ایسنا
وی ادامه داد: اما از همان زمان عده‌ای وارد شدند و گفتند زنان توانایی اینکه نمایندگان خود را انتخاب کنند ندارند؛ بنابر این نگاهی که به زن در آن دوره وجود داشته خیلی تاثیر گذار است بر سرنوشت آتی زنان. نتیجه این می‌شود که 50 سال بعد از مشروطه در دوران پهلوی بلاخره زنان اجازه حق رای می‌گیرند. طی این ادوار زنان برای حضور در عرصه عمومی استفاده کردند.
منصوری سپس گفت: انجمن همت وطن، مجله دانش، شکوفه و زبان زنان از جمله مجمع هایی بودند که تلاش کردند تا صدای زنان را به گوش مردم و حاکمان برسانند. اما حتی در زمان رضاشاه و پهلوی که می‌گفتند به توسعه علاقه‌مند هستند گوش شنوا برای زنان وجود نداشت و فکر می‌کردند این اختیار را دارند که چادر زنان را از سرشان بکشند. این موضوع از توسعه یافتگی نبوده است.
وی ادعا کرد: وقتی با کوچک‌ترین حرکت‌های سیاسی مخالفت می شود و کلیه فعالیت‌های سیاسی محدود شده و تلاشی نمی‌شود تا حق زنان واقعا به رسمیت شناخته شود نشان می‌دهد نگاه به زن در آن دوران نگاه به جنس دوم بوده است که همین امروز هم از آن رنج می‌بریم.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب خاطرنشان کرد: سه مجلس آخر بعد از مجلس مشروطه از مجلس 22تا مجلس 24 زنان اجازه پیدا کردند در انتخابات شرکت کنند و در مجلس حضور پیدا کردند؛ اما حاصل این حضور هم خیلی به ارتقا جایگاه زنان کمک نکرد.
وی سپس به بیان موضوعات تاریخی حضور زنان در عرصه سیاست دوران پهلوی اشاره کرد و گفت: نکاتی وجود دارد که بررسی آن ها این سوال را ایجاد می‌کند که چرا زنان با وجود توجهاتی که به آنها می‌شد در مبارزات انقلابی علیه پهلوی شرکت کردند؟ جواب من این است که باید شرایط را طی دوران تاریخی که وجود داشت در نظر گرفت. زنان پا به پای مردان در انقلاب شرکت کردند، تعداد شهدای زن در مبارزات انقلابی تعداد بالایی است.
منصوری در ادامه تصریح کرد: کسانی مثل خانوم طالقانی و مرضیه دباغ و دکتر شریعتی خیلی کمک کردند که مردم به دنبال یافتن چهره‌ی دیگری از زن در انقلاب باشند؛ شاید بشود گفت مهم ترین دلیلی که باعث شد زنان با مبارزات انقلابی همراهی کنند تصوری بود که نسبت به این چهره جدید زن در مقایسه با آنچه که بود و آنچه که پهلوی ساخته بود، داشتند.
وی با طرح این سوال که «آیا بعد از چهل سال آن جایگاهی که برای زنان در اوایل انقلاب در نظر گرفته شده بود محقق شد یا خیر» گفت: خیر، ما در اوایل انقلاب از اهدافی که درباره زنان داشتیم بازماندیم. امام (ره) از همان ابتدا نگاه مترقی به جایگاه زنان داشتند، از حضور نمایندگان زن در مجلس شورای اسلامی تا همراهی مرضیه دباغ به عنوان فرستاده ایشان به شوروی نشان دهنده این موضوع است. اما سیاست‌های دیگران زنان را از رسیدن به جایگاهی که قرار بود باشد ، بازنگه داشت.
این عضو حزب اتحاد ملت در ادامه این نشست گفت: مجلس چهارم و پنجم درصد ثبت‌نام کنندگان برای مجلس بالا رفت اما تعدادی که وارد مجلس شدند خیلی پایین بود، 4./. بود و هنوز این شکاف وجود دارد. تلاشهایی را زنان طی 10 مجلس گذشته انجام دادند تا این شکاف از بین برود اما اتفاقا در مجلس موضوعات ضد زن توسط زنان نزدیک به جریان پیروز مجلس پیگیری شد.
وی با اشاره به تلاش دولت‌ها برای ارتقا جایگاه زنان در جمهوری اسلامی گفت: بهترین برنامه دولت سازندگی برای زنان ایجاد ظرفیت در برنامه سوم توسعه بود که دولت اصلاحات هم از آن استفاده کرد. دولت اصلاحات بیشترین توجه را به حضور زنان در نهادهای مدنی داشت. برنامه پنجم توسعه بیشترین تلاش را برای حذف زنان در جامعه داشت.
منصوری سپس به رویکرد احزاب، نهادهای مدنی و رسانه‌ها نسبت به زنان اشاره کرد و یادآور شد: اگر مشارکت سیاسی زنان را مقدم بر سایر شاخص‌ها بدانیم، باید توجه کنیم که یکی احزاب می‌توانند این مشارکت را ایجاد کند و یکی رسانه‌های اصلاح طلب. من مخالف ایجاد تشکیل احزاب زنانه هستم چرا که اگر مراقب نباشند می توانند به عامل ضد توسعه تبدیل شوند.
وی در پایان به نقش رسانه‌ها در توسعه جایگاه زنان اشاره کرد و گفت: رسانه‌ها، استراتژی پیش برنده و لازم را در حوزه زنان ندارند. ما اگر می‌خواهیم مسئله زنان به عنوان مسئله اصلی مطرح شود باید به گفتمان لازم توجه کنیم. فراموش نکنیم تلاشهایی که در مجلس‌ها و دولت‌های موفق در حوزه زنان صورت گرفته و دستاوردهایی به دست آمد حاصل تلاش و خواست زنان بوده است
