… و مرگ در پَسِ این شهر خفته بیدار است
داس و دشنه و تبر، اسید و آتش و سوختن، توهین، تحقیر، تجاوز و یک عمر زندگی! در میدان جنگ خانه و شهر
سهم زنان ایران از روزجهانی منع خشونت علیه آنان است.
گویا ۲۵ نوامبر برای آن دسته از زنانی انتخاب و نامگذاری شده است که در کشورها وجوامع مترقی ساکنند، از برابری حقوق، امنیت و آزادی برخوردارند و شادی های ناشی از انتخاب این روزجهانی هم به سایر شادمانی های زندگی آنها افزوده می شود اما:زنان ایرانی در تمامی روزهای سال، علاوه بر تجربه و تحمل خشونت های خانگی از جانب پدر، برادر، عمو، همسر وسایر مردان خانواده، با آزار و اذیت های اجتماعی، لمس اندام هایشان در مینی‌بوس، اتوبوس، کوچه و خیابان توسط غریبه‌ها، اقوام، آشنایان و خشونت های وارده از سوی قوانین دولت جمهوری اسلامی ایران هم دست و پنجه نرم میکنند.
با گذشت سال ها از تصویب روز جهانی منع خشونت علیه زنان و مروری کوتاه و گذرا، جمله خبرها حاکی از آنست که در دولت جمهوری اسلامی ایران نه تنها برای خشونت در مورد زنان هیچ گونه منعی وجود ندارد بلکه به سبب تصمیمات و قوانین زن ستیزانه و تشویق و تبلیغ بسیار بر لزوم جامعه مردسالار خشونت علیه زنان در ایران امروز، رنگی جدید و جدی تر ازقبل به خودگرفته است.
قریب ده سال است که لایحه ی تامین امنیت زنان در انتظارتایید قوه ی قضاییه ایران است، روزی نیست که مورد یا مواردی در باره زن کشی، خواهر کشی، دختر کشی و خودکشی زنان در جای جای ایران را نخوانیم ونشنویم، با دلایل (بخوانید بهانه های) گوناگون:« عدم تمکین»، «نافرمانی»، «ناموسی»، «غیرت»، «مشاجرات و کشمکش‌های خانوادگی»، «افسردگی» و… سربریده شدن با داس، کشته شدن با تبر و به آتش کشیده شدن در زیر سایه حمایت های قانونی دولت جمهوری اسلامی ایران که رومینا اشرفی مثال بارزی از این نوع خشونت هاست و قانون گذاران نه تنها هیچ تدبیری برای پیشگیری از این نوع خشونت های دلخراش علیه زنان را ندارد بلکه در بسیاری از موارد و به صورتی کاملا قانونی مدافع و مشوق مرتکبین خشونتگران نیز هست و در حمایت از آنان وارد عمل می شود.
در هفته گذشته پس از اعتراف یک دختر جوان در شهر آبادان مبنی بر تجاوز یکی از مسئولین شرکت نفت آبادان به نام احمد جهان نژادیان و ضرب و شتم او توسط یاران و همکاران متجاوز، ماموران و مسئولان دولت جمهوری اسلامی ایران نیز بمنظور حمایت از «جهان نژادیان مدیر حزب الهی پالایشگاه آبادان»، دختر جوان را مجبور به اعتراف اجباری در تلویزیون نموده و در متنی انشا شده وی را فردی مبتلا به بیمار روحی روانی معرفی کردند تا سهم وسزایش را درقبال اعتراض به تعرض جنسی پرداخته باشند و در ادامه :
آقای حسن نوروزی، نایب رئیس کمیسیون حقوقی قضایی مجلس می گوید:
منتشر کننده ویدئوی ضرب و شتم دختر آبادانی باید مجازات شود!.
دولت جمهوری اسلامی ایران از یک سو با برقراری مقررات و قوانین ورزشی، حجاب اجباری، تبعیض های شغلی، تحصیلی، حقوقی و حتی حذف تصاویر آنان از روی سنگ قبرها بر محدودیت زنان می افزاید و از سویی دیگر به رغم مبارزات و دادخواهی زنان مبارز ومدافعین حقوق زنان، با حذف قوانین مرد سالار و زن ستیز مخالفت می کند.
و براین مجموعه بیفزاییم: شکنجه، تجاوز، جنایت و خشونت های جنسی و فیزیکی خاموش و بی مجازاتی را که علیه زندانیان سیاسی زن در زندان های جمهوری اسلامی ایران و توسط مردان دولت و قانون اعمال می شود.
جمله اعمال و رفتارهای یاد شده را ما با استناد بندهای ۶ و۷ از ماده ۲ کنوانسیون رفع تبعیض و خشونت علیه زنان و ماده ۳ از اعلامیه جهانی حقوق بشر به ویژه هدف پنجم از سند۱۷ گانه ۲۰۳۰ یونسکو محکوم دانسته، ضمن گرامی داشت ۲۵ نوامبر روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان، قاطعانه خواستار برقراری و اجرای قوانین حقوق بشری و بین المللی در اینباره هستیم، و از آزاد اندیشان جهان ونهاد های حقوق بشری میخواهیم همصدا با ما و در جهت ممانعت از سرکوب زنان و حذف قوانین ضد زن و غیر انسانی توسط دولت جمهوری اسلامی ایران از تمامی امکانات موجود استفاده نمایند زیرا انسان آزاد به دنیا آمده و باید آزادانه و در امنیت کامل زندگی کند.
۱۳۶۱
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق زنان
