یک دختر جوان بنام منیره بهرامی حدودا سی ساله در زندان قرچک ورامین خودکشی کرد. او خود را در سرویس حمام و دستشویی بازداشتگاه مخوف قرچک ورامین معروف به کهریزک دوم با شال به دارآویخت و جان باخت.
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام، سه‌شنبه ۳۱تیر۹۹، یک دختر جوان حدودا سی ساله بنام منیره بهرامی در سرویس حمام و دستشویی زندان زنان قرچک ورامین خود را با شال به دار آویخت و خودکشی کرد.
یک منبع موثق به کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام گفت: «باشگاه ورزشی زندان قرچک ماههاست از وسایل ورزشی تخلیه شده و به یکی از بندهای زندان بنام «بند نظارت» تبدیل شده که برای نگهداری زندانیان بطور موقت مورد استفاده قرار میگیرد.
روز ۳۱ام تیرماه این باشگاه شاهد یک فاجعه جانگداز بود؛
صبح روز سه‌شنبه یک دختر جوان بنام منیره بهرامی حدودا ۳۰ساله در سرویس حمام و دستشویی خود را با شال به دارآویخت و خودکشی کرد.
عوامل زندان خبر این خودکشی را که بر اثر فشارهای وارده به زنان زندانی در این بازداشتگاه مخوف که به کهریزک دوم معروم است انجام شده مخفی میکنند و خبر فوت را تکذیب کرده اند.
مسئولان زندان اینطور وانمود میکنند که منیره حالش خوب است و هیچ مشکلی پیش نیامده است درحالیکه او در نتیجه این خودکشی جان باخته است.
سایت جوانه‌ها یپشتر در گزارشی به وضعیت اسفناک زنان در این زندان مخوف اشاره کرده بود. مشخصا مواردی از جمله معتاد کردن زنان، تجاوز به زنان، ضرب و شتم و آزار زنان و عدم رعایت اصل تفکیک جرائم، مواردی که بی تردید راهی جز خودکشی در مقابل برخی از این زنان بی گناه باقی نمی گذارد.
در این گزارش از جمله آمده بود:
مسئولان این زندان، با ترساندن زندانیان که در صورت اعتراض، به سلول انفرادی فرستاده خواهند شد از آنها حق اعتراض به شرایط این زندان را سلب می کنند.
درگیری‌های شدید بین زندانیان تا آستانه به قتل رساندن یکدیگر و عدم دخالت مسئولان در این درگیری‌ها، یکی از مشکلات جدی زندان مخوف قرچک می‌باشد.
زنان در آنجا در معرض انواع فشارها و تعدیات جنسی قرار دارند. رفتار ناشایست زندانبانان با زندانیان که همراه با توهین و تحقیر و هتک حرمت و گاهی ضرب و شتم می‌باشد، آثار روانی مخربی را بر روی زندانیان گذاشته است. اخیرا در گزارشی اسفناک و غیرقابل بیان پیرامون تعدی به زنان در این زندان آمده است:
تجاوز به زندانیان ورودی جدید در زندان قرچک ورامین امری مسبوق به سابقه است. هم اکنون در بند ۳ ویژه زندانیان بلاتکلیف، بند ۴ مختص به زندانیان با جرائم سرقت و بند ۷ ویژه زندانیان متهم به قتل و فساد و فحشا و اعتیاد ، زندانیان ورودی جدید توسط زندانیان قدیمی تر مورد تجاوز قرار می‌گیرند. دوربین های امنیتی سرویس بهداشتی و حمام توسط زندانیان با جرایم خشن شکسته شده و از این فضا برای ضرب و شتم و تجاوز به زندانیان استفاده می‌شود. مسئولان زندان با وجود اطلاع از این وضعیت نه تنها اقدام به تعمیر و یا نصب دوربین های جدید نمی‌کنند، بلکه مددکاری زندان نیز نسبت به پدیده تجاوز در زندان بی توجه است.
همچنین عدم انتقال بسیاری از زندانیان به مراکز روان درمانی که مشکلات بسیاری برای دیگران ایجاد میکنند، از دیگر مشکلاتی است که گاها به تجاوز، قتل و درگیری در زندان می‌انجامد.
