سنندج؛ بی‌اطلاعی از سرنوشت آواشین زاگرس، شهروند کُرد تبعه سوریه پس از دستگیری توسط سپاه

یکی از نزدیکان آواشین زاگرس، شهروند کُرد تبعه سوریه و عضو حزب حیات آزاد کردستان (پژاک) که در تاریخ ۲۰ مهر پس از زخمی شدن در اطراف شهر مریوان توسط نیروهای امنیتی دستگیر شد در گفت‌وگو با شبکه حقوق بشر کردستان از ادامه بی‌خبری از سرنوشت وی خبر داد.

به گفته این منبع، خانواده وی که در کردستان سوریه زندگی می‌کنند پس از اطلاع از دستگیری فرزندشان قصد سفر به ایران و اطلاع از سرنوشت فرزندانشان را داشتند اما در حال حاضر به دلیل شیوع ویروس کرونا و بسته بودن مرزها امکان سفر آنها وجود ندارد.

این منبع با ابراز نگرانی در خصوص سرنوشت خانم زاگرس در ادامه افزود: «بر اساس خبری که در رسانه‌ها و نهادهای حقوق بشری منتشر شده است وی در هنگام دستگیری از ناحیه پا مورد اصابت گلوله قرار گرفته و در حالی که باید تحت درمان و رسیدگی پزشکی قرار بگیرد برای بازجویی به بازداشتگاهی در شهر سنندج منتقل شده است و این باعث افزایش نگرانی خانواده در خصوص وضعیت سلامتی وی شده است.»

پیشتر یک منبع در مریوان به شبکه حقوق بشر کردستان گفته بود که این زن جوان هنگام دستگیری در حالی که زخمی شده بود از سوی نیروهای سپاه پاسداران مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.

همچنین دو منبع دیگر شبکه حقوق بشر کردستان در مریوان و سنندج اعلام کردند که پس از دستگیری آواشین زاگرس توسط نیروهای سپاه پاسداران قرارگاه حمزه سیدالشهدا، وی تحت تدابیر شدید امنیتی با حضور حدود ۵۰ نیروی سپاه ابتدا به بیمارستان بوعلی مریوان برای معاینه و پانسمان پایش که مورد اصابت گلوله قرار گرفته بود و سپس به سنندج منتقل شده است.

به گفته این منابع، پس از انتقال وی به بازداشتگاه شهرام‌فر اطلاعات سپاه در سنندج به دلیل خونریزی شدید وی این‌بار به بیمارستان کوثر سنندج منتقل و پس از انجام عمل جراحی و بدون تکمیل دوره درمان بار دیگر جهت بازجویی به یکی از بازداشتگاه‌های امنیتی در سنندج انتقال یافته است.

انتقال سریع و مجدد این شهروند کُرد اهل سوریه به بازداشتگاه بدون انجام رسیدگی‌های پزشکی لازم در بیمارستان نگرانی در مورد وضعیت جسمی او را افزایش داده است و همچنین با توجه به موارد مشابه پیش از این، خطر تحت شکنجه قرار گرفتن وی توسط نیروهای نظامی-امنیتی ایران وجود دارد.

بر اساس کنوانسیون ژنو “اعضای چریکی و دسته‌های مقاومت یک کشور” در صورت دستگیری در جریان درگیری نظامی، اسیر جنگی محسوب می‌شوند و هرگونه شکنجه و رها کردن آنها بدون کمک پزشکی ممنوع ‌است. همچنین در این کنوانسیون توصیه شده با زنان با کلیه ملاحظات خاص که لازم جنسیت آنان است رفتار شود.