هرانا
زندان قرچک ورامین (ندامتگاه شهرری) ویژه زنان است و متهمان و محکومان از همه نوع در این زندان به سر می‌برند. زندانی با ورود به زندان، پس از انجام کار پذیرش، تشخیص هویت و انگشت‌نگاری، توسط پزشک معاینه می‌شود. زندانیان ۱۸ تا ۲۳ سال در یک سالن، اتباع در یک سالن، مادران باردار یا دارای فرزند زیر دو سال نیز در یک سالن مجزا هستند. زندانیان سیاسی که بعضا تجربه حضور در این زندان را پیدا کرده اند در روایت های خود به مشکلات متعدد آن پرداخته اند.
بعنوان نمونه، پیشتر آتنا دائمی، کنشگر مدنی محبوس در زندان اوین به مناسبت فرا رسیدن روز جهانی حقوق بشر، نامه‌ای سرگشاده در خصوص مشکلات و نقض حقوق زنان محبوس در زندان قرچک ورامین (ندامتگاه شهر ری)نوشته بود که میتواند بعنوان روایت بدون سانسوری از این محل در نظر گرفته شود.
آتنا دائمی در بخشی از این نامه گفته بود که “بهداشت در تمام این زندان امری است فاقد معنا. جایی بدون خون استفراغ و … قابل رؤیت نیست. آب تمام زندان شور است و در هر بند فقط یک شیر آب مخصوص آشامیدن وجود دارد که البته بیشتر از آب شور آسیب زننده است. اغلب زندانیان حتی یک دندان سالم هم ندارند و دچار ورم شدید شکم و دست و پا هستند. هزینه خدماتی چون دندانپزشکی با زندانی است و سایر خدمات پزشکی یا وجود ندارد یا باشد هم خیلی کند و همراه با توهین و تحقیر است و خلاصه می‌شود در قرص‌های خواب‌آور شدید و متادون”.
