کردپرس
لیلا سهامی دانش آموخته مطالعات زنان با ارسال یادداشتی به کردپرس به سخنان اخیر مدیرکل بانوان استانداری درباره ورزش بانوان ادارات واکنش نشان داده است.
اخیرا خبرگزاری ها به نقل از مدیرکل امور بانوان استانداری کردستان نوشته اند: ورزش زنان شاغل در ادارات احیا شود.
لیلا آژیر در نشستی اداری خواستار احیای ورزش بانوان شاغل در ادارات شده و گفته: ورزش بانوان شاغل در ادارات در گذشته فعال بوده اما به بهانه های غیر منطقی این موضوع تعطیل شده است.
اینکه ورزش نقش مهمی در سلامت جسمی و روانی جامعه و غنی سازی اوقات فراغت دارد، شکی نیست. ولی متاسفانه مسئولان ما بجای کارهای اساسی و نگاه سیستمی و فراگیر به مسائل اجتماعی به برخی راهکارهای محدود و تبعیض آمیز متوسل می شوند.
زنان جامعه ما با تبعیض ها، مشکلات و سختی های زیادی مواجه هستند، حال باید پرسید فقط زنان کارمند مشکل ورزش دارند؟ اتفاقا چنین مساله ای اصلا پذیرفته شده نیست، زیرا بانوان شاغل از امکانات و استقلال مالی بیشتری برخوردارند و می توانند در حوزه ورزش نیز بیشتر فعالیت نمایند، حتی برخی اقدامات تبعیض آمیز برای آنان درنظر گرفته شده که می توان به مجاز بودن فعالیت ورزشی آنان در طول 3 روز در هفته (هر روز یک و نیم ساعت) اشاره نمود که گاها موجب تعلل کارهای اداری هم می شود و اگر این افراد قصد ورزش داشته باشند می توانند خارج از وقت اداری آن را انجام دهند.
حال باید از مدیرکل بانوان استانداری پرسید چه برنامه ای برای توسعه ورزش در میان زنان و دختران حاشیه های شهر و روستاها دارند؟
از بحث ورزش بگذریم امروزه ترک تحصیل دختران در مقاطع متوسطه دوم و حتی دانشگاه ها به دلیل مشکلات مالی، کمبود و یا نبود مراکز آموزشی در روستاها، مشکلات و محدودیت های فرهنگی و خانوادگی رو به افزایش بوده، امور بانوان استانداری برای حل این مشکلات و آسیب شناسی آن چه اقداماتی انجام داده است.
آسیب های اجتماعی و تاثیرات مخرب آن بر خانواده ها امروزه نگرانی های زیادی بدنبال داشته در حالی که می طلبد نهادهای فرهنگی و متولی امور بانوان و خانواده در زمینه های پیشگیری، آموزش مهارت های زندگی و اجتماع محور، ترویج سبک زندگی مناسب از طریق نهادهای فرهنگی و رسانه ای، آشنایی بیشتر زنان با حقوق شهروندی خود و غیره همت نمایند. اما متاسفانه در بافت جامعه خبری از این برنامه ها نیست و معلوم نیست متولی برگزاری فعالیت های فرهنگی و اجتماعی در محلات شهر و رستاها چه نهادهایی هستند؟
لذا باید گفت با برخی راهکارهای تکراری و بخشی نگری نمی توان گرهی از مشکلات زنان و دختران گشود، بلکه باید نگاهی جامعه محور و فرابخشی داشت.
