خبرگزاری هرانا – یاسمن آریانی زندانی سیاسی سابق و مادرش منیره عربشاهی که هم اکنون هر دو در زندان قرچک ورامین به سر می‌برند در پی قتل علیرضا شیرمحمدعلی در زندان تهران بزرگ با انتشار پیامی، ضمن ابراز همدردی با مادر این زندانی سیاسی، خواهان توجه به وضعیت زندانیان سیاسی دیگر که هم اکنون بر خلاف اصل تفکیک جرائم در زندانهای مختلف تحمل حبس می‌کنند شدند. این دو فعال مدنی در بخشی از این نامه گفته‌اند “نگذاریم خون علیرضا پایمال شود و یادش مثل بسیاری دیگر به آه و افسوس خوردنی گاه به گاه ختم شود.”
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، علیرضا شیرمحمدعلی، ۲۱ ساله و اهل محله نازی آباد تهران در تاریخ ۲۴ تیرماه ۹۷ به دلیل فعالیت در فضای مجازی بازداشت شده و از بابت اتهامات “توهین به مقدسات”، “توهین به بنیانگذار جمهوری اسلامی”، “توهین به رهبری” و “تبلیغ علیه نظام” به ۸ سال حبس تعزیری محکوم شد. در تاریخ ۲۰ خردادماه توسط دو زندانی دیگر در این زندان با ضربات پرتعداد چاقو به قتل رسید.
امروز جمعه ۲۴ خردادماه ۹۸، یاسمن آریانی و مادرش منیره عربشاهی با انتشار پیام تسلیتی از زندان قرچک ورامین با مادر علیرضا شیرمحمدعلی، زندانی سیاسی به قتل رسیده ابراز همدردی کردند.
متن کامل این نامه که جهت انتشار در اختیار هرانا قرار گرفته است در ادامه می‌آید:
“تسلیت می‌گوییم؛ این غم بزرگ را که غصه‌دارمان کرد.
تسلیت به مادر علیرضا که تجسم حالِ این روزهایش بسیار سخت است و تسلیت به همه کسانی که علیرضا را در روزهای حیات‌اش دیدند و صدایش را شنیدند.
یادآوری شرایط تبعید در زندان فشافویه و سختی‌های علیرضا و سردیِ بسیاری از فعالین و سکوت رسانه‌ها در زمانی که می‌بایست انعکاس صدای او می بودند، غم‌مان را دوچندان میکند.
حالا از زندان قرچک، جایی که شکوفه یداللهی، صبا کردافشاری، عاطفه رنگریز، سپیده قلیان و بسیاری دیگر از دراویش و فعالین در عرصه‌های مختلف بدون در نظر گرفتن اصل تفکیک جرائم به بند کشیده شده‌اند همه‌ی شما را که از خود یا دیگری گلایه دارید؛ که چرا صدای علیرضا را نشنیده بودید مخاطب قرار میدهیم؛
برزان هنوز در همان جایی‌ست که علیرضا را به آن شکل دلخراش از ما گرفتند. همان جا و مواجه با همان خطرات.
بسیاری از دراویش و فعالین سیاسی و عقیدتی نیز. بسیاری‌شان گمنام‌اند و یافتن نام و نشانشان همان رسالتی ست که شما را به فعالین حقوق بشری تبدیل میکند.
گویا هنوز مبحث تفکیک جرائم دردِ بسیاری مان نیست.
نگذاریم خون علیرضا پایمال شود و یادش مثل بسیاری دیگر به آه و افسوس خوردنی گاه به گاه ختم شود. هر چه زودتر برای جلوگیری از تکرار فاجعه‌ای دیگر اقدام کنیم جهت انجام اصل تفکیک جرائم، تا سرانجام ِ آن یادآور آزادگی و مظلومیت علیرضا باشد.
البته فراموش نکرده‌ایم که ما خواهان آزادی بی قید و شرط عزیزان‌مان هستیم. و اجرای تفکیک جرائم بدین معنا نیست که از خواسته اصلی‌مان که همانا آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی ست افول کرده باشیم بلکه می‌خواهیم عزیزان مان تا تحقق آزادی در امنیت جانی باشند.
غم بزرگ، از دست دادن علیرضا ست و غم دیگر، خطرات احتمالی که دیگر عزیزان مان را تهدید میکند و غمی دیگر، چگونگی مطرح کردن این درد با صباست که امروز در کنارمان است و آن روزها در انفرادی بود و بی خبر از فاجعه.
یاسمن آریانی و منیره عربشاهی/ ۲۴ خردادماه ۹۸/ زندان قرچک ورامین”.
در ارتباط با نویسندگان این نامه گفتنی است، یاسمن آریانی و منیره عربشاهی در تاریخ ۲۱ و ۲۲ فروردین ماه سال جاری بازداشت و پس از تفهیم اتهام به زندان قرچک ورامین منتقل شدند.
در جلسات بازپرسی عناوین اتهامی “اجتماع و تبانی، تبلیغ علیه نظام و تشویق و فراهم نمودن موجبات فساد و فحشا” از طریق کشف حجاب و فعالیت‌های آنان در زمینه مخالفت با حجاب اجباری و علی‌الخصوص حضور بدون حجاب در روز جهانی زن در مترو و اهدای گل به مسافران، در خصوص خانم آریانی و خانم عربشاهی مطرح شده است.
این شهروندان هم اکنون در بند ۵ زندان قرچک ورامین که عمده ساکنین آن را اتباع خارجی تشکیل می دهند نگهداری می‌شوند.
FacebookTwittergoogle_plusاشتراک گذاری
