ایسنا/اصفهان ملی پوش تیم والیبال نشسته بانوان سپاهان با اشاره به اینکه خواسته هایمان آن قدر تکرار شده که از بیان چندین باره آن، من به جای مسئولان خجالت می کشم، گفت: مهم ترین دغدغه و خواسته ما مسئله اشتغال و بیمه است که تاکنون محقق نشده است.
زینب ملکی در گفت وگو با ایسنا در خصوص تمریناتش در روزهای قرنطینه، اظهارکرد: با توجه به شرایط پیش آمده و دوران قرنطینه نتوانستیم تمرینات مستمری داشته باشیم و در حال حاضر بچه های تیم به صورت انفرادی در خانه تمرینات بدنسازی و توپی خود را با شرایط سختی که دارند، انجام می دهند.
وی در خصوص شروع لیگ و هم گروهی سپاهان و ذوب آهن، گفت: تمام تلاش ما دفاع از عنوان قهرمانی فصل گذشته است، همیشه رقابت دو تیم سپاهان و ذوب‌آهن جذاب و پر هیجان بوده و امسال نیز این اتفاق تکرار خواهد شد. تیم ما تا جایی که می دانم شاکله اصلی خود را حفظ کرده است.
ملی پوش تیم والیبال نشسته بانوان سپاهان در خصوص تمرین و مسابقه در شرایط کرونا، تصریح کرد: سال گذشته با این شرایط غریبه بودیم، اما الان یاد گرفتیم با کرونا زندگی کنیم و ورزش نیز بخشی از زندگی ما است، تنها کافی است از ماسک استفاده کنیم، فاصله فیزیکی و دیگر پروتکل های بهداشتی را رعایت کنیم.
وی ادامه داد: شرایط به گونه ای است که نمی توانم زیاد پیاده روی کنم و یا از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنم، در خصوص محدودیت های رفت و آمدی نیز قوانین جدی نیست، نمی دانیم جریمه ها درست است یا خیر، من برای انجام فیزیوتراپی که باید از مبارکه به اصفهان بیایم، دچار مشکل شدم. سعی کردم تمام نکات بهداشتی را در دوران قرنطینه رعایت کنم و امیدوارم دیگران نیز با رعایت این نکات به توقف این چرخه کمک کنند.
ملکی در خصوص مبلمان شهری و موانع و مشکلات معلولان در استفاده از امکانات شهر، گفت: این موانع برای افراد ویلچری به مراتب سخت تر از افرادی مثل من است که بدون ویلچر هستیم، اما تمام ما به نوعی درگیر این موانع هستیم، هرچند اصفهان یکی از شهرهای پیشرو در مناسب سازی شهری برای معلولان است و این وضعیت برای ما در شرایط کرونا سخت تر هم شده است.
وی در پاسخ به این سوال که خواسته ات در روز معلولان چیست؟ تاکید کرد: آن قدر خواسته های ما تکراری شده که من به جای آنها خجالت می کشم. به عنوان اولین بانوی پارالمپیکی اصفهان در بسیاری موارد حتی از سوی مسئولان استانی هم حمایت نشدم. تنها در زمان کسب مدال دیده می شویم و قول می شنویم.
ملی پوش تیم والیبال نشسته بانوان سپاهان ادامه داد: همه ما دغدغه شغلی و بیمه داریم و این دو موضوع مهم، من و امثال من را از اهدافی که داریم دور می کند و اجازه نمی دهد تمام تمرکز خود را روی تمرینات داشته باشیم.
وی که با اعلام خداحافظی از تیم ملی والیبال نشسته به سمت تیرو کمان رفت، در خصوص ادامه تمرینات در تیر و کمان برای حضور در مسابقات بین‌المللی، گفت: سال گذشته به ۳ اردوی ملی دعوت و شرایط خوبی داشتم و حتی با هزینه شخصی وسایل رشته ریکرو را خریداری کردم، به من گفته شد مشکلی در خصوص کلاس بندی ندارم و قرار بود در مسابقات کسب سهمیه در تایلند شرکت کنیم، اما در زمان اعزام گفته شد هر کسی دوست داشته باشد می تواند با هزینه شخصی و اسپانسر به مسابقات اعزام شود. با مشکلات زیادی به مسابقات تایلند رفتم و زمانی که به آنجا رسیدم اعلام شد کلاسی به من تعلق نمی گیرد و اجازه حضور در مسابقات را ندارم.
ملکی تصریح کرد: دلخوری من از این جهت است که چرا در ایران این بررسی ها درست انجام نشده بود و به اطلاعات کافی در خصوص اینکه چه مدارک پزشکی همراه خود داشته باشم، داده نشد. شرایط من به گونه ای نیست که بتوانم ایستاده تیراندازی کنم. نمی دانم در آینده چه تصمیمی خواهم گرفت، دوست ندارم رشته دیگری را امتحان کنم.
اولین بانوی پارالمپیکی اصفهان در خصوص احتمال بازگشتش به تیم ملی والیبال نشسته، گفت: همیشه در خدمت تیم ملی بوده ام. نمی دانم در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد، اگر شرایط تمرینات و برنامه تیم ملی درست و منظم باشد و دعوت شوم حتما خوشحال خواهم شد که به تیم ملی کشورم خدمت کنم.
وی خاطرنشان کرد: شاید از بابت تکراری بودن بگوییم جمله معلولیت، محدودیت نیست کلیشه ای باشد، اما باید هر فرد دارای معلولیت برای خود هدف داشته باشد تا بتواند مسیر زندگی خود را به خوبی طی کند.
انتهای پیام
