گروه خبری: زنان – زندانیان –
نفس در قفس،۴ اردیبهشت ۱۴۰۰: بیش از ۴۰ روز از تبعید زندانی سیاسی مریم اکبری منفرد به زندان سمنان می گذرد و همچنان فشارها و محدودیتها بر این زندانی سیاسی ادامه دارد. تماسهای وی با خانواده با محدودیت همراه شده است
به طوری که تماس هر روزه این زندانی سیاسی با خانواده به شرط حضور در دفتر حراست زندان و با حضور یک مامور انجام میشود و مامور حق قطع تلفن را در وسط مکالمه دارد. در روزهای گذشته به دلیل فشارهای وارده خانم اکبری سه روز دست به اعتصاب غذا زده بود. در این خصوص با همسر ایشان، آقای حسن جعفری مصاحبهای داشتیم.
حسن جعفری همسر مریم اکبری منفرد با تایید خبر اعتصاب غذای سه روزه این زندانی سیاسی می گوید: « در این مدت فشارهای زیادی به ایشان وارد کردهاند، بعد از دوازده سال او را به زندانی که دور از خانوادهاش است تبعید کرده و در آنجا اجازه تماس با دخترانش را نیز محدود کرده اند و تمامی تماس هایش در حضور یک مامور انجام میشود و هر روز که ماموری برای تماس او نیاید، ما از او بیخبر میمانیم و این موضوع هم برای او و هم برای خانواده مصداق کامل شکنجه است ».
همسر مریم اکبری منفرد در مورد اجرای حکم تبعید به زندان سمنان آنهم در دوازدهمین سال حبس تشریح کرد: «حکم تبعید اول وی به زندان رجایی شهر کرج بود که وقتی بند زنان این زندان جمع شد، حکم تبعید او به قرچک ورامین تغییر کرد و این تبعید به شهر سمنان غیرقانونی است و طبق قوانین خودشان، زندانی باید در شهر محل سکونتش نگهداری شود حالا ما باید در این وضعیت شیوع کرونابا محدودیتهای مسافرت که ایجاد میکنند برای ملاقات او باید برویم. الان هم تماسهای مریم محدود شده و در واقع ارتباطش با خانواده کلا کم شده است.»
به گفته آقای جعفری، مریم اکبری شب اول بعد از تبعید در بازداشتگاه مبارزه با مواد مخدر استان سمنان نگهداری شده بدون اینکه وسایلش را تحویل بدهند و روز بعدش «از طرف اطلاعات» تحت بازجویی قرار گرفته است: « یک روز بعد از تبعید دو بازجوی وزارت اطلاعات چند ساعت از مریم بازجویی کرده بودند. او هم گفته بود که من از کسی درخواست کمک نکردهام و دیگر پاسخ آنها را نداده بود».
آقای جعفری در ادامه در مورد آزار این زندانی سیاسی توسط نیروهای امنیتی افزود:« مریم چندین بار درخواست داده است که تماسهایش مثل سایر زندانیان از داخل بند باشد . این جزء حقوق اولیه زندانی است ولی مقامات زندان به او گفتهاند که این تصمیم دست ما نیست و به ما از بالا دستور دادهاند که تماس های شما در حضور مامور انجام گیرد. در روزهای اخیر هم شاهد بودیم که وسط مکالمه مریم با دخترانش، ماموری که کنار او بود تلفن را قطع کرد و ما دیگر از او بیخبر ماندیم. این وضعیت نگرانکننده هر روز برای خانواده ما تکرار میشود».
همسر مریم اکبری منفرد، تصمیم این زندانی سیاسی برای اعتصاب غذا را اینگونه شرح میدهد: «از روزی که به زندان سمنان تبعید شد پیگیر این موضوع بود حتی دوبار رئیس زندان و رئیس حراست را هم ملاقات کرده و اعتراض خودش را از این وضعیت به آنها رسانده ولی آنها هیچ ترتیب اثری ندادند و گفتهاند دست ما نیست. در آخرین مورد بعد از قطع تماساش توسط مامور، اقدام به اعتصاب غذا کرده بود. رئیس زندان او را تهدید به قطع تلفن و ملاقات کرده است. بعد از تماس با ما، من و دخترها از او خواهش کردیم که اعتصابش را بشکند تا ما با وکیل دنبال کنیم».
برطبق گفته های آقای جعفری، وضعیت تغذیه و غذایی زندان سمنان هم نامناسب است ایشان اضافه کردند : « غذای زندان اصلا قابل خوردن نیست . با توجه به اینکه مریم در سالهای گذشته به دلیل سنگ کیسه صفرا، مورد عمل جراحی قرار گرفته، غذایی که زندان در اختیار زندانیان قرار میدهد باعث تشدید وضعیت بیماری وی می شود. به دلیل وضعیت بیماریاش ترجیح میدهد که با نان و پنیر وعدههای غذاییاش را پرکند تا اینکه از غذای زندان بخورد. در زندان سمنان، امکانات لازم برای اینکه خود زندانیان غذا تهیه کنند موجود نیست و هر آنچه زندان میدهد را باید استفاده کنند».
بند زنان زندان سمنان از نظر بهداشتی نیز در وضعیت نامناسب قرار دارد، زندانیان مجبور به استفاده از دمپاییهای مشترک برای سرویس بهداشتی و هواخوری … هستند که باعث گسترش بیماری های پوستی و قارچی در بین زندانیان شده است. علیرغم گسترش بیماری کرونا، مسئولین زندان هیچ ماده ضدعفونی در اختیار زندانیان قرار نمیدهند، مواد شستشو بسیار کم است .
در مورد دلیل آزار و اذیت مریم اکبری منفرد آنهم بعد از ۱۲ سال بدون مرخصی از آقای جعفری سوال کردیم و ایشان گفتند: «از وقتی مریم طی شکایتی دادخواهی خواهر و برادرهای اعدام شده خود در دهه ۶۰ را شروع کرد فشارها بر او بیشتر شد. از قبل هم فشار بود و لی بعد از این شکایت بیشتر شد. بازجوهای وزارت اطلاعات بارها او را تهدید کردهبودند که یا باید شکایتش را پس بگیرد یا به نقطه دور تبعیدش می کنند در دادگاه هم صلواتی به او گفت که تو جور خواهر و برادرهایت را میکشی».
۳ برادر و یک خواهر مریم اکبری منفرد در دهه ۶۰ اعدام شدند. یک خواهر و یک برادر وی در قتل عام ۶۷ همراه با هزاران زندانی سیاسی دیگر اعدام شدند.
به گفتهی سازمان حقوق بشری عفو بین الملل، این زندانی سیاسی در سال ۱۳۹۵ به دلیل طرح یک شکایت که در آن خواهان انجام تحقیقات رسمی در مورد کشتار جمعی مخالفان سیاسی زندانی در تابستان سال ۱۳۶۷ از جمله خواهر و برادرش شده بود، با برخورد تلافیجویانه مواجه شده و از حق دسترسی به خدمات درمانی و ملاقات با خانواده محروم شد.
در آخر آقای جعفری از تمامی مراجع بین الملی و سازمانهای حقوق بشری و فعالین حقوق بشر درخواست کردند که صدای مریم اکبری منفرد باشند که بعد از ۱۱ سال حبس شرایط را چنین برایش سخت کرده و در محدودیت قرار دادهاند.