ملیحه شورچه، مادر سهیلا حجاب که اواخر اسفندماه با تودیع قرار از زندان اوین آزاده شده است، در نامه‌ای خطاب به مقامات کشور، ضمن ابراز نگرانی از وضعیت سلامت زندانیان سیاسی باتوجه به شیوع ویروس کرونا در کشور خواهان آزادی سایر زندانیان عقیدتی که هم اکنون در زندان به سر می‌برند شده است.
وی در بخشی از این نامه می‌گوید “حال تمام مادرانی که فرزندانشان در زندان هستند را می‌فهمم، به خصوص اضطراب ناشی از بیماری کرونا. من تنها مادر سهیلا حجاب نیستم آتنا دائمی، ارس امیری، نیلوفر بیانی، رضوانه احمدخانبیگی، مریم اکبری منفرد، سپیده کاشانی، مژگان کشاورز، صبا کردافشاری، یاسمن آریانی، سمانه نوروز مرادی و نگین قدمیان فرزندان من هستند. آنها را آزاد کنید و خانواده هایشان را دریابید.”
پس از شیوع گسترده ویروس کرونا و افزایش نگرانی ها از سرنوشت صدها هزار زندانی، رئیس قوه قضائیه طی دو بخشنامه در اسفندماه سال گذشته به هدف کنترل وضعیت بهداشتی زندانها شرایطی را برای اعزام به مرخصی زندانیان اعلام کرد که عمدتا شامل زندانیان مالی و همینطور زندانیان با محکومیت کمتر از ۵ سال می شد.
این شرایط در مورد زندانیان سیاسی سختگیری مضاعفی دارد علاوه بر اینکه مسئولان قضایی یا سازمان زندانها در روند اداری مرخصی برخی زندانیان عقیدتی مانع تراشی های فراقانونی می کنند. مسئولان تاکنون با آزادی بسیاری از زندانیان سیاسی مخالفت کرده‌اند.
ملیحه شورچه، مادر سهیلا حجاب در نامه‌ای خطاب به مقامات کشور، ضمن ابراز نگرانی از وضعیت سلامت زندانیان سیاسی باتوجه به شیوع ویروس کرونا در کشور خواهان آزادی این زندانیان شده است.
متن کامل این نامه که جهت انتشار در اختیار هرانا قرار گرفته است عینا در ادامه می‌آید:
“خانواده زندانیان سیاسی را دریابید!
این روزها که جهان درگیر بحران کروناست و هزاران هنرمند، ادیب، روزنامه نگار، جامعه شناس، اقتصاد دان، جغرافیدان، حقوقدان و پزشک و محقق در رسانه‌های اجتماعی بی ریا و غمخوارانه تلاش میکنند تا سامان اجتماعی را تقویت کنند و موقعیت بحرانی را برای جامعه تفسیر و معنا کنند. حاکمان امور کشور را به تعارف برگزار میکنند و به جای آنکه دور میز مقابل لنز دوربین‌ها بنشینند و فکر چاره‌ای باشند با یکدیگر از پشت صفحات مجازی و توییتری بحث و جدل میکنند. عصر تکنولوژی امروز برای هر بیماری در آزمایشگاه ها دلایل علمی قابل اثبات یا ابطال دارد. چه نیازی به دین است؟ روحانیون در حال ایفای چه نقشی هستند که برای رهایی از کرونا مدام از باورهای اعتقادی مردم بهره می جویند؟
زخم تحقیر این ملت به سادگی درمان نمیشود. موریانه فساد و بی‌اعتمادی گسترده، همه زوایا را در بر گرفته است. به جای متهم کردن یکدیگر به سهل انگاری و رفتن به سراغ دست‌های پیدا و پنهان خارجی، بیندیشید که چه کرده‌اید که مردم در اوج نارضایتی و در حال انفجار هستند؟ و در این میان حفظ جان زندانیان سیاسی و عقیدتی که هر یک صدای گروه های مظلوم، فرودست و آسیب دیده کشور بوده‌اند و به یک زبان که همانا زبان انسانیت است، اینگونه بی‌اهمیت برخورد می‌کنید.
کنشگرانی که آرمانشان دفاع از انسان‌ها در برابر ویروس های طبیعی، سیاسی و اجتماعی جهل، ریا و ظلم و سرکوب بوده است و خواهان فضایی عادلانه تر، آزادتر، اخلاقی‌تر و منصفانه برای زندگی هستند. مهم ترین نشانه سقوط یک حاکمیت زمانیست که حقوق مدنی شهروندان توسط حاکمان پاس داشته نمیشود. ایرانی بودن و احساس وظیفه در برابر ایران واژه سنگینی است. به سنگینی ۲۵۰۰ سال تاریخ، به سنگینی خون های مردمانی که تحت لوای آرمان های گوناگون ریخته شد.
وقتی دخترم آزاد شد، به خاطر حفظ سلامتی او از بیماری کرونا خوشحال بودم. اما او خواب‌های شبانه‌اش مغشوش و درهم ریخته است. این یعنی فشارهای روحی بسیاری در دوران بازداشتش متحمل شده است. در تمام دوران بازداشتش، مدام در بیمارستان به بودم و اکنون حال تمام مادرانی که فرزندانشان در زندان هستند را می‌فهمم، به خصوص اضطراب ناشی از بیماری کرونا.
از مسئولین می‌خواهم خانواده های زندانیان سیاسی را دریابند! من تنها مادر سهیلا حجاب نیستم. آتنا دائمی، ارس امیری، نیلوفر بیانی، رضوانه احمد خان بیگی، مریم اکبری منفرد، سپیده کاشانی، مژگان کشاورز، صبا کردافشاری، یاسمن آریانی، سمانه نوروز مرادی و نگین قدمیان فرزندان من هستند. آنها را آزاد کنید و خانواده هایشان را دریابید!
ملیحه شورچه/ ۲۰ فروردین ۱۳۹۹”.
درخصوص سهیلا حجاب گفتنی است؛ خانم حجاب در دیماه ۹۷ در شیراز بازداشت و پس از طی مراحل دادرسی به ۲ سال حبس محکوم شده بود. وی پس از تحمل ۵ ماه حبس در زندان عادل آباد شیراز با اعمال عفو از زندان آزاد شد. با این حال وی ۱۰ روز پس از آزادی مجدداً در خردادماه سال گذشته توسط نیروهای اطلاعات سپاه بازداشت و به بند زنان زندان اوین منتقل شد. وی نهایتا روز شنبه ۲۴ اسفندماه با تودیع قرار وثیقه ۳ میلیارد تومانی، به صورت موقت و تا پایان مراحل دادرسی از زندان اوین آزاد شده بود.
خانم حجاب روز چهارشنبه ۲۸ اسفند ماه توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمد مقیسه از بابت اتهاماتی ازجمله “تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی، تشویش اذعان عمومی به قصد آشوب و تشکیل گروه غیرقانونی” مجموعا به ۱۸ سال حبس تعزیری محکوم شده است. در صورت تایید این حکم در دادگاه تجدیدنظر، با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۵ سال حبس تعزیری برای وی قابل اجرا خواهد بود.
