زندانیان زندان رجایی شهر کرج
زندان رجایی شهر کرج ، یکی از زندانهای متراکم و پر جمعیت ایران است که اکثرا زندانیان عادی با جرائم اجتماعی در آن محبوس هستند. تعدادی از زندانیان سیاسی بطور خاص پس از تظاهرات‌های بزرگ سال ۱۳۸۸ نیز در این زندان زندانی شدند.رئیس این زندان، در حال حاضر غلامرضا ضیائی نام دارد. ضیایی جمع زندانیان سیاسی خود را فردی با بیش از ۲۰ سال سابقه کار امنیتی و اطلاعاتی در پرونده خود و رئیس بازداشتگاه کهریزک در سال ۸۸ معرفی کرده است.بند هفت زندان رجایی شهر کرج در حال حاضر محل نگهداری تعدادی از زندانیان سیاسی – عقیدتی اهل سنت با اتهامات مختلف و همچنین تعدادی از زندانیان تحت عنوان داعش می باشد. زندانیان اهل سنتی که بعد از جریان دوشنبه سیاه در زندان رجایی شهر، به این بند منتقل شدند.
روز دوشنبه یازدهم مردادماه سال ۹۵ معروف به “دوشنبه سیاه” با یورش بی سابقه گارد سیاهپوش زندان رجایی شهر کرج ۳۷ زندانی سنی مذهب محکوم به اعدام، با دستبند، پابند و چشم بند تحت تدابیر شدید امنیتی به سلولهای انفرادی منتقل و روز بعد دستکم ۲۰ تن از آنان اعدام شدند.تهدید جانی زندانیان سیاسی توسط مسئولان زندان با استفاده از زندانیان جرایم خطرناک مسبوق به سابقه است، باندهای مافیایی فعال در این زندان که از سوی برخی مسئولان زندان حمایت می‌شوند هم این زندان را به یکی از خطرناک‌ترین زندانهای ایران تبدیل کرده است. به گفته زندانیان اعزام به بیمارستان همه‌ی زندانیان زندان رجایی شهر از سوی رئیس زندان لغو شده است، 
این دستور از اواخر آذرماه سال جاری به بهانه فرار یک زندانی پس از اعزام به بیمارستان صادر شده و تاکنون نیز با کیفیت متفاوتی حداقل برای زندانیان سیاسی-امنیتی ادامه داشته است.سعید شیرزاد، حسن صادقی، مجید اسدی، شهرام پورمنصور، آرش صادقی، محمد بنازاده امیر خیزی، حمزه سواری از جمله زندانیانسیاسی-امنیتی هستند که علیرغم نیاز مبرم به خدمات درمانی و بعضا وخامت حال با مخالفت مسئولین زندان جهت اعزام به بیمارستان و دریافت خدمات درمانی مواجه شده‌اند.حسن صادقی، زندانی محبوس در این زندان، در زمان بازداشت توسط ماموران وزارت اطلاعات مورد شکنجه قرار گرفته است. این شکنجه‌ها عامل بروز بیماری‌های متعددی از جمله گلوکوم یا آب سیاه چشم و فشار چشم شده است. چشم راست وی پیشتر مورد عمل جراحی قرار گرفته است اما به دلیل از بین رفتن عصب چشم احتمال نابینایی برای این زندانی وجود دارد. با این حال از اعزام وی به مراکز درمانی جلوگیری می شود.
آرش صادقی، کنشگر مدنی محبوس در این زندان، دیگر زندانی سیاسی بیمار این زندان است. او به دلیل ابتلا به نوع بدخیم سرطان استخوان به نام کندروسارکوما با تاخیر بسیار مورد عمل جراحی قرار گرفت و درمان وی به دلیل تعجیل تعمدی مسئولین برای بازگرداندن او به زندان نیمه تمام ماند.
حمزه سواری، دیگر زندانی بیمار محبوس در بند زندانیان سیاسی در این زندان، علیرغم وجود غده در ناحیه پشت زانوی پای راست که باعث بروز مشکل جدی در راه رفتن وی شده و درد شدیدی را نیز در این ناحیه متحمل است، از اعزام به بیمارستان محروم مانده است.
حق درمان از جمله حقوق اساسی هر زندانی است که در قوانین داخلی، بین المللی و اسناد حقوق بشری به صراحت به آن اشاره شده است. در قوانین داخلی، مواد متعددی از آیین نامه اجرایی سازمان زندانها به بیماری زندانی و درمان او اشاره میکند. با این حال کارشکنی مسئولین زندان به بهانه‌های مختلف، باعث نقض حقوق زندانیان بیمار و به خطر افتادن جانشان می‌شود.علیرغم توجهات بین المللی در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران؛ اما نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران همچنان به صورت سیستماتیک و دولتی جریان دارد. در آن هر شهروند بتواند بدون هیچ مانعی دین و آیین خود را انتخاب کند؛ هر کس بتواند آزادانه عقاید و انتقادات خود را بیان کند؛ و هیچ اجباری در زندگی شخصی افراد نباشد؛ سال 97 را در حالی به پایان می بریم که برای عموم زندانیان در زندانهای دولت جمهوری اسلامی ایران؛ آرزوی روزهای خوش آزادی را داریم. و ما خواهان آزادی فوری بدون قید وشرط کلیه زندانیان سیاسی و عقیدتی می باشیم
