رژیم جنایتکار آخوندی پس از به چشم دیدن نقش برجسته زنان در همه صحنه ها در قیام آبان و دی۹۸، زندانیان سیاسی مقاوم را مجدداً هدف پرونده سازی های بی پایه خود قرار داده و پشت میله ها نگاه می دارد.
در این بین، بحران کرونا برای این رژیم فرصتی ایجاد کرده است تا در میان اخبار روزانه تلفات این ویروس در کل جهان و به خصوص در ایران بتواند بدون حساس کردن افکار عمومی و بدون به جان خریدن محکومیت های بین المللی، مخالفان مقاوم را حذف فیزیکی کند.
اقدامات سرکوبگرانه جدید علیه زندانیان سیاسی مقاوم
در میانه بحران کرونا، اکثر زندانیان سیاسی مقاوم و فعالان شناخته شده، با پرونده سازی و محکومیت و انواع اذیت و آزار و اقدامات سرکوبگرانه جدید مواجه شده اند.
روز ۱۷اردیبهشت ۱۳۹۹، مأموران دادستانی، بدون اعلام قبلی به خانه زندانی سیاسی فاطمه مثنی رفته و وی را که در مرخصی بود به طرز وحشتناکی در مقابل چشمان فرزندانش دستبند زده و جهت تحمل ادامه دوران محکومیتش به اوین منتقل کردند.
زندانی سیاسی مریم اکبری منفرد که هم اکنون یازدهمین سال اسارت خود بدون یک روز مرخصی را می گذراند، در روز ۲۱خرداد ۹۹ به صورت شفاهی به دادسرای اوین احضار شد. اتهام جدید وی سر دادن شعار در شب ۲۲بهمن ۹۸ در زندان می باشد.
زندانی سیاسی آتنا دائمی که پس از پایان دوره محکومیت ۵ ساله باید در روز ۱۴ تیر ۱۳۹۹ از زندان آزاد می شد، به دلیل پرونده سازی های مجدد اطلاعات سپاه پاسداران، مجدداً به مجموعاً ۵ سال زندان همراه با ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد.
فرنگیس مظلومی، مادر زندانی سیاسی سهیل عربی، در اواسط تیرماه ۹۹، به اتهام داشتن ارتباط با سازمان مجاهدین خلق ایران و فعالیت تبلیغی علیه نظام به ۶ سال حبس محکوم گردید.
گلرخ ابراهیمی ایرایی پس از آزادی، با یک پرونده سازی جدید به ۳سال و ۷ماه حبس تعزیری محکوم شد و مجدداً به زندان قرچک ورامین منتقل شد.
زندانی سیاسی نرگس محمدی به دلیل تحصن اعتراضی در زندان اوین در همبستگی با خانواده های شهدای قیام آبان ماه ۹۸، در تیرماه ۹۹ به زندان زنجان تبعید شد. وی از زمان انتقال به این زندان از حقوق اولیه یک زندانی محروم بوده است. این فعال مدافع حقوق بشر اعلام کرده است که غلامرضا ضیایی، رئیس زندان اوین، شخصاً به او حمله فیزیکی کرده و دشنام داده است.
زینب جلالیان در تاریخ ۱۰ اردیبهشت ۹۹ به صورت ناگهانی توسط مأموران امنیتی از زندان خوی خارج و بعد از دو روز به زندان قرچک منتقل شده است. این زندانی پس از اینکه در این زندان به کرونا مبتلا شد، از روز ۳۱ خرداد ۹۹ دست به اعتصاب غذا زد. درخواست این زندانی مقاوم انتقال به زندان اوین و یا برگشت به زندان خوی می باشد. اما مقامات امنیتی وی را در روز پنجم اعتصابش به محل نامعلومی منتقل کردند. بر اساس شواهدی که از طرف خانواده جلالیان مطرح شده وی هم اکنون در زندان کرمان به سر می برد.
