهاب بازار مسکن» و «تنظیمگری بازار» اقدام به پرداخت تسهیلاتی به نام «ودیعه مسکن» کرد.
با این که دولت از ابزارهایی مانند تنظیم نرخ اجارهبها به نفع مستاجران میتواند استفاده کند اما به بهانه حمایت از مستاجران در گرانیهای اخیر، به سمت ارائه تسهیلات ودیعه حرکت کرد. اما همین تسهیلات نیز به مستاجران پرداخت نشد. شرایط سخت احراز صلاحیت متقاضیان، سختگیری در ثبت ضامن و همراهی نکردن بانکها با متقاضیان باعث شد که در سال گذشته ۲۲۳ هزار نفر یعنی کمتر از ۳ درصد مستاجران کل کشور وام ودیعه مسکن را دریافت کنند.
در این میان خرداد ۱۴۰۰ بندی به شرایط دریافت وام اجاره ودیعه اضافه شد که زنان بالای ۳۵ سال که «خودسرپرست» هستند به مفهوم اینکه با خانواده زندگی نمیکنند، میتوانند از تسهیلات اجاره استفاده کنند. اما اکنون گزارشها نشان میدهد، زنان «خودسرپرست» متقاضی وام ودیعه مسکن حتی با وجود شرایط برابر با مردان، از این تسهیلات حداقلی محروم شدند.
ابتدای امسال مدیرکل دفتر امور حمایتی و توانمندسازی وزارت کار از افزایش تعداد خانوار تک نفره زنان و آمار بیش از ۴ میلیونی «زنان سرپرست خانوار» با تعریف پایگاه اطلاعات رفاه ایرانیان از زن سرپرست خانوار خبر داد.
بر اساس گزارش مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت کار در سال ۹۸، سهم زنان از اشتغال رسمی تنها ۱۹درصد بوده و به ازای هر چهار مرد شاغل، یک زن شاغل در بازار کار رسمی وجود دارد.
با همهگیری کرونا بسیاری از مشاغل از دست رفت؛ زنان سهم کمی در مشاغل رسمی دارند و در نبود امنیت شغلی، آمارها نشان میدهد اکثریت بیکارشدگان نیز زنان بودهاند. براساس دادههای مرکز آمار، پاییز سال ۹۸ چهار میلیون و ۴۶۸ هزار زن در ایران شاغل بودهاند و این رقم تا پاییز سال ۹۹ با ۷۷۷ هزار نفر کاهش به سه میلیون و ۶۹۱ هزار نفر رسید.
به عبارت دیگر، تعداد زنانی که در طول همهگیری کرونا شغلشان را از دست دادهاند، سه برابر مردان بوده است؛ در چنین شرایطی شواهد حکایت از آن دارند که در دریافت وام ودیعه مسکن نیز تبعیضها علیه زنان برقرار بوده است.