در ماه‌های گذشته، چندین قتل در استان‌های غربی کشور اتفاق افتاد که ۵ مورد آن خشونت خانوادگی و همه مقتولان زن بودند. شاید اگر پناهگاهی ویژه زنان آسیب دیده بود
که برای مدتی کوتاه می‌توانست آنها را از خشم قاتلان‌شان دور نگه دارد، سرنوشت‌شان اینگونه رقم نمی‌خورد و اکنون در کنار عزیزانشان بودند……
۱۵ماه است که ویروس کرونا در کشور بلازدهٔ ما می‌تازد. درکنار این همه گیری هلاکت‌بار، فشارهای اقتصادی برآمده از بیکاری، تورم، گرانی روزافزون، بی‌خانمانی و نگرانی از آینده، طومار زندگی مردم میهن ما را درنوردیده است. میلیون‌ها انسان در گرداب فلاکت و گرسنگی گرفتار شده اند و توان رهایی از آن را ندارند. مسئولین و کارگزاران فاسد رژیم جمهوری اسلامی نیز به وظایفشان در قبال مردم عمل نمی‌کنند. اینان به همراه کلان سرمایه داری مافیائیِ، تجاری و نظامی فقط در حال غارت ثروت کشورمان هستند. اکثریت مردم از کمک‌هایی که دولت مکلف به‌انجام آن‌هاست محروم هستند.
به گزارش ایلنا، ستاره فتاح‌پور عضو شورای شهر سردشت با بیان اینکه متاسفانه در شهرستان سردشت خشونت علیه زنان و کودکان بسیار زیاد است، گفت: برای تأمین امنیت این افراد از دادگاه درخواست مجوز دفتر قانون حمایت از زنان و کودکان کردم. بارها در طول ۸ سال خدمتم در شورا و در مدتی که مشاور فرماندار بودم برای راه اندازی چنین مکانی پیگیری کردم اما تا کنون به نتیجه نرسیدم.
فتاح‌پور با بیان اینکه اغلب زنان سردشتی از امنیت برخوردار نیستند، افزود: با راه اندازی دفتر قانون حمایت از زنان و کودکان زیر نظر دادگستری شهرستان سردشت این امکان وجود دارد که وقتی زنی از ترس جانش به آنجا پناه می‌برد مشاور حقوقی، اجتماعی و خانوادگی می‌گیرد، حتی خانواده‌های این زنان نیز احضار و مشاوره می‌شوند و در صورت به خطر افتادن جانشان آنها را به مکان‌های امن منتقل می‌کنند.وی عنوان کرد: بر اساس گفته‌های اقوام زنان سردشتی وقتی آنان از سوی خانواده‌شان مورد تهدید جانی قرار می‌گیرند جای امنی برای پناه بردن ندارند و مراکزی نیست که به این افراد در این مورد مشاوره دهد و یا کمک کند. در قتل‌های ناموسی این که خانواده‌ها به نوعی مقصرند یک بخش قضیه است اما بخش دیگر این موضوع به مسئولان مربوط می‌شود که برای این بی‌پناهان هیچ خدماتی که از آنان حفاظت کند وجود ندارد.عضو شورای شهر سردشت ادامه داد: البته متولی این موضوع اداره بهزیستی است. هرچند اورژانس اجتماعی داریم اما وقتی امکانات نداشته باشد از دستش کاری برنمی‌آید.
فتاح‌پور با بیان اینکه متاسفانه در سردشت مشکلات ما به اوج رسیده، افزود: احتمال اینکه پنج قتل اخیری که در استان‌های غربی کشور اتفاق افتاده، ناموسی باشد هست. بنابراین اگر خانه‌های امنی برای زنان باشد که هنگام خشونت‌های خانوادگی بتوانند به آنجا پناه ببرد، وجود داشته باشد ممکن است عصبانیت اطرافیان‌شان فروکش کرده و جلوی یک قتل گرفته شود.وی اظهار داشت: زنان سردشتی امروز حق‌شان را می‌خواهند. خانواده‌هایی که دخترانشان را به قتل می‌رسانند باید به دادگاه و وجدان عمومی ثابت کنند که موضوع ناموسی بوده است. متاسفانه مدتی است موضوع به قتل رساندن زنان در سردشت به امری کاملا عادی تبدیل شده، هر چند نمی‌توانم بپذیرم که دلایل همه قتل‌ها ناموسی باشد.
