خبرگزاری هرانا – فاطمه. د» که برای تماشای بازی تیم محبوبش پرسپولیس به استادیوم فولادشهر رفته و بازداشت شده بود، می‌گوید: کاش برای حضور ما در استادیوم پویشی اعتراضی از سوی آقایان هم شکل می‌گرفت. دوست ندارم اگر یک روز مادر شدم و پسرم فوتبالیست شد، در حسرت تماشای بازی او بمانم. ممانعت از ورود زنان به ورزشگاه ها در حالی ادامه دارد که سال گذشته و پس از مخالفت های برخی مسئولان و فشار نهادهای مدنی و بین المللی برای حضور زنان در استادیوم های ورزشی، مسعود سلطانی فر، وزیر ورزش و جوانان گفته بود: “من اعلام می‌کنم کلیه زیرساخت‌ها از ورودی مجزا تا امکانات دیگر و شرایط فرهنگی و شرعی برای حضور بانوان در ورزشگاه‌ها فراهم است.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از خبر ورزشی، «فاطمه. د» که برای تماشای بازی تیم محبوبش پرسپولیس به همراه دوستش با گریم مردانه و تیپ پسرانه به استادیوم فولادشهر رفت تا از نزدیک شاهد درخشش ستاره‌های محبوبش باشد. او در این باره می‌گوید: «دو ماه پیش تصمیم گرفتیم به نقش جهان برویم، اما موفق نشدیم و تصمیم گرفتیم در فولادشهر تصمیم‌مان را عملی کنیم. می‌خواستیم نشان دهیم فقط دختران تهرانی نیستند که دوست دارند به آزادی بروند و در تمام ایران این درخواست وجود دارد.»
ورود به استادیوم، اما نیاز به گریم و لباس‌های پسرانه داشت. او می‌گوید: «برای خرید لباس و وسایل گریم و همچنین گریمور مجبور شدیم حدود یک میلیون تومان خرج کنیم. وقتی در نهایت به همراه دوستم و برادرزاده‌ام وارد ورزشگاه شدیم جا نبود و مجبور شدیم در جایگاه روبه‌روی مأموران انتظامی بنشینیم.»
رؤیای فاطمه در حال تعبیر شدن بود که در دقیقه ۴۰ یکی از مأموران به او شک می‌کند و او را از ورزشگاه بیرون می‌برند. فاطمه می‌گوید: «از او خواستم بگذارد بازی را تا آخر ببینم و بعد مرا ببرند. فقط بگذارند بازی را ببینم، اما این اجازه به من داده نشد.» فاطمه را به کانکسی منتقل می‌کنند که در آن تعدادی اراذل با سر و صورت خونی حضور داشتند و مأموران اقدام به گرفتن عکس از او می‌کنند. او می‌گوید: «مأموران رفتار بدی با من داشتند و به من توهین می‌کردند. حتی اجازه رفتن به سرویس بهداشتی را به من ندادند. نزدیک به یک ساعت در کانکس منتظر ماندم تا مرا به کلانتری ببرند.»
در کلانتری با حضور مأمور زن از فاطمه بازجویی می‌شود و مجدداً از او عکس می‌گیرند. در نهایت فاطمه با حضور والدینش از کلانتری آزاد می‌شود و به او اعلام می‌شود صبح در دادسرا حضور داشته باشد. در دادسرا جرم او را «ورود به استادیوم با لباس مبدل پسرانه» اعلام می‌کنند و برادرزاده فاطمه هم به جرم «مشارکت» در دادگاه حضور می‌یابد و از او تعهد گرفته می‌شود که دیگر در استادیوم حضور پیدا نکند. او می‌گوید: «من فقط حق طبیعی‌ام را می‌خواستم. مگر پرسپولیس در سال چند بار به اصفهان می‌آید؟! ۲۰ سال است فوتبالی هستم و از ۹ سالگی به من قول می‌دادند تو را به استادیوم می‌بریم. باز هم اگر شرایطش پیش بیاید به استادیوم خواهم رفت.»
وقتی از او می‌پرسیم آیا این همه هزینه و خطر ارزش دیدن بازی را دارد؟ می‌گوید: «واقعاً ارزشش را نداشت. من آدم سیاسی نیستم فقط حقم را می‌خواستم. گناه من چیست که فوتبال و پرسپولیس را دوست دارم.»
از او در مورد واکنش مردم و شرایط استادیوم می‌پرسیم. فاطمه می‌گوید: «در آغاز شعار‌های منشوری داده می‌شد، اما بعد از اینکه فهمیدند من دخترم، دیگر شعار ندادند و هواداران سعی می‌کردند از من حمایت کنند و مرا از چشم مأموران دور نگه دارند، اما در نهایت یکی از هواداران مرا به مأموران لو داد.»
این در حالی است که دختر دیگری که به همراه فاطمه به استادیوم آمده بود، شناسایی نمی‌شود و تا آخر بازی را تماشا می‌کند. او در پایان صحبت‌هایش می‌گوید: «کاش برای حضور ما در استادیوم پویشی اعتراضی از سوی آقایان هم شکل می‌گرفت. دوست ندارم اگر یک روز مادر شدم و پسرم فوتبالیست شد، در حسرت تماشای بازی او بمانم. حضور در استادیوم حق بانوان هم هست.»
باید دید تلاش‌های وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال برای اختصاص جایگاه ویژه به بانوان در ورزشگاه‌ها چه سرانجامی پیدا می‌کند؟ آیا موانع برطرف می‌شود تا دختران فوتبال‌دوست ناچار به مردپوشی نشوند و خودشان را به خطر نیندازند؟
حضور زنان ایرانی در ورزشگاه‌های ایران در سال‌های بعد از انقلاب ۵۷ و در راستای سیاست‌های حکومت جمهوری اسلامی مبنی بر جداسازی زن و مرد و دیدگاه‌های مراجع تقلید شیعه در این باره محدود شد.
در سال‌های دهه هفتاد و هشتاد این موضوع با درخواست زنان برای دیدن بازی‌های ورزشی خصوصا فوتبال جدی‌تر شد و فشار کنفدراسیون‌های ورزشی آسیایی و جهانی برای پایان دادن به این ممنوعیت ابعاد تازه‌تری به این موضوع داد.
این ممانعت در حالی ادامه دارد که طی دو سال گذشته و پس از مخالفت‌های برخی مسئولان و فشار نهادهای مدنی و بین‌المللی برای حضور زنان در استادیوم های ورزشی، مسعود سلطانی فر، وزیر ورزش و جوانان گفته بود: “من اعلام می‌کنم کلیه زیرساخت‌ها از ورودی مجزا تا امکانات دیگر و شرایط فرهنگی و شرعی برای حضور بانوان در ورزشگاه‌ها فراهم است.
