خبرهای رسیده حاکی از شکنجه زنان زندانی با گرسنگی دادن به آنها و اعمال فشارهای مضاعف بر زنان زندانی سیاسی در زندان قرچک ورامین است.
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام ۱۱ اردیبهشت۱۴۰۰، زنان زندانی در زندان قرچک ورامین از گرسنگی رنج می برند و عوامل این زندان، با گرسنگی دادن به این زنان زندانی آنان را شکنجه می کنند.
این خبرها حکایت از این دارد که علاوه بر کم بودن میزان غذا در هر وعده، کیفیت غذاها بسیار پایین است و قابل خوردن نیست.
زنان زندانی که به جرائم اجتماعی در این زندان هستند، می گویند:
بسیاری از روزهای هفته، به بسیاری از زنان زندانی در بندهایی که تعداد آنها بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ نفر است، غذا نمی رسد و زندانیان در گرسنگی مطلق باقی می مانند.
زنان زندانی سیاسی در این زندان که بدون رعایت اصل تفکیک جرائم، دوران حبس خود را سپری می کنند، علاوه بر شکنجه شدن با گرسنگی، بشدت زیر فشار و کنترل هستند. این زندانیان برای هر رفت و آمد به سایر بندها و حتی هواخوری و کتابخانه بایستی همراه با یک زندانبان باشند.
رئیس این زندان، زنی به اسم صغری خدادادی، به زندانبانان گفته است: «شرایط برای زندانیان سیاسی باید به شکلی باشد که احساس کنند در انفرادی هستند. آنها نباید سایر زندانیان را ببینند یا با آنها صحبت کنند».
صغری خدادادی همان شکنجه گری است که با اعمال فشار بر زندانیان و «اجباری شدن چادر» برای آنان بدنبال سلطه ی خشونت آمیز خودش بر قرچک است. او بدنبال سلطه ی بی چون و چرا و قدرت بلامنازع در این زندان است.
