خبرگزاری هرانا – عذرا بازرگان، مادر نرگس محمدی زندانی محبوس در اوین، با نوشتن رنجنامه ای، عمق رنجی که وی و نوه هایش به دلیل محرومیت ها و رفتارهای غیرانسانی که حاکمیت به دختر زندانی اش نرگس، روا داشته می شود، می گوید. در قسمتی از این دلنوشته آمده است: “آنچه مرا واداشت تا این رنجنامه را بنویسم درماندگیم در صحبت با کیانا و علی است که سراغ مادرشان را از من مادر دل شکسته می گیرند و من کاری نمی توانم بکنم”.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از کانون مدافعان حقوق بشر، مادر نرگس محمدی، مصائبی که طی حبس دخترش بر خود و نوه هایش، گذشته است را در قالب رنجنامه منتشر کرده است.
وی با اشاره به محروم کردن نرگس محمدی از تماس با خانواده و خصوصا فرزندانش، می گوید: “محروم کردن یک مادر از شنیدن صدای فرزندانی که حسرت دیدارشان را دارد، از کدام دین و آیین و مرامی سرچشمه می گیرد؟ در تاریخ بشر کمتر حکمرانی این ننگ را بر پیشانی خود نهاده که کودکان خردسال را آن چنان از مادر محروم نماید که چهره و صدای مادر را از یاد برده و فراموش کنند و در رویای کودکانه شان بین داشتن و نداشتن و زنده بودن یا نبودن مادر به اضطراب و وحشت مبتلا شوند”.
متن کامل این رنجنامه عینا در ادامه آمده است:
“چرا نرگس را حتی از شنیدن صدای کودکان در غربتش، محروم کرده اید؟
پنجمین پاییز بدون حضور فرزندمان، در کنار ما آغاز شده است. فرزندانش کیانا و علی که بیش از چهار سال است مادرشان را ندیده اند، سراغ مادر را از ما می گیرند که حال مامان نرگس، خوب است؟ چرا دیگر به ما زنگ نمی زند؟ طی این مدت طولانی حبس، نرگس فقط سه روز مرخصی آمده و سه بار عمل جراحی سنگین، انجام داده که حتی دوره نقاهتش در بیمارستان طی نشده به زندان بازگردانده شده است. مدت هاست اجازه رفتن نزد پزشکان را ندارد، حتی به داروهایش هم دسترسی ندارد. نزدیک سه ماه است که از درد دندان رنج می برد، اما اعزام نمی شود.
دختر من سال هاست، گرفتار محرومیت است و من خود در خانواده ای کودکی، نوجوانی و جوانی گذراندم که شکنجه، شلاق و زندان عزیزانم را همواره دیدم و رنج کشیدم و با وحشت نفس کشیدن را تجربه کردم، اما آنچه مرا واداشت تا این رنجنامه را بنویسم درماندگیم در صحبت با کیانا و علی است که سراغ مادرشان را از من مادر دل شکسته می گیرند و من کاری نمی توانم بکنم.
محروم کردن یک مادر از شنیدن صدای فرزندانی که حسرت دیدارشان را دارد، از کدام دین و آیین و مرامی سرچشمه می گیرد؟ در تاریخ بشر کمتر حکمرانی این ننگ را بر پیشانی خود نهاده که کودکان خردسال را آن چنان از مادر محروم نماید که چهره و صدای مادر را از یاد برده و فراموش کنند و در رویای کودکانه شان بین داشتن و نداشتن و زنده بودن یا نبودن مادر به اضطراب و وحشت مبتلا شوند. این رفتار با زنی در بند، آن چنان سنگ دلانه و مغرضانه و انتقام جویانه است که کلامی برای وصف آن وجود ندارد. این دوران رنج ما و دوران حکمرانی حاکمان روزی به پایان خواهد رسید و تاریخ گواه خواهد بود. اما به عنوان یک مادر و زن رنج کشیده در این سرزمین می گویم، وجدان بشر از این دردها به سادگی تسکین نخواهد یافت.
عذرا بازرگان/مهر ۹۸″
در ارتباط با نرگس محمدی، گفتنی است، وی که از تاریخ ۱۵ اردیبهشت ١٣٩۴در زندان بسر می‌برد، برای سه اتهام به ۱۶ سال زندان محکوم شده است. پنج سال برای ” اجتماع و تبانی علیه نظام” یک سال برای “برای تبلیغ علیه نظام” و ده سال برای تاسیس و همکاری با انجمن لگام، انجمنی برای لغو مجازات اعدام، مطالبه‌ای که از سوی حکومت در ایران تحمل نمی‌شود. بنا بر ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی و با در نظر داشت «مجازات اشد»، نرگس محمدی باید ١٠ سال زندان را تحمل کند.
