مریم ابراهیم وند، نویسنده، کارگردان و تهیه‌کننده سینما که از تیرماه ۹۷ به صورت بلاتکلیف در بند زنان زندان اوین در بازداشت بسر می‌برد.
شب جمعه ۲۸ شهریورماه با خوردن قرص اقدام به خودکشی کرد و به بیمارستان لقمان تهران منتقل شد. خانم ابراهیم وند در تاریخ ۲ شهریورماه امسال طی نامه‌ای خطاب به علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی نسبت به تداوم بازداشت و بلاتکلیفی خود و شرایط زندان اوین به ویژه در دوره کرونا اعتراض کرده و نوشته بود «اگر از اینگونه رفتارها و بی عدالتی‌ها آگاهی ندارید، افرادی جهت تحقیق و تفحص به زندان اوین اعزام کنید تا مستندات ظلم و بی‌عدالتی ارائه شود. چرا که این نوع رفتارها باعث سرخوردگی اینجانب شده. در این چند سال در حال مصرف قرص ضدافسردگی هستم و آینده‌ام به تباهی کشیده شده و چنانچه هیچگونه رسیدگی به عمل نیاید به زندگی خود برای رهایی از این ظلم و ستم پایان خواهم داد.»
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، شب جمعه ۲۸ شهریورماه ۱۳۹۹، مریم ابراهیم وند، نویسنده، کارگردان و تهیه‌کننده محبوس در بند زنان زندان اوین با خوردن قرص اقدام به خودکشی کرد و به بیمارستان لقمان تهران منتقل شد.
اقدام به خودکشی خانم ابراهیم وند که ۲۶ ماه گذشته را به صورت بلاتکلیف در بازداشت بسر برده است، در اعتراض به تداوم بازداشت و بلاتکلیفی خود و با خوردن حدود هشتاد قرص آرامبخش و خواب‌آور صورت گرفته است.
تداوم بازداشت خانم ابراهیم وند در شرایطی است که ابراهیم رئیسی، رئیس قوه قضاییه در زمان بازدید از زندان قرچک و آگاهی از شرایط وی، وعده رسیدگی به پرونده او را داده بود. خانم ابراهیم وند در تاریخ ۲ شهریورماه امسال طی نامه‌ای خطاب به علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی نسبت به تداوم بازداشت و بلاتکلیفی خود و شرایط زندان اوین به ویژه در دوره کرونا اعتراض کرد. او در در بخشی از این نامه که پیشتر توسط هرانا منتشر شده است، گفت: «پیش از این در بهمن ماه ۱۳۹۸ حضورا شرایط خود را به آقای ابراهیم رئیسی، ریاست محترم قوه قضاییه طی دیدار با زندانیان توضیح دادم. اما متاسفانه تاکنون هیچگونه تمهیدی جهت شرایط اینجانب اعمال نشده و با التفاط به حکومت قانون جدید مورخ ۱۱ تیرماه ۱۳۹۹ کاهش مجازات برای زندانیان سیاسی اعمال نشده است.».
او در بخش دیگری از این نامه نوشته بود: «اگر از اینگونه رفتارها و بی عدالتی‌ها آگاهی ندارید، افرادی جهت تحقیق و تفحص به زندان اوین اعزام کنید تا مستندات ظلم و بی‌عدالتی ارائه شود. چرا که این نوع رفتارها باعث سرخوردگی اینجانب شده. در این چند سال در حال مصرف قرص ضدافسردگی هستم و آینده‌ام به تباهی کشیده شده و چنانچه هیچگونه رسیدگی به عمل نیاید به زندگی خود برای رهایی از این ظلم و ستم پایان خواهم داد.»
مریم ابراهیم وند، در شهریورماه ۱۳۹۵ توسط ماموران اطلاعات سپاه بازداشت و پس از ۳۵ روز با تودیع قرار وثیقه ۳۰۰ میلیون تومانی (به صورت وجه نقد) آزاد شد. خانم ابراهیم وند نزدیک به دو سال بعد در تاریخ ۳۱ تیرماه ۹۷ به شعبه ۴ بازپرسی دادسرای فرهنگ و رسانه احضار و مجددا بازداشت و به بند دو الف سپاه منتقل شد. او پس از یک ماه پس از پایان مراحل بازجویی با صدور قرار وثیقه ۱۰ میلیارد تومانی به زندان قرچک ورامین منتقل شد و در تاریخ ۲۶ اسفندماه ۱۳۹۸ بدون اطلاع قبلی به بند زنان زندان اوین منتقل شد.
خانم ابراهیم وند با شکایت سازمان اطلاعات سپاه به “نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی” با مصداق یادداشت‌های وی در صفحه شخصی خود در اینستاگرام و به تبع آن افزایش فشار به جوانان و تشویق آنها به مهاجرت به خارج از کشور” و “ساخت فیلم مستهجن” با مصداق تهیه فیلم ” ۲۴ سپتامبر” (روایتی از حادثه منا در عربستان) متهم شده است. وی پس از دومین جلسه دادگاه که در تاریخ ۲ تیرماه در شعبه ۱۰۵۹ دادگاه کارکنان دولت برگزار شد، در انتظار صدور حکم است. کیفرخواست پرونده مریم ابراهیم وند در بخش نخست این پرونده نیز پیشتر در تاریخ ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۹ در شعبه ۲۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمود ابراهیمی صادر شد. در این کیفرخواست عناوین اتهامی ازجمله “اقدام علیه امنیت ملی از طریق فعالیت تبلیغی علیه نظام” به خانم ابراهیم وند تفهیم شده است.
خانم ابراهیم وند در تاریخ ۱ اردیبهشت امسال در اعتراض به تداوم بازداشت و بلاتکلیفی، عدم برخورداری از حق داشتن وکیل، عدم اجازه مطالعه پرونده و دخالت نهادهای امنیتی در روند رسیدگی به پرونده دست به اعتصاب غذا زد و در تاریخ ۲۲ اردیبهشت پس از وعده مساعد مسئولان و تعیین زمان جلسه رسیدگی به اتهامات خود به اعتصاب غذایش پایان داد.
مریم ابراهیم وند متولد ۱۳۷۰، نویسنده و کارگردان سینما و تهیه کننده فیلم‌های “طنز عشق”، ” ما همه تنهاییم” و “پانسیون دختران” است، از دلایل شهرت وی علاوه بر فعالیت های سینمایی و فرهنگی، نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ بود که به عنوان یکی از زنان نامزد برای انتخابات ثبت نام کرد.
اقدام به خودکشی زندانیان به دلیل رفتار نامناسب مسئولان، شرایط نگهداری زندانیان و بلاتکلیفی طولانی مدت شهروندان بازداشتی در زندان‌های ایران مسبوق به سابقه است.