تعداد زنان سرپرست خانوار و بدسرپرست ۳۰۰ نفر است
فتاح‌پور با اشاره به اینکه در شهرستان سردشت بیکاری بیداد می‌کند، عنوان کرد: در این شهرستان انجمن‌های خیریه‌ای ایجاد کرده‌ایم که بسیاری از زنان جوان عضو این انجمن سرپرست خانوار یا بدسرپرست هستند که تعدادشان حدودا ۳۰۰ نفراست که متاسفانه امکان اشتغال‌زایی برایشان وجود ندارد. حتی اگر انجمن برای این افراد دوره آموزش کارهای فنی و دستی بگذارد باز هم سرمایه می‌خواهد که این افراد ندارند.عضو شورای شهر سردشت ادامه داد: اولا به این زنان تسهیلاتی نمی‌دهند و اگر با کلی دوندگی و بدبختی وام دریافت کنند باز هم نمی‌توانند شغلی برای خودشان ایجاد کنند. زنی که شغل ندارد و چند فرزند قد و نیم قد دارد چطور شکم فرزندانش را سیر کند؟
دولت‌ها به فکر مشکلات زنان سردشتی نیستند
وی تصریح کرد: اگر امکانات امنیتی، مشاوره‌ای و شغلی که ما در شهرستان سردشت برای زنان‌مان نداریم، فراهم باشد هیچ زنی به قتل نمی‌رسد و زنان با غیرت و با شرف ما آبرومندانه برای سیر کردن شکم فرزندانشان کار و تلاش خواهند کرد و فرزندانشان را بزرگ می‌کنند. هیچ دولت و مسئولی تاکنون آنطور که باید به فکر زنان منطقه نبوده و نیست. چرا دولت‌های ما چه در گذشته و چه در زمان حاضر به فکر زنان سردشتی نیستند؟ چرا دلیل این همه قتل ناموسی، خودکشی، بیماری‌های اعصاب و روان زنان را مورد بررسی قرار نمی‌دهند؟
قتل‌های ناموسی که خودکشی اعلام می‌شوند
فتاح‌پور با بیان اینکه درد زنان ما زیاد است، ادامه داد: آمار خودکشی‌ها در سردشت اصلا اعلام نمی‌شود. متاسفانه برخی خانواده‌ها زنان و دخترانشان را به دلایل مختلف که بیشترش ناموسی است به قتل می‌رسانند اما آن را خودکشی اعلام می‌کنند. برادری خواهرش را به قتل می‌رساند و پدر خانواده حتی اجازه نمی‌دهد که پسرش یک شب بازداشت و زندانی شود. بلافاصله رضایت می‌دهد مادر خانواده هم در اینگونه موارد هیچگونه اجازه و اختیاری ندارد و حتی نمی‌تواند در مورد قتل جگر گوشه‌اش اظهارنظر کند. متاسفانه مسئولان هم که مدام شعارهایی مبنی بر رفع آسیب‌های اجتماعی می‌دهند در عمل هیچگونه اقدامی نمی‌کنند.
وی خاطرنشان کرد: جلوی در شهرداری سردشت سال گذشته خانواده یک زن او را با اسلحه به قتل می‌رسانند و بی‌سر و صدا پیکرش را در روستایی به خاک می‌سپارند و قاتل را فراری می‌دهند. یا قبل‌تر از آن‌هم یک زن توسط خانواده‌اش با چاقو در منزل به قتل رسید. اینها همه نمونه‌هایی از خشونت است که باید برای آنها فکر اساسی شود. در مواردی هم زنان توسط خانواده‌شان حلق آویز شده اما در بین مردم خودکشی اعلام می‌شود، که جای نگرانی دارد.
فتاح‌پور عنوان کرد: اگر پرونده این افراد به دقت مورد بررسی قرار گیرد، می بینیم که بیشتر این قتل‌ها ناموسی نیست و بر اثر سوءتفاهم رخ می‌دهد. به طور مثال شاید آمار و تلفن‌هایی که درباره این زنان به خانواده‌های‌شان می‌دهند از روی دشمنی باشد. اصلا شاید فردی که به برادری می‌گوید خواهرش را با شخصی در فلان مکان دیده با این زن یا خانواده‌اش خصومتی دارد. برادر و پدر هم بدون هیچگونه اثباتی خواهر یا دخترشان را به قتل می‌رسانند.
ترک تحصیل دانش آموزان سردشتی به دلیل فقر مالی
عضو شورای شهر سردشت در بخش دیگری از صحبت‌های خود گفت: به دلیل فقر مالی بسیاری از دانش آموزان و به خصوص پسران در شهرستان سردشت ترک تحصیل می‌کنند. بیشتر این افراد در دوره متوسط اول یعنی ۱۴ الی ۱۵ سالگی ترک تحصیل می‌کنند چراکه مجبورند برای گذران معیشت خود و خانواده‌شان کار کنند. دانش‌آموز پسری که مادر ندارد و پدرش ازدواج کرده و به آنها توجهی ندارد، چه کار کند خب طبیعی است که مجبور می‌شود ترک تحصیل کند و برای هزینه زندگی سایر خواهر و برادرهایش در کف خیابان کفش‌های مردم را واکس بزند. وقتی کودکان سردشتی مجبورند به کولبری بروند دیگر انگیزه‌ای برای ادامه تحصیل ندارند.
وی اضافه کرد: مسئولان اینجا برای ایجاد اورژانس اجتماعی و دفتر قانون حمایت از زنان، هیچ اقدامی نمی‌کنند تا از طریق خیرین مکانی را برای امنیت جانی این زنان تهیه کنیم. بارها برای مشکلات اشتغال‌زایی بانوان سردشتی با ابتکار صحبت کردم که نتیجه‌ای نداشت و در حال حاضر از طریق انجمن خیریه داریم برای اشتغال زنان تلاش می‌کنیم. دوره‌هایی آموزشی را از طریق فنی حرفه‌ای برگزار می‌کنیم و تا حدودی توانستیم برای اشتغال این زنان کاری انجام دهیم.
به زنان سردشتی هیچگونه خدماتی ارائه نمی‌شود
فتاح‌پور ادامه داد: مدام برای موضوع آسیب‌های اجتماعی مسئولان جلسه می‌گذارند که هیچ نتیجه‌ای ندارد. به تازگی اصلا در این جلسات شرکت نمی‌کنم چراکه در این جلسات فقط حرف زده می‌شود ولی هیچگونه عملی در کار نیست. سردشت به موضوعات تئوری نیاز ندارد. شهر ما عمل می‌خواهد.عضو شورای شهر سردشت در پایان افزود: بعد از انقلاب برای زنان سردشتی هیچگونه خدماتی ارائه نشده است. بیشتر زنان این شهرستان به دلیل تاثیرات بمباران شیمیایی و تاثیرات گاز خردل، دچار افسردگی و یا بیماری هستند که در مواردی نیز منجر به خودکشی می‌شود. هنوز این شهرستان پارکی برای بانوان ندارد اصلا مکانی را به عنوان اینکه بانوان بتوانند به راحتی در آنجا تفریح کنند، وجود ندارد.
به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
