در سراسر جهان زنان در موقعیتهای سیاسی، از جمله در پارلمان کشورها نسبت به ۲۵ سال پیش جایگاه برتری یافتهاند. به باور دبیرکل سازمان ملل این کافی نیست و برابری جنسیتی باید در رأس وظایف اولیه قرن ما قرار گیرد.
۲۵ سال پیش سازمان ملل متحد کنفرانسی بینالمللی با شرکت نمایندگان زن برگزار کرد که در آن زنانی از پارلمانهای ۱۹۱ کشور شرکت داشتند.
در آن زمان تنها ۳ / ۱۱ درصد از کرسی پارلمانها در اختیار زنان بودند، اکنون این رقم به ۹ / ۲۴ درصد افزایش یافته است. بنابرین امروزه یک چهارم کرسیهای پارلمانها به زنان اختصاص دارند.
با وجود این رشد، مارتین چونگونگ، دبیرکل اتحادیه بینالمجالس، توضیح میدهد که در سالهای اخیر فرایند رشد مشارکت زنان در زندگی اجتماعی و سیاسی کند شده و به زیر یک درصد فرو افتاده است.
افزون بر این در گزارشی که این نهاد وابسته به سازمان ملل به تازگی منتشر کرده، نوعی دگرگونی جغرافیایی نیز دیده میشود: در ۲۵ سال پیش کشورهای شمال اروپای غربی، مانند سوئد و نروژ و دانمارک، در برابری جنسیتی پیشتاز بودند، اما امروزه قاره آمریکا از این نظر جلو افتاده است.
در سال ۱۹۹۵ زنان بیش از هر منطقه یا قاره دیگری در پارلمانهای اروپای غربی حضور داشتند، اما امروزه این زنان قاره آمریکا هستند که بیش از پیش کرسیهای پارلمان را اشغال میکنند. آنها هماکنون بیش از ۳۱ درصد از کرسیهای پارلمان را از آن خود کردهاند.
به عنوان یک اصل باید به یاد داشت که مشارکت زنان در پارلمان بینهایت اهمیت دارد اما الزاما به معنای چیرگی اصول دموکراتیک در یک کشور نیست. برای نمونه زنان رواندا در شرق آفریقا با نرخ ۶۱ درصد در پارلمان کشور حضور دارند. پس از آن کوبا و بولیوی با ۵۳ درصد بیشترین نمایندگان زن را در پارلمان دارند.
پیشرفتی محسوس اما ناکافی
رویداد فرخنده دوران ما این است که برابری زن و مرد در سراسر جهان بیش از پیش به عنوان امری انسانی و مترقی پذیرفته میشود و نیاز به برابری جنیستی در همه جا مشهود است.
رویداد معروف به “بهار عربی” با این که ثمرات سیاسی روشنی نداشت، اما بیگمان در اعطای سیمایی تازه به زنان مؤثر بود و در برخی از کشورهای خاورمیانه حضور آنها را در میدان سیاسی تقویت کرد.
برای نمونه، امروز در پارلمان امارات متحده عربی شمار نمایندگان زنان برابر مردان است. از این نظر این کشور کوچک در سطح جهانی در مقام چهارم قرار گرفته است.
امروزه در جهان هنوز ۹ کشور وجود دارد که در آنها زنان به میزان کمتر از ۵ درصد در پارلمان حضور دارند. از این بدتر هنوز سه کشور کوچک هست که در پارلمان خود هیچ زنی ندارند. این بیگمان به ساختارهای کهنه و هنجارهای عمومی برمیگردد.
به نظر سازمان ملل متحد باید به حضور فعال زنان در زندگی سیاسی جوامع شتاب بیشتری بخشید.
در پارلمان آلمان فدرال زنان با نرخ ۲ / ۳۱ درصد حضوری چشمگیر دارند، اما باز هم در سطح جهانی در مقام ۴۸ هستند.