در زندان قرچک ورامین زندانیان را با توزیع گسترده «ترامادول» و «متادون» عمدا به اعتیاد میکشند و وضعیت بصورتی است که اکثر زنان زندانی مستمرا خواب آلود هستند و امکان هرگونه اعتراض از آنها گرفته شده است.
یک منبع مطلع به کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام ۲۶تیر۹۹ گفت که در زندان زنان قرچك ورامين، زندانیان را با توزیع گسترده ترامادول و متادون که اعتیاد آور است، عمدا معتاد می‌کنند.
این منبع گفت به دلیل مصرف ترامادول و متادون که بعنوان مسکن به زندانیان داده می‌شود، آنها مستمرا خواب آلود هستند و امکان هرگونه اعتراض علیه فضای موجود در این زندان و ستمی که علیه این زنان روا می‌شود، از آنان گرفته شده است.
گفتنی است ندامتگاه شهرری با نام «زندان زنان قرچک» شناخته شده و همچنین به «کهریزک زنان» شهرت دارد.
تعداد کل زندانیان در این زندان مخوف بین هزار و پانصد تا بیش از دو هزار نفر با اتهاماتی از قبیل قتل، سرقت مسلحانه و قاچاق مواد مخدر و اعتیاد در نوسان است.
هم اکنون تعدادی از زنان زندانی سیاسی نیز بدون رعایت اصل تفکیک جرایم در این زندان بسر میبرند از جمله:
گلرخ ابراهیمی ایرایی، فروغ تقی پور، پرستو معینی، مرضیه فارسی، زهره سرو، گیتا حر، سمیرا هادیان، رها احمدی، لیلا میرغفاری، مرجان داوری، پریزاد حمیدی شفق،مژگان اسکندری، افسانه جعفری پناه، مریم علی شاهی و … همچنین زندانی سیاسی زنیب جلالیان در اردیبهشت ۹۹ به این زندان منتقل شده و در قرنطینه این زندان دچار بیماری کرونا شده بود. (وی در حال حاضر به زندان کرمان منتقل شده است) زندانی سیاسی سکینه پروانه نیز مدتها در این زندان بود و بخاطر وضعیت اسفناک این زندان چند بار دست به اعتصاب غذا زد.(وی در حال حاضر به زندان اوین منتقل شده است)
در دوران کرونا، زندانیان و متهمان جدید پس از ورود به زندان مستقیما به قرنطینه منتقل می‌شوند. در حال حاضر تعداد زندانیان در قرنطینه حدود ۵۰ نفر است که در ایام شلوغی تا ۸۰ نفر نیز می‌رسد. زندانیان دارای معلولیت و ناتوانی حرکتی نیز به دلیل نبود امکانات و شرایط بد قرنطینه بدون طی کردن ایام قرنطینه و بدون هیچ ملاحظه‌ای به بندها منتقل می‌شوند. در آخرین مورد حدود دو هفته پیش یک زندانی دارای معلولیت مستقیما به بند مشاوره و سلامت منتقل شد.
در تاریخ ۱۷ تیرماه امسال به دلیل افزایش آمار مبتلایان در بند ۵، دستور قرنطینه و قطع ارتباط زندانیان محبوس در این بند با سایر بندها موقتا صادر شد اما در عمل زندانیان کماکان بدون هیچ محدودیتی به کریدور مشترک و یا آشپزخانه زندان برای گرفتن آب جوش و یا بخش اشتغال رفت و آمد دارند.
در این زندان اصل طبقه‌بندی و تفکیک جرایم رعایت نمی‌شود و برخی اعضای خانواده زندانیان سیاسی، شرایط اسفناک آن را با بازداشتگاه کهریزک مقایسه و از آن به کهریزک دوم یاد کرده‌اند.
آلودگی‌های ناشی از نبود امکانات کافی، سرویس های بهداشتی، ازدحام ۲۰۰۰ زندانی در هفت سوله که گنجایش یک سوم جمعیت مذکور را نیز به سختی داراست و برخوردهای بسیار خشن و توهین‌آمیز مأموران زندان با زندانیان و نگهداری کودکان زندانی زیر ۱۸ سال در میان زندانیان خطرناک، عدم وجود آب قابل شرب، وضعیت نامناسب غذایی، تنها گوشه کوچکی از مشکلات زندانیان در این زندان است.
مسئولان این زندان، با ترساندن زندانیان که در صورت اعتراض، به سلول انفرادی فرستاده خواهند شد از آنها حق اعتراض به شرایط این زندان را سلب می کنند.
درگیری‌های شدید بین زندانیان تا آستانه به قتل رساندن یکدیگر و عدم دخالت مسئولان در این درگیری‌ها، یکی از مشکلات جدی زندان مخوف قرچک می‌باشد.
زنان در آنجا در معرض انواع فشارها و تعدیات جنسی قرار دارند. رفتار ناشایست زندانبانان با زندانیان که همراه با توهین و تحقیر و هتک حرمت و گاهی ضرب و شتم می‌باشد، آثار روانی مخربی را بر روی زندانیان گذاشته است. اخیرا در گزارشی اسفناک و غیرقابل بیان پیرامون تعدی به زنان در این زندان آمده است:
تجاوز به زندانیان ورودی جدید در زندان قرچک ورامین امری مسبوق به سابقه است. هم اکنون در بند ۳ ویژه زندانیان بلاتکلیف، بند ۴ مختص به زندانیان با جرائم سرقت و بند ۷ ویژه زندانیان متهم به قتل و فساد و فحشا و اعتیاد ، زندانیان ورودی جدید توسط زندانیان قدیمی تر مورد تجاوز قرار می‌گیرند. دوربین های امنیتی سرویس بهداشتی و حمام توسط زندانیان با جرایم خشن شکسته شده و از این فضا برای ضرب و شتم و تجاوز به زندانیان استفاده می‌شود. مسئولان زندان با وجود اطلاع از این وضعیت نه تنها اقدام به تعمیر و یا نصب دوربین های جدید نمی‌کنند، بلکه مددکاری زندان نیز نسبت به پدیده تجاوز در زندان بی توجه است.
همچنین عدم انتقال بسیاری از زندانیان به مراکز روان درمانی که مشکلات بسیاری برای دیگران ایجاد می‌کنند، از دیگر مشکلاتی است که گاها به تجاوز، قتل و درگیری در زندان می‌انجامد.
