اعتراض زندانی سیاسی گلرخ ایرایی نسبت به فقدان حداقل حقوق زندانی در زندان آمل
زندانی سیاسی گلرخ ایرایی زندانی تبعیدی به زندان آمل در یک پیام کوتاه اعلام کرد تا خاتمه دادن به شرایط فلاکت بار زندان آمل و اذیت و آزار مسئولان این زندان از تماس تلفنی و ملاقات خودداری می کند.
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام، ۱۳ تیر۱۴۰۰، زندانی سیاسی گلرخ ایرایی تبعیدی در زندان عامل در یک پیام کوتاه نسبت به نبود حداقل حقوق زندانی در زندان آمل اعتراض کرده و اعلام کرد تا تا خاتمه دادن به شرایط فلاکت بار فعلی از تماس تلفنی که هر بار منجر به اهانت ماموران به زندانیان میشود و نیز ملاقات خودداری میکنم.
گلرخ ایرایی در بهمن سال ۹۹ پس از ۴۳ روز بازجویی در بازداشتگاه اطلاعات سپاه نهایتا به زندان آمل تبعید شد.
متن پیام کوتاه گلرخی ایرایی از این قرار است:
«به دلیل محرومیت از حقوق حداقلی یک زندانی و قرار گرفتن در شرایطی که حق و حقوق زندانیان با رفتار تند و لحن توهین آمیز زندانبانان به صورت پوئن به زندانی عرضه میشود، تا خاتمه دادن به شرایط فلاکت بار فعلی از تماس تلفنی که هر بار منجر به اهانت ماموران به زندانیان میشود و نیز ملاقات خودداری میکنم.»
بیشتر درباره گلرخ ابراهیمی ایرایی:
زندانی سیاسی گلرخ ابراهیمی ایرایی در ۱۵شهریور۱۳۹۳ به همراه همسرش آرش صادقی بازداشت شد. سپس در اردیبهشت۱۳۹۴ به اتهام توهین به مقدمات و تبلیغ علیه نظام در شعبه۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ۶سال حبس تعزیزی محکوم شد.
زندانی سیاسی گلرخ ایرایی
بیشتر بخوانید:
زندانی سیاسی گلرخ ابراهیمی ایرایی کیست؟
او به دلیل داستان منتشر نشده‌ای در دفترچه شخصی‌اش به توهین به مقدسات متهم شده است. در این داستان زنی پس از دیدن فیلمی درباره سنگسار یک زن در ایران، از شدت عصبانیت نسبت به احکام مذهبی، اقدام به سوزاندن قرآن می‌کند. بازجویان با وجود انکار او، اصرار داشته‌اند که این یک داستان نیست و خاطرات شخصی گلرخ ایرایی است.
مخالفت با حکم قصاص، امضای بیانیه‌هایی در مخالفت با مجازات اعدام، شرکت در تجمعات، حمایت از زندانیان سیاسی و دیدار با زندانیان سیاسی بخشی از فعالیت‌هایی است که در حکم دادگاه به عنوان مصداق اتهامات و فعالیت‌های ضدامنیتی گلرخ ایرایی ذکر شده و به موجب آن به ۶سال زندان محکوم شده است.
وی در آبان۱۳۹۵ با شکستن درب خانه، توسط مأموران امنیتی، جهت اجرای حکم ۶سال حبس تعزیزی بازداشت و بند زنان زندان اوین، منتقل شد. همسر وی آرش صادقی از روز دستگیری وی در اعتراض به این بازداشت، ۷۰روز اعتصاب غذا کرد.
گلرخ به همراه آتنا دائمی در ۱۴بهمن۱۳۹۶ بعد از تبعید به زندان قرچک ورامین در اعتراض به این انتقال و با خواسته برگشت به زندان اوین دست به اعتصاب غذا زدند.
گلرخ ابراهیمی ایرایی تا ۴اردیبهشت۱۳۹۷ اعتصاب غذایش را ادامه داد و یک هفته آخر هم دست به اعتصاب غذای خشک زد. وی در ۱۴فروردین۱۳۹۷ به حالت اغما و بیهوشی افتاد و به بیمارستان بیرون زندان، منتقل شد. وی در ۴اردیبهشت۱۳۹۷ به درخواست تعداد زیادی از خانواده‌های زندانیان سیاسی، جانباختگان و فعالین مدنی، بعد از ۸۲روز اعتصاب غذایش را شکست و در پیامی صوتی از همه کسانی که در کنارش ایستاده بودند، تشکر کرد. بدنبال این اعتصاب غذا، مسئولان زندان مجبور شدند گلرخ ابراهیمی ایرایی و آتنا دائمی را به زندان اوین برگردانند.
در روز ۱۹فروردین۱۳۹۸ گلرخ ابراهیمی ایرایی با پایان محکومیتش از زندان اوین، آزاد شد.
وی از بابت پرونده دیگری که در دوران زندان، برایش تشکیل شده بود با قرار وثیقه ۶۰میلیون تومانی از زندان آزاد شده بود. در همین رابطه روز ۱۸آبان۱۳۹۸ جهت اجرای حکم زندان همان پرونده، در منزلش، توسط نیروهای امنیتی، بازداشت شد و به زندان قرچک ورامین منتقل شد.
وی در ۲۳ آذر ۹۹ با ضرب و شتم از زندان قرچک به اطلاعات سپاه (بند ۲ الف زندان اوین) منتقل شد و ۴۳ روز بعد در تاریخ ۵ بهمن ۹۹ به زندان قرچک برگردانده شد اما دقایقی بعد بدون تحویلگیری وسایل شخصی اش به بند زنان زندان آمل تبعید شد و همچنان در تبعید در زندان آمل بسر می برد.
وی در این مدت با دو بار پرونده سازی در زندان مواجه شده است.