در اواسط تیرماه ۹۹، حکم زندانیان سیاسی سابق صدیقه مرادی و زهرا اکبری نژاد درچه نیز توسط دادسرای اوین اعلام شد و هر کدام به ۹۵روز حبس تعزیری جدید محکوم شدند.
دستگیری و اقدامات سرکوبگرانه علیه سایر زنان فعال
از میان سایر زندانیان سیاسی، پرستو معینی و فروغ تقی پور با اتهام هواداری از مجاهدین در تاریخ ۵ اسفند ۱۳۹۸، بازداشت و به بازداشتگاه وزارت اطلاعات منتقل شده بودند.
این دو زندانی در آخرین هفته فروردین ۹۹ از زندان اوین به زندان قرچک تبعید شدند. آنها طی ۵ماه حبس در حالت بلاتکلیفی، تحت فشار شدید بازجویان جهت مصاحبه تلویزیونی بوده اند.
سکینه پروانه زندانی سیاسی کرد، محبوس در زندان قرچک ورامین، به ۵سال حبس تعزیری و ۲سال ممنوعیت از عضویت در دستجات سیاسی محکوم است. وی در ۱۸بهمن ۱۳۹۸، دستگیر و به بازداشتگاه اوین منتقل شده بود. این زندانی سیاسی از زمان بازداشت تاکنون بارها مورد ضرب و شتم قرار گرفته و چندین بار به بیمارستان روانی منتقل شده است.
سوء استفاده از بحران کرونا، جنایت خاموش علیه زندانیان سیاسی مقاوم
شورا فکری
سوء استفاده از بحران کرونا، جنایت خاموش علیه زندانیان سیاسی مقاوم
سها مرتضایی
علاوه بر اینها طی ۵ماه اخیر، معصومه اکبری، سمیه راموز، اکرم رحیم پور، زهره اسدپور و رضوانه احمدخان بیگی با احکام جدید زندان مواجه شدند. سها مرتضایی، ناهید خداجو، مژگان کاوسی و شورا فکری، جهت تحمل دوران حبس خود به زندان احضار شدند.
مژگان کاووسی
ناهید خداجو
سوء استفاده از بحران کرونا، جنایت خاموش علیه زندانیان سیاسی مقاوم
زهرا محمدی
سوء استفاده از بحران کرونا، جنایت خاموش علیه زندانیان سیاسی مقاوم
اشرف نفری (رقیه)
اشرف (رقیه) نفری دانشجوی رشته ریاضی دانشگاه خواجه نصیر طوسی و فعال توییتری در ۷اردیبهشت ۹۹ در شهریار بازداشت و به زندان قرچک ورامین منتقل شد.
همچنین دادگاه سنندج برای زهرا محمدی که در خرداد گذشته دستگیر و پس از ۷ماه تا صدور حکم نهایی موقتاً آزاد شده بود، حکم ۱۰سال زندان صادر نمود.
گسترش کرونا در زندان ها
دستگیری ها و احکام ظالمانه در شرایطی است که وضعیت بهداشتی زندان ها بسیار وخیم گزارش شده و ویروس در اکثر زندانها به صورت مهار ناپذیری شیوع پیدا کرده است.
در زندان سپیدار اهواز تا اواسط اردیبهشت۹۹ بیش از ۵۰زن زندانی به ویروس کرونا مبتلا شده بودند. گفته می شود پزشکی برای رسیدگی به این بیماران وجود ندارد و هیچ رسیدگی پزشکی به آنها نمی شود. مقامات زندان حتی داروهایی که خانواده زندانیان برای آنها می آورند را تحویل نمی دهند. بندی که زنان مبتلا به کرونا در آن قرنطینه شده اند، تنها با چند میله از بندهای دیگر جدا شده است.
از میان گزارشات متعددی که از زندان قرچک ورامین رسیده، می توان به وجود دستکم ۱۳۰ زندانی مبتلا به کرونا در این زندان پی برد. زنان زندانی مبتلا به کووید۱۹ در این زندان، در محلی به نام «باشگاه» زندان که محیطی غیربهداشتی و عاری از هرگونه تهویه مناسب است، بدون هرگونه رسیدگی دارویی و پزشکی رها شده اند.
