آتنا دائمی، کنشگر مدنی امروز پنجشنبه ۱۹ فروردین ماه و ۲۳ روز پس از تبعید به زندان لاکان رشت، از قرنطینه این زندان به بند عمومی منتقل شد.
نگهداری بیش از عرف خانم دائمی در قرنطینه این زندان در حالی بود که با وجود شدت گرفتن شیوع کرونا در کشور، زندانیان جدید الورود بدون رعایت پروتکل های بهداشتی به صورت روزانه به این محل منتقل می شدند. خانم دائمی در تاریخ ۲۶ اسفندماه ۹۹ از زندان اوین به زندان لاکان رشت تبعید شد. وی از آذرماه ۹۵ تا پیش از تبعید، دوره محکومیت خود را در بند زنان زندان اوین و بدون یک روز مرخصی سپری کرده است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امروز پنجشنبه ۱۹ فروردین ۱۴۰۰، پس از گذشت ۲۳ روز از تبعید، آتنا دائمی، کنشگر مدنی از قرنطینه زندان لاکان رشت، به بند عمومی این زندان منتقل شد.
انسیه دائمی خواهر آتنا دائمی، با انتشار یادداشتی در صفحه شخصی خود با اشاره به انتقال وی به بند عمومی گفته است که به دستور مسئولان زندان، زمان استفاده از تلفن برای آتنا محدود شده و به دلیل ممانعت او از پوشیدن چادر از رفتن به کارگاه نیز محروم شده است. همچنین یک زندانى موظف است تمام مدت در کنار آتنا باشد.
آتنا دائمی ظهر روز سه‌شنبه ۲۶ اسفندماه ۹۹، با پابند و دستبند از زندان اوین خارج و ساعت ۸ شب از زندان اوین به زندان لاکان رشت تبعید شد.
تبعید زندانیان سیاسی از تهران به سایر شهرستان‌ها در ماه‌های اخیر امری مسبوق به سابقه است. در ماه‌های اخیر مریم اکبری منفرد، سپیده قلیان، سپیده فرهان، مژگان کشاورز، صبا کردافشاری، گلرخ ایرایی، یاسمن آریانی، منیره عربشاهی، سمانه نوروز مرادی، سکینه پروانه، نسرین ستوده، مریم ابراهیم وند، زینب جلالیان، اسماعیل عبدی، کسری نوری، نصرالله لشنی، سعید اقبالی و چند زندانی سیاسی دیگر به زندان‌های مختلف کشور تبعید شده‌اند.
آتنا (فاطمه) دائمی در تاریخ ۲۹ مهر ۹۳ بازداشت در تاریخ ۲۵ اردیبهشت ۹۴ توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمد مقیسه از بابت اتهامات “اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام و توهین به رهبری” به ۱۴ سال حبس محکوم شد. حکم وی توسط دادگاه تجدیدنظر به ۷ سال تقلیل یافت و نهایتا با اعمال ماده ۱۳۴، ۵ سال آن قابل اجرا بود. خانم دائمی نهایتا در بهمن‌ماه ۹۴ با تودیع قرار وثیقه تا پایان مراحل دادرسی از زندان آزاد شد.
این زندانی سیاسی از آذرماه ۹۵ دوره محکومیت خود را آغاز کرد و سال ۹۷ زمانی که در حال سپری کردن دوران محکومیت خود در بند زنان زندان اوین بود، به همراه گلرخ ابراهیمی ایرایی با گشایش پرونده دیگری مواجه و نهایتا توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ۳ سال و ۷ ماه حبس تعزیری محکوم شد. دادگاه همچنین علاوه بر این هر یک از این دو شهروند را به ۲ سال محرومیت از عضویت در گروه ها و احزاب محکوم کرد. این حکم مدتی بعد در مرحله تجدید نظر بدون تشکیل جلسه دادگاه عینا تائید و به آنان ابلاغ شد. بر اساس حکم صادره در صورت اعمال ماده ۱۳۴ مدت ۲ سال و ۱ ماه از این حبس برای هر یک از آنها قابل اجرا است.
خانم دائمی تیرماه ۹۹، از بابت پرونده‌ای که در دوران حبس علیه او گشوده شده توسط شعبه ۲۴ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمدرضا عموزاد از بابت اتهام “تبلیغ علیه نظام” به یک سال حبس و به اتهام “اخلال در نظم زندان” به یک سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد.
این پرونده با شکایت وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه علیه وی گشوده شده است. دادگاه درخصوص مصداق اتهام “تبلیغ علیه نظام” به صدور بیانیه‌ها و نوشتن نامه‌ها و بیانیه‌های منتسب به وی و در خصوص اتهام “اخلال در نظم زندان” به برقراری جشن، بزم و پایکوبی در مراسم سوگواری امام حسین (امام سوم شیعیان)، استناد کرده است.
این اتهامات در حالی مطرح شده که خانم دائمی آنها را از پایه بی‌اساس خوانده و مدعی شده به عنوان مثال در خصوص دلایل انتساب اخلال در نظم زندان هیچگونه جشنی در آن ایام از طرف وی و دیگر هم‌بندیان او برپا نشده است. در صورت اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۱ سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق برای وی قابل اجرا خواهد بود. اسفندماه ۹۹ دیوان عالی کشور درخواست اعاده دادرسی وکلای آتنا دائمی را رد کرد.
آتنا دائمی و اعضای خانواده او علاوه بر این نیز بارها با پرونده ها و فشارهای امنیتی و قضایی دیگر روبرو بوده اند.
