آنچه میخوانید حکایت تلخ بند زنان زندان تبریز از زبان یک شاهد عینی است. در قسمت اول ، بندهای زندان تبریز و وضعیت کلی درون این بندها شرح داده شد؛
یکی از آنها بند زنان است. در این قسمت به بند زنان زندان تبریز ، زندانی در زندان و جهنمی فراموش شده می پردازیم.
بند زنان زندان تبریز
بند نسوان با آمار زندانی حداکثر ۴۰۰ نفر می باشد.( آمار هر بند معمولا در موقع پخش غذای روزانه و سهمیه یخ و فروشگاه مشخص میشود)
بند نسوان یکی از بندهای فراموش شده است که خبرهای آن جایی منتشر نشده است. وضعیت بهداشتی این بند همانند دیگر بندهای زندان تبریز اسف‌بار است.
عدم دسترسی زنان زندانی به حداقلهای امکانات بهداشتی در این بند، وضعیت تحمل ناپذیری را بر آنان حاکم نموده است.
اکثر بانوان زندانی در بند نسوان به اتهاماتی همچون اعتیاد، خرید و فروش و یا حمل مواد مخدر محبوس هستند.
محکومین جرایم مالی و دیه و تصادف هم در رده های بعدی آمار زندانیان بند نسوان را تشکیل می دهند.
اگر هم زنان زندانی شکایتی داشته باشند، مددکار زندان، بعنوان عامل رئیس زندان و یا حفاظت زندان آنان را مورد شکنجه و اذیت و آزار و تهدید قرار می دهد تا دیگر لب به شکایت نگشایند.
دسترسی به دارو و پزشک تقریبا غیرممکن است و اگر وقت بهداری داده شود زندانی نگون بخت باید دستکم یک ماه صبر کند تا یک قرص مسکن بگیرد.
بیشتر بانوان زندانی وکیل ندارند و بخاطر فقر مالی و عدم پی گیری خانواده ها و بخاطر حساسیت روی مسائل اخلاقی بی ملاقات هستند.
بسیاری از زندانیان بدلیل فقر و تنگدستی برای تهیه پول مجبور به انجام کارهای نظافت زندان یا شستن لباس و پتوهای دیگر زندانیان هستند.
غذائی که به زندانی ها داده می شود به قدری بی خاصیت، بدبو و آلوده است که اغلب زندانیان به علت کمبود همین غذا مجبور به خرید از فروشگاه با چندین برابر قیمت واقعی هستند. آنهائی که قدرت خرید ندارند (۸۰ درصد زندانیان) مجبور می شوند با کار برای نظافت عمومی و حتی شستن لباس و ظروف افراد پولدار مخارج خود را تا حدودی جبران کنند.
خیلی از زندانیان بخاطر نداشتن و کمبود وسایل بهداشتی و عدم دسترسی به مسواک و خمیر دندان بخاطر یک دندان درد ساده و یا پر کردن خیلی ساده مجبور هستند دندان های خود را بکشند و البته آنهم اگر در لیست نوبت چند ماهه دندانپزشک اسمت را بنویسند
سواستفاده از زنان توسط قویدل
علیرضا قویدل رئیس زندان تبریز دختران زندانی در زندان تبریز را به دفتر خودش احضار کرده و آنان را تبدیل به برده های جنسی خود نموده بود. قویدل جنایتکار، حتی زنانی را که از زندان آزاد می شدند رها نمی کرد و با موبایل آنها تماس گرفته و آنها را به خانه ای در خیابان ولیعصر جنوبی می کشاند تا برای مقاصد کثیف و شوم خود از آنها سوءاستفاده کند.
در صورتی که این زنان اعتراضی می کردند آنها را تهدید می نمود که اگر کاری را که میخواهم انجام ندهی، کاری می کنم که دوباره به زندان بیفتی!
حکایت تلخ هزارتوی زندان تبریز از زبان یک شاهد عینی – قسمت اول
به پیج جوانه ها در اینستاگرام بپیوندید