در تاریخ ۱۷ تیرماه ۹۹، در بند ۵، دستور قرنطینه و قطع ارتباط زندانیان محبوس در این بند با سایر بندها موقتاً صادر شد. این در حالی بود که زندانیان عملاً بدون هیچ محدودیتی به کریدور مشترک و یا آشپزخانه زندان تردد دارند. نبود امکانات اولیه رفاهی، مشکل سیستم فاضلاب، آب شور و قطعی مداوم آب در فصل گرما، همچنین کمبود امکانات پزشکی و بهداشتی و تراکم بالای زندانیان را می توان به دلایل شیوع ویروس در این زندان افزود.
زندانی سیاسی نرگس محمدی در ۲۱تیر ۹۹ در مورد شرایط وخیم زندان زنجان نیز اینگونه گزارش کرد که از مجموع ۱۸ زن زندانی در این زندان، ۱۲تن مبتلا هستند.
وی می نویسد: «ما ۱۲ نفر با علایم خستگی مفرط و درد ناحیه شکم، اسهال و استفراغ و از دست دادن حس بویایی بدون دارو و درمان و تغذیه مناسب روی تختها افتاده ایم. عدم امکانات پزشکی، عدم فضای مناسب برای قرنطینه، ورودی های جدید و عدم کنترل سلامتی آنها موجب شیوع ویروس کرونا در بند شده است».
زندانیان سیاسی مقاوم قربانی می شوند
در نتیجه سیاست های غیرانسانی و ظالمانه مقامات رژیم آخوندی، تعدادی از زندانیان سیاسی مقاوم به کووید۱۹ مبتلا شده اند.
سوء استفاده از بحران کرونا، جنایت خاموش علیه زندانیان سیاسی مقاوم
نجات انور حمیدی
یکی از این زندانیان سیاسی، نجات انور حمیدی ۶۲ ساله است که از اولین روزهای اردیبهشت ۹۹، در زندان سپیدار اهواز به بیماری کرونا مبتلا شده است. پس از ابتلا به کرونا و انتقال وی به قرنطینه این زندان هیچ رسیدگی بزشکی برای او انجام نشد. حتی داروهای مورد نیازی که خانواده او برایش به زندان بردند به وی داده نشد. جان این زن زندانی به دلیل کهولت سن و بیماری های دیگر در خطر است.
زندانی سیاسی زینب جلالیان، در زندان قرچک ورامین به بیماری کرونا مبتلا شده است. ابتلای او به این بیماری در روز ۱۹ خرداد ۹۹ وقتی که تحت تدابیر شدید امنیتی به بیمارستانی در خارج از زندان برده شده بود، قطعی شد. طبق تصاویر سی تی اسکن، بافت های ریه او بر اثر کرونا دچار آسیب شده و لخته های خون در ریه وی تشکیل شده است. این زندانی سیاسی دائماً سرفه می کند و وضعیت ریه اش نگران کننده است. این در حالی است که وی پیش از این نیز با بیماری آسم دست و پنجه نرم می کرد.
زندانی سیاسی نرگس محمدی نیز از اواسط تیرماه با علائم نگران کننده ابتلا به ویروس کووید۱۹ دست به گریبان است. وی پیش از این هم از مشکلات متعدد جسمی رنج می برده و مشخصاً به آمبولی ریه مبتلا بوده است.
همچنین فروغ تقی پور، که هم اکنون در زندان قرچک ورامین به سر می برد، به ویروس کرونا مبتلا شده است.
عدم رسیدگی پزشکی به این زندانیان سیاسی بیمار که پیش از این هم با بیماری های سخت دست و پنجه نرم می کردند و خودداری قوه قضاییه رژیم از آزاد کردن آنها ولو به طور موقت، علامت دیگری است از قصد عمد و جنایتکارانه رژیم آخوندی برای خاتمه دادن به زندگی زندانیان سیاسی مقاوم.
