هرانا
آزیتا رفیع‌زاده، شهروند بهایی محبوس در بند زنان زندان اوین، در پی درگذشت پدرش، روز جاری جهت شرکت در مراسم به مرخصی کوتاه مدت اعزام شد. پیمان کوشکباغی همسر آزیتا رفیع زاده که در زندان اوین در حال تحمل حبس است نیز با عدم موافقت با مرخصی مواجه و از حضور در مراسم پدر همسرش بازماند.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امروز ۱۶ آبان‌ماه ۱۳۹۷، آزیتا رفیع‌زاده، شهروند بهایی محبوس در بند زنان زندان اوین جهت شرکت در مراسم درگذشت پدرش به مرخصی کوتاه مدت اعزام شد.
یک منبع نزدیک به آزیتا رفیع‌زاده به گزارشگر هرانا گفت: “خانم رفیع زاده در پی درگذشت پدرش آقای سید یدالله رفیع زاده و جهت شرکت در مراسم به مرخصی ۳ روزه اعزام شده است. پدر وی چند روز پیش در یک سانحه تصادف جان خود را از دست داده است. همسر خانم رفیع زاده، پیمان کوشکباغی که ایشان نیز در زندان اوین در حال تحمل حبس هستند با عدم موافقت مقامات قضایی با مرخصی وی از شرکت در مراسم بازمانده است”.
آزیتا رفیع زاده پیشتر نیز در تاریخ ۹ فروردین‌ماه سال جاری به مرخصی کوتاه مدت اعزام و با عدم تمدید مرخصی به زندان اوین بازگشته بود.
خانم رفیع زاده از سال ۹۴ و پیمان کوشک باغی از سال ۹۶ در زندان اوین محبوس هستند و پیشتر به اتهام “عضویت در تشکل غیر قانونی بهاییت و اقدام علیه امنیت کشور از طریق فعالیت در موسسه آموزشی بهاییان (بی ای اچ ای)” به ترتیب به ۴ و ۵ سال حبس محکوم شده بودند.
از ابتدای ورود این زندانی عقیدتی به زندان، درخواست او این بود که “همسرش با اطلاع قبلی و پس از دریافت ابلاغیه اجرای حکمش به زندان بیاید چراکه آن‌ها فرزند ۶ ساله‌ای دارند که در غیاب مادرش، تنها با پدرش زندگی می‌کند و همین موضوع وابستگی او را به پدرش افزایش داده و دستگیری احتمالی بدون اطلاع قبلی به فرزندشان صدمه زیادی وارد خواهد کرد.”
اما علی‌رغم این درخواست وقتی آقای کوشکباغی برای ملاقات در تاریخ نهم اسفندماه سال ۹۶ به زندان اوین رفته بود، بدون اطلاع قبلی دستگیر و برای اجرای حکم به بند ۸ زندان اوین منتقل شد.
شایان ذکر است، فرزند این خانواده در غیاب والدین خود برای نگهداری به خانواده دیگری سپرده شده است.
در اواخر خرداد سال ۱۳۹۰ و به دنبال برنامه هماهنگ دستگاه امنیتی برای تعطیلی موسسه علمی در حمله به منازل مدیران و تعدادی از اساتید این موسسه، منزل خانم رفیع‌زاده نیز مورد تهاجم و تفتیش قرار گرفت و کتاب‌ها، یادداشت‌ها و وسایل الکترونیکی از جمله لپ‌تاپ و کامپیوتر شخصی‌اش ضبط شد.
لازم به ذکر است خانم رفیع زاده در سال ۸۲ با آقای پیمان کوشک باغی از فارغ‌التحصیلان همان موسسه در رشته کامپیوتر ازدواج کرد. وی در سال ۱۳۸۵ تا ۸۷ در کشور هند موفق به ادامه تحصیلاتش تا مقطع کارشناسی ارشد شد و به ایران بازگشت. او در راستای کمک به موسسه ای که در آن تحصیل کرده و زندگی علمی خود را مدیون آن می‌دانست، مشغول تدریس دروس تحت تخصصش شد.
شهروندان بهایی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.
بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار نفر بهایی وجود دارد اما قانون اساسی ایران فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهاییان را به رسمیت نمی‌شناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.
