زینب جلالیان، زندانی سیاسی کُرد اهل شهرستان ماکو در قرنطینه بند زنان زندان کرمان نگهداری می‌شود و طی این مدت تنها یکبار با خانواده‌اش تماس تلفنی داشته و نیروهای امنیتی وی را مجبور کردند که به زبان فارسی با خانواده‌اش صحبت کند.
دنیز جلالیان، خواهر زینب جلالیان درباره آخرین وضعیت خواهرش در گفت‌وگو با کُردپا اظهار داشت: همان‌طور که می‌دانید که سیزده سال است که زینب در زندان به سر می‌برد و طی این سیزده سال مورد شکنجه و دچار انواع بیماری شده است. بیشتر اوقات فشارها بر زینب این است که وی را وادار به اعترافات اجباری در تلویزیون کنند و با نیروهای امنیتی همکاری نماید.
وی گفت: زنیب رنج‌های فراوانی را به دلیل بیماری در زندان کشیده و از مداوا پزشکی محروم بوده است. نیروهای امنیتی به وی اعلام کرده بودند که در صورت قبول همکاری مورد مداوا پزشکی قرار می‌گیرد و از حق مرخصی نیز برخوردار خواهد شد.
دنیز جلالیان افزود: بیشتر اوقات زینب از ملاقات و تماس تلفنی با خانواده محروم بوده است و زینب در مقابل تمام این فشارها مقاومت کرده است و از این زندان به آن زندان بردند.
خواهر زینب جلالیان اعلام کرد: تمام فشارهای نهادهای امنیتی این است که زینب ابراز پشیمانی کند، زینب به نماد مقامت در زندان تبدیل شده و فشارها بر این نماد مقاومت افزایش یافته است.
به گفته دنیز جلالیان، زینب جلالیان از زندان خوی به زندان قرچک ورامین منتقل و در آن زندان دچار ویروس کرونا شده بود و وضعیت عمومی وی وخیم بود و طی این مدت زینب با مشکلات تنگی نفس روبه‌رو و حتی توان تکلم را نیز نداشت.
وی در ادامه اضافه کرد: زینب جلالیان در زندان قرچک ورامین درخواست انتقال به زندان اوین یا زندان خوی را کرده بود و حکومت فاشیست ایران درخواست وی را رد کرده بود و مدتی بود که از سرنوشت زینب خبری نداشتیم و تنها می‌دانستیم وی در زندان کرمان می‌باشد.
او اظهار داشت: روز پنج‌شنبه نهم مردادماه، زینب با حضور دو تن از مأموران امنیتی با خانواده ما تماس گرفته و اعلام کرده که حق صحبت کردن به زبان کُردی را ندارد و باید به زبان فارسی صحبت کند.
دنیز جلالیان تصریح کرد: زینب در این تماس تلفنی اظهار داشته است که در زندان کرمان به سر می‌برد و در حین انتقال به زندان کرمان نیروهای امنیتی به وی اعلام کردند که در صورت ابراز پشیمانی با خواسته‌های وی موافقت خواهد شد.
وی در پایان سخنان خود عنوان کرد: همچنین زینب به خانواده ما اعلام کرده که به اعتصاب غذای خود پایان داده و در قرنطینه بند زنان زندان کرمان می‌باشد.
زینب جلالیان، زندانی سیاسی کُرد اهل شهرستان ماکو پنجم تیرماه از زندان قرچک ورامین به زندان کرمان تبعید و هم‌اکنون در قرنطینه بند زنان این زندان نگهداری می‌شود.
روز شنبه سی و یکم خردادماه با طرح خواسته انتقال خود به زندان خوی و یا زندان اوین اعتصاب غذا کرده بود، چندی پیش به اعتصاب خود پایان داده است.
زینب جلالیان هشتم اردیبهشت‌ماه سال جاری به دلایل نامعلومی از زندان خوی خارج و سیزدهم اردیبهشت‌ماه به بند قرنطینه زندان قرچک ورامین منتقل شد.
چندی پیش، سازمان عفو بین‌الملل از مقامات حکومت ایران خواست که به حبس ناعادلانه زینب جلالیان پایان دهند.
زنیب جلالیان در اسفندماه ۱۳۸۶ به دلیل همکاری با حزب حیات آزاد کردستان (پژاک) بازداشت و در آذرماه ۱۳۸۷ به اتهام محاربه به اعدام محکوم شد.
حکم اعدام این زندانی سیاسی در ادیبهشت‌ماه سال ۱۳۸۸ توسط دادگاه تجدید نظر تایید شد، اما در آذرماه ۱۳۹۰ به حبس ابد کاهش یافت.
زینب جلالیان طی سال‌های حبس بارها از حقوق اساسی خود از جمله دسترسی به خدمات درمانی مناسب و کافی محروم بوده است.
