به گزارش صدای امریکا-نازنین زاغری، شهروند ایرانی بریتانیایی که به اتهامات امنیتی در تهران زندانی است، مشکلات خود را برای اعضای کمیسیون پزشکی توضیح داد تا در صورت تایید کمیسیون پزشکی با آزادی مشروط او موافقت شود.
ریچارد رتکلیف، همسر خانم زاغری، روز دوشنبه ۱۵ مهر به روزنامه گاردین گفت که همسرش با چشمانی اشکبار درباره شرایط جسمی و روحی خود به اعضای کمیسیون پزشکی توضیح داد و خواستار برخورداری از عفو و آزادی پس از سپری کردن سه سال و نیم حبس شد.
آقای رتکلیف درباره شرایط نازنین زاغری در جلسه کمیسیون پزشکی گفت: «پای او هنگام ورود به اتاق بی حس شد و موجب شد زمین بخورد. او پس از آن به دلیل فشار عصبی ناچار شد برای مدتی روی صندلی بنشیند و بعد با کمک نگهبان روی پای خود بایستد و وارد اتاق شود.»
پیشتر اعلام شده بود که شرایط جسمی و روحی خانم زاغری در پی فشار عصبی زندان و دوری از فرزند خردسال خود رو به وخامت رفته و بارها هنگام راه رفتن زمین خورده است.
آقای رتکلیف درباره جلسه کمیسیون پزشکی نیز گفت که خانم زاغری به اعضای کمیسیون توضیح داد که از برخی از داروهای خود محروم شده است و با وجودی که از اضطراب و بیماری روحی در رنج است، گاهی در سلول انفرادی نگه داشته شده است.
اعضای کمیسیون دلیل خودداری از تحویل داروها را احتمال آسیب زدن خانم زاغری به خودش دانستند. خانم زاغری اما توضیح داد که برخی از داروها اصلا ارائه نشدند و او اگر هم می‌خواست به خودش آسیب بزند، راه‌های دیگری برای این کار بود.
در این جلسه همچنین اعضای کمیسیون پزشکی به خانم زاغری گفتند که خود او هنگامی که برای درمان در بیمارستان روانی بستری بود درخواست کرده بود به زندان بازگردانده شود. خانم زاغری نیز پاسخ داد که در بیمارستان او را در اتاقی مانند سلول بستری کرده و با زنجیر به تخت بسته بودند؛ اقدامی که حال او را با شرایط وخیم روحی بدتر کرد.
مقامات به خانم زاغری نگفتند که نتیجه کمیسیون پزشکی و پاسخ درخواست آزادی او کی مشخص می‌شود.
خانم زاغری هفته گذشته در نامه ای که در شبکه های اجتماعی منتشر شد نوشت که درحالی که بیگناه متهم شده هفته گذشته مقامات جمهوری اسلامی ایران در ازای مبلغ هنگفتی او را برای «مطالبات سیاسی خودش» به حراج گذاشته و مسئولان جمهوری اسلامی این شهروند بریتانیایی ایرانی‌تبار را ابزاری برای رسیدن به اهداف سیاسی و سیاست‌های خود قرار داده‌اند.
او همچنین با اشاره به دخترش گابریلا که به زودی برای مدرسه رفتن به انگلستان باز می‌گردد نوشت که «کشور من سنگ مادران سوری و یمنی و فلسطینی را به سینه می‌زند اما بر غم دوری مادری از فرزندش در خاک سرزمین خود چشم می‌پوشد و زجرش را با نظاره کردن رفتن کودک ۵ ساله‌اش صد چندان می‌کند.»
نازنین زاغری، کارمند بنیاد خیریه تامسون رویترز، ۱۵ فروردین ۱۳۹۵ در حالی که به همراه دختر دو ساله‌اش پس از دیدار با خانواده در ایران قصد بازگشت به لندن را داشت، در فرودگاه بین المللی تهران بازداشت و سپس به اتهام‌های امنیتی به پنج سال زندان محکوم شد.
پیش از این محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران، تائید کرده بود که در مقاطعی با مقامات بریتانیا درباره پرداخت پول در ازای آزادی یک بریتانیایی ایرانی تبار گفت‌و‌گو داشته است. به نوشته گاردین، ظریف گفته بود که اگر بریتانیا این پول را که حدود ۴۰۰ میلیون پوند است آزاد می‌کرد، او نیز برای رهایی نازنین زاغری از زندان رایزنی می کرد.
این پول به اختلاف مالی تهران با لندن بر سر خرید تانک های چیفتن از بریتانیا مربوط است.
تحلیلگران غربی می‌گویند جمهوری اسلامی از افراد دو تابعیتی به عنوان گروگان استفاده می‌کند تا از دولت‌های غربی پول و امتیاز بگیرد.
در حال حاضر علاوه بر نازنین زاغری، چندین تن از شهروندان آمریکایی و غیرآمریکایی – از جمله سیامک و باقر نمازی، مایکل وایت، ژیو وانگ، ارس امیری، و کامران قادری – در ایران زندانی هستند. از سرنوشت رابرت لوینسون، دیگر شهروند آمریکایی که بیش از دوازده سال پیش در ایران ناپدید شد، نیز اطلاعی در دست نیست.
وزارت خارجه ایالات متحده بارها بازداشت بی‌دلیل و خودسرانه شهروندان آمریکا و کشورهای دیگر، از جمله ایرانیان دوتابعیتی، توسط رژیم جمهوری اسلامی را محکوم کرده و خواستار آزادی بلافاصله و بی قید و شرط آنها شده است.
