نویسنده: رویا ایرانی
متاسفانه ازسالهای خیلی دور ما دختران و زنان ایران زمین شاهد تبعیض های طاقت فرسای جنسیتی بوده ایم.گاهی این بی عدالتی ها غمی جانکاه را به جانمان می افکند که آخر چرا ؟؟ تبعیض تا کی؟؟؟؟؟
اکنون عصر جاهلیت پایان گرفته در زمانه تکنولوژی وپیشرفت علم هستیم !!! به راستی چرا هنوز هم سطح آگاهی جامعه مان این مقدار پایین است ؟؟؟
مگر مردان چه برتریهای قابل توجهی نسبت به زنان دارند که اینچنین حکمشان مطاع است واز بچگی تا بزرگی همیشه حق به آنان داده می شود؟
گاه از دختر و زن بودنمان شاکی میشویم. و حتی گاهی با خود زیر لب غرغر میکنیم که ای کاش پسر آفریده میشدیم !!!
درحالی که میدانیم خدا در آفرینش روح زن چه امتیارات غیرقابل انکار و شگفتی انگیزی نهاده است .برتری هایی چون عواطف سرشار انسانی که مرد وزن از زمان تولد و در رهگذر زمان برای رشد وتعالی روحی وروانی از تولد تا ابد به آن محتاج هستند و بدون وجود آن جامعه بشری به سامان نرسیده و نخواهد رسید.
در این مقاله بر آن شدیم تا ببینیم راهگشای این معضل اجتماعی دیرین در سرزمین ایران چیست؟
تبعیض جنسیتی در ایران
طبق ماده 2 اعلامیه جهانی حقوق بشرهیچ تبعیض جنسیتی بین زن و مرد نباید باشد و اما تبعیض علیه زنان دردی جهانی که در ایران بیشتر مشهود است و البته این مساله نیز مانند دیگرمشکلات قابل پیشگیری می باشد مشروط به اینکه دولتها نیز در این زمینه با سازمانهای بین المللی همکاری لازم را داشته وملت ها هم از آگاهی بیشتری برخوردار گردند.
علاوه بر این چند عامل دیگر نیز نقش مهمی را در رفع این مشکل ایفا می کنند:
– نهادهای مدنی حضور چشمگیرتری در زمینه رفع تبعیض از خود نشان دهند ، به صورتی که نقش آگاهی بخشی را در جامعه بالاتر ببرند. مثلا با انتشار نشریات و بروشورهای آگاهی بخش و یا ارائه کلیپ های های کوتاه و تاثیرگذار و یا ساخت سریال وفیلهای آموزنده و کوتاه و سخنرانی در مدارس و دانشگاهها و یا از طریق شبکه های اجتماعی و مجازی …..دراین زمینه به روشنگری بپردازند افسوس که چنین نیست !!!
-بالا بردن سطح مطالعات مردان و زنان جامعه وشناخت حقوق یکدیگر و احترام به حقوق هم و بخصوص رعایت حقوق خانمها که شاهد تضییع بسیارآن توسط مردان جامعه هستیم.
-با کفایتی ودرایت دولتمردان و قلم به دستان در آموزش وپرورش وآموزش عالی، که متاسفانه همواره متشکل از اکثریت مردان میباشند و بیشتر آنها آگاهی زنان را به نفع مطامع ومصالح خود نمی بینند و ازآن چشم پوشی کرده ودر جهت آموزشهای اساسی و سیستماتیک به زنان غفلت میورزند.
ودرنهایت اغلب مردان وزنان جامعه که تربیت کننده دختران هستند به جای فراهم کردن شرایط مساوی رشد وتعالی فرزندانشان به صورت خواسته یا ناخواسته بهای بیشتری به فرزندان پسر خویش میدهند و رفتارهای تبعیض آمیز در همینجا از خانواده شکل میگیرد.
گاهی اوقات انواع هزینه ها برای پسران در جهت پرورش استعدادها انجام میشود اما با ندانم کاری وتلقین های بازدارنده وتحقیرهای روزمره و حتی تمسخر توانمندی های دختران درمواردی مانند رانندگی و… استعدادهای آنها نشکفته پرپر میگردد.
و دردناک تر از همه اینکه گاهی خود ما زنان ودختران هم این بی عدالتی ها را پذیرفته و به آنان عادت میکنیم و این دردناکتر است که ما هم خودمان را شایسته تبعیض و جنس دوم بودن، میدانیم لکن در برخی موارد حتی نه تنها آزرده خاطر نمیشویم بلکه به آن تن میدهیم چرا که خود را لایق جایگاهی بالاتر از این نمیدانیم !!!
این عزت نفس از دست رفته نتیجه سالها دست دوم انگاشته شدن و تربیت جنسیتی در خانواده و بعد نگاه این چنینی در اجتماع به زنان در ایران میباشد . تا جایی که اغلب برای مطرح کردن خود درجامعه ویا نیاز مالی حاضر به انجام کاربرابربا مردان ولی دریافت دستمزدهای بسیار پایین تر میشویم.
واز این بدتر اینکه خود را در اموری سطح پایین غرق میکنیم که نه تنها در بالا بردن رشد شخصیتی و تعالی روحی خود و خانواده کمکی به ما نمیکند بلکه جایگاه و ارزش زن را ازاین هم پایین تر میکشاند. اموری از قبیل مدگرایی های افراطی، آرایش غیر متعارف ،غیبت ،و سخن چینی دیگران ،کنجکاوی آزاردهنده و دخالت در زندگی نزدیکان مانند دعواهای مرسوم مادر شوهر وعروس و… همچنین مشغول شدن بیش از حد به فیلمهای پوچ و جهت دار یا وقت گذراندن افراطی درشبکه های مجازی و…
در این رهگذر چون زنان تربیت کننده نسلها هستند متاسفانه با این نوع نگرش نسبت به خود نسل های بعد ی هم در این بیراهه حرکت خواهند کرد و مشکلات جامعه زنان روز به روز پیچیده تر خواهد شد. به امید اینکه دست به دست هم دهیم به مهر / میهن خویش کنیم آباد / و همگی به کمک خدا با تلاش پیگیر و روشنگری روزافزون بتوانیم ارزشمندی زن را به خود او وجامعه مردان بنماییم .
