ناهید شقاقی، اکرم نصیریان، مریم محمدی و اسرین درکاله چهار فعال حقوق زنان طی احضاریهای جهت اجرای حکم حبس فراخوانده شدند. این فعالین پیشتر توسط دادگاه انقلاب تهران مجموعا به ۱۶ سال و هشت ماه حبس تعزیری محکوم شده بودند. با استناد به ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی مجازات اشد یعنی ۳ سال حبس تعزیری در خصوص هر یک از آنها قابل اجرا بود. این حکم نهایتا با عدم اعتراض به رای صادره برای هر یک با ۹ ماه کاهش به دو سال و سه ماه حبس تعزیری تقلیل یافت.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ناهید شقاقی، اکرم نصیریان، مریم محمدی و اسرین درکاله چهار فعال حقوق زنان طی احضاریهای جهت اجرای حکم حبس فراخوانده شدند.
براساس ابلاغیهای که روز شنبه ۲۴ اسفندماه به صورت الکترونیک به این فعالین ابلاغ شده، این شهروندان باید برای تا روز ۲۹ اسفندماه ۹۸ خود را به واحد اجرای احکام دادسرای عمومی و انقلاب تهران معرفی نمایند.
احضار این شهروندان به منظور اجرای حکم، در شرایطی صورت میگیرد که پس از شیوع گسترده ویروس کرونا و افزایش نگرانی ها از سرنوشت صدها هزار زندانی، رئیس قوه قضائیه طی دو بخشنامه در اسفندماه سال جاری به هدف کنترل وضعیت بهداشتی زندانها شرایطی را برای اعزام به مرخصی زندانیان اعلام کرد. رئیس قوهی قضاییه در این بخشنامه همچنین خواسته است تا پایان فروردین ۹۹ از معرفی محکومانی که “آرای محکومیت آنها قطعیت یافته و در حال حاضر با قرار تامین آزاد هستند” خودداری شود؛ البته “جز در موراد ضروری”.
ناهید شقاقی، اکرم نصیریان، مریم محمدی و اسرین درکاله آذرماه امسال توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری هر یک از بابت اتهام “اجتماع و تبانی به قصد انجام جرم علیه امنیت کشور” به ۳ سال حبس، از بابت اتهام “فعالیت تبلیغی علیه نظام” به ۶ ماه حبس و از بابت اتهام “انجام عمل حرام با مصداق بیحجابی” به ۸ ماه حبس و در مجموع هر کدام به ۴ سال و دو ماه حبس تعزیری محکوم شده بودند.
با استناد به ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی مجازات اشد یعنی ۳ سال حبس تعزیری از بابت اتهام “اجتماع و تبانی به قصد انجام جرم علیه امنیت کشور” در خصوص هر یک از متهمان قابل اجرا بود.
این حکم نهایتا با عدم اعتراض و تسلیم به رای صادره برای هر یک از این افراد با ۹ ماه کاهش به دو سال و سه ماه حبس تعزیری تقلیل یافته است.
جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات ناهید شقاقی، اکرم نصیریان، مریم محمدی و اسرین درکاله، روز چهارشنبه ۱۳ آذرماه ۱۳۹۸ در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری برگزار شده بود.
اکرم نصیریان نیز در تاریخ ۹ اردیبهشت ماه، در خیابانی در تهران توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده بود. اکرم نصریان که از زمان بازداشت در سلول انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین تحت بازجویی قرار داشت و اواخر اردیبهشت ماه به سلولهای دو نفره این بند منتقل شده و در تاریخ ۵ خردادماه ۹۸، با تودیع قرار وثیقه ۲۰۰ میلیون تومانی و تا پایان مراحل دادرسی از زندان اوین آزاد شد. ناهید شقاقی صبح روز چهارشنبه ۲۵ اردیبهشتماه ۹۸، توسط نیروهای امنیتی، در منزل شخصی بازداشت شده بود و فردای آن روز به بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شده بود. وی عصر روز سهشنبه ۱ تیرماه با تودیع قرار و تا پایان مراحل دادرسی آزاد شده بود. ناهید شقاقی و اکرم نصیریان در تاریخ ۱۷ شهریورماه در پی احضار به دادسرای اوین مجددا در این شعبه حاضر شده و با افزایش مبلغ وثیقه توسط قاضی نصیری پور مواجه شده بودند.
مریم محمدی در تاریخ ۱۷ تیرماه سال جاری توسط نیروهای امنیتی و در شهر گرمسار استان سمنان بازداشت و به سلول های انفرادی بازداشتگاه اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. این فعال حقوق زنان نهایتا در تاریخ ۱۷ مردادماه و پس از یک ماه تحمل سلولهای انفرادی به بند زنان زندان اوین منتقل شده بود. خانم محمدی نهایتا در تاریخ ۲۶ شهریورماه ۹۸ با تودیع قرار وثیقه و تا پایان مراحل دادرسی از زندان اوین آزاد شد. مریم محمدی ۵۲ ساله، مادر دو دختر ۱۶ و ۲۲ ساله است. وی پیش از این نیز ما بین سالهای ۶۰ الی ۶۸ و از سن ۱۴ تا ۲۲ سالگی از زندانیان سیاسی بوده است.
اسرین درکاله، متولد ۱۳۶۲ و دارای یک فرزند ۱۸ ساله است. وی در تاریخ ۶ مردادماه توسط نیروهای امنیتی در گرمسار استان سمنان بازداشت و به بازداشتگاه اداره اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. اسرین درکاله نیز با فاصله یک روز از مریم محمدی (دخترخالهی وی) به بند زنان زندان اوین منتقل شده بود. خانم درکاله نهایتا در تاریخ ۲۶ شهریورماه ۹۸ با تودیع قرار وثیقه و تا پایان مراحل دادرسی از زندان اوین آزاد شد.
این ۴ شهروند از اعضا و همکاران انجمن ندای زنان ایران هستند که در امور مربوط به زنان فعالیت میکنند. انجمن ندای ایران در معرفی خود گفته است “ندای زنان ایران بازتاب تلاشها، رنجها، ناکامیها و موفقیتهای زنان در جامعه ایران است و می کوشد زنان را برای دست یافتن به یک زندگی بهتر در کوران معضلات و تبعیضات توانمندتر سازد”.