اطلاعیه ۱۲۵۷ کمیته دفاع از حقوق زنان در خصوص وضعیت کرونا و عدم اعزام زنان فعال حقوق بشر زندانی به مرخصی

« با مرخصی حدود ۷۰ هزار زندانی موافقت شده است  امّا … »

در هنگامه ای که اکثر کشورها برای مقابله با همه گیری بیشتر و مرگ و میر کمتر ناشی ازعفونت ویروس کرونا، بهترین تدابیر، سنجیده ترین  برنامه ها و برترین تجهیزات را اندیشیده، اجرا و استفاده می کنند، قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران هم بدین منظوراعلام می کند:

با مرخصی حدود ۷۰ هزار زندانی موافقت شده است امّا…

محتوا و منویات بیانات مسئولین، رئیس جمهور و اکثر دولتمردان زمانی که قرار است با مهر و محبت و یا لطف و بخشش توأم باشد، آغازش با جملاتی آمیخته به قدر دانی است وامید بخش همراه با چندین وعده و در انتهای این کلمات پر مهر وعاطفه کلملتی نظیر « اما »، «ولی»،  «چنانچه»، « اگر» ووو قرار می گیرد که در واقع منظور و هدف اصلی این سخنرانی بعد از این  « اما و اگرها » گفته خواهد شد و سخنان آغازین به جز مردم فریبی، دروغ و نیرنگ کاربرد دیگری ندارد،  مخصوصا اغلب سخنان شخص آقای خامنه ای رهبر! این چنین است و اینبار هم،  ایشان فرموده اند با مرخصی حدود۷۰ هزار زندانی …، اما نه این مرخصی و نه “عفو نوروزی” آقای خامنه ای، بلکه هیچکدام از وعده های این چنینی که توسط ایشان اعلام شده است شامل زندانیان موسوم به زندانیان امنیتی« بخوانید عقیدتی، سیاسی» نشده است و قوه قضاییه با برچسب “امنیتی” از اعطای مرخصی به بسیاری از زندانیان عقیدتی، سیاسی و فعالان حقوق بشری که تعداد کثیری از آنان را زنان فعال  و مبارز تشکیل میدهند خوداری میکند.

تراکم جمعیت درم حیط بسته زندان و فقدان همه گونه امکانات بهداشتی درمانی مناسب همراه با افزایش مبتلایان به این ویروس، جان زندانیان را مورد تهدید جدی قرار داده است و چه بسیارند در میان این زندانیان بانوان مبارز و فعال در حوزه دفاع از حقوق کودکان، زنان، محیط زیست، فعالان اجتماعی، دانشجوئی، وکلا و فعالان حقوق بشر بطور جامع از جمله: مریم اکبری منفرد، ارس امیری، یاسمن اریانی، راحله احمدی، نیلوفر بیانی، الهام برمکی، رضوانه خان بیگی، آتنا دائمی، زهرا زهتابچی، زینب جلالیان، نسرین ستوده، منیره عرب شاهی،فریبا عادل خواه، نگین قدمیان، سپیده کاشانی، صبا کرد افشاری، مژگان کشاورز، سمانه نوروز مرادی … و تاسفبار اینکه  تاکنون تعدادی از زندانیان در شهر های مختلف ایران از جمله اصفهان، مشهد، قرچک ورامین و ارومیه مبتلا گشته و تعدای نیز حان باخته اند…… چند نمونه:

آتنا دائمی،‌ فعال مدنی محبوس در زندان اوین که نه فقط به توصیه چندین ماهه پزشکان وی مبنی بر بستری و درمان، از حق دریافت مرخصی محروم شده است بلکه اخیرا به جرم تحصن وحمایت از اعتراضات مردمی آبانماه، پرونده ای جدیدی برایش گشوده اند و به دادگاه انقلاب احضارکرده اند.

صبا کرد افشاری، معترض به حجاب اجباری بود و با همین اتهام به ۲۴سال زندان محکوم گردید و درهجوم کووید ۱۹ از حق مرخصی محروم گشت.

نگین قدمیان، شهروند بهایی، محروم از حق مرخصی و از اساتید موسسه علمی آزاد بهایی است، اما به جرم تدریس برای شهروندان بهایی  می باید سالها در زندان جمهوری اسلامی بماند. نرگس محمدی  بدون حق مرخصی، در زندان زنجان است و بعد از آمبولی ریه، از ضعف سیستم تنفسی سرفه های شدید و درد قفسه سینه رنج میبرد. پریسا سیفی، فعال فرهنگی و هنری اهل کامیاران و از بازداشتی‌های آبانماه که اینک در زندان است و علیرغم  اینکه از شرایط روحی و جسمی مساعدی برخوردار نیست، بدون حق استفاده از مرخصی در زندان محبوس گردیده است. مریم حمادی و سکینه صگور که در حقیقت گروگانند تا شوهرانشان خود را تحویل قوه قضاییه دهند به همراه کودکان خردسال خود در شرایط غیر بهداشتی وناایمن در زندان سپیدار اهوازاند و بدون حق مرخصی.

و هزاران زن بی نام و نشان دیگر که در زندانهای جمهوری اسلامی محبوسند و نه تنها مرخصی گفته شده شامل حالشان نمی شود که در حال حاضر حتی از تماس با خانواده ها و ملاقات نیز محرومند.

ما فعالین حقوق بشر و مدافعان حقوق زنان، ضمن محکوم کردن این تبعیضات قوه قضائیه، اعلام میکنیم که اعطای مرخصی به زندانیان نه لطف جمهوری اسلامی که حق مسلم هر زندانی است و استفاده  از این حق بعنوان ابزاری برای سرکوب و ارعاب و تهدید زندانیان، مصداق روشنی است از شکنجه و نقض ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، استناد می کنیم به ماده ۷ این منشور: (همه در برابر قانون برابرند و همگان سزاوار آنند تا بدون هیچ تبعیضی به‌طور برابر در پناه قانون باشند) و اعلام میکنیم که مرخصی از زندان همان قدر که حق حسین فریدون برادر رئیس جمهور و شبنم نعمت زاده  دختر وزیر سابق است، حق همه زندانیان دیگر نیز هست، مگر نه آنکه در بند ۳ بخشنامه اعطای مرخصی به زندانیان آمده است: محکومان به حبس ابد، کلاهبرداری‌، اختلاس‌، اقدام‌علیه امنیت کشور …، مشمول مفاد این ‌بخشنامه نمی‌باشند؟

اکنون چگونه است که در شرایط همه گیری کرونا مفسدان اقتصادی که میلیونها تومان به اقتصاد کشور ضربه وارد کرده اند  در تضاد با این بند از بخشنامه به مرخصی میروند ولی فعالان حقوق زنان به بهانه واهی “اقدام علیه امنیت ملی” و با برچسب زندانی امنیتی همچنان در زندانند ؟

۱۲۵۷

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

کمیته دفاع از حقوق زنان