دلنوشته: به یاد بنیتای هشت ماهه

نویسنده: رویا ایرانی

آن هنگام که خبر پر کشیدنت بغض را به گلویمان فشرد و اشک را از چشمانمان سرازیر کرد، تمام وجودمان یک صدا فریاد می زد.
چرااااا ؟؟؟؟ و به کدامین گنااااه ؟؟؟؟آن روز صدها بار به یاد مادر داغدارت افتادم، هر بار دختر کوچکم را می‌دیدم و یا به آغوش می‌گرفتم، بنیتای نازنین به خاطرم می‌آمد، درد سرتا سر وجودم را فرا می‌گرفت و اشک مهمان چشمانم می‌شد . . .
لحظاتی را تصور می‌کردم که بسته شده بر صندلی ماشین در گرمای مرداد ماه، تشنه و بی حال، حتی توان حرکت دادن پاهای کوچکت را نداشتی . . .
دختر سرزمینم، به کدامین گناه، نامردمان روزگار، این چنین در فضای اندک ماشین رهایت کردند؟؟؟؟
تو از تمام دنیا دلخوش سینه مادر بودی، بهره‌ات تنها، اندکی شیر بود، به کدامین قانون انسانی، ماندی و ترسیدی و اشک ریختی وکسی به فریادت نرسید و امان از تشنگی و گرسنگی خدای من . . .
قلبم همچنان از یادآوری آن لحظه‌ها در قفسه سینه‌ام سنگینی می‌کند.
خدایا چرا هیچ کسی دلش برای آن زن نسوخت؟؟؟؟ برای مادری گریان و پریشان؟؟؟؟
برای مادری که جانش بر صندلی مرگ بسته شده و در حال ترک اوست، مادری که هیچ گاه آرام نخواهد گرفت و درد چگونه جان دادن عزیزش از وجودش نخواهد رفت . . .
چرا پلیس ما نتوانست حافظ امنیت تو باشد؟؟؟؟ هیچ کس صدایت را نشنید؟؟؟؟ صدای التماس‌های پدر و مادرت به گوش کسی نرسید؟؟؟؟
بنیتا جان، رفتی و روح ما پیچیده شد به غم و اندوه دگرباره برای دختری دیگر از وطن، این بار کوچک تر از همیشه و غمش جانکاه تر از گذشته.
آری فرزندم، تو اولین کودک نبودی بلکه ده ها و صدها کودک دیگر به جرم ناتوان بودن، به جرم دختر بودن، آماج حمله‌ی ناجوانمردان روزگار قرار گرفته اند.
دختران ایران زمینم، ای کاش بین ما بودید و بزرگ می‌شدید، ای کاش به آرزوهایتان دست می‌یافتید.ای کاش می‌توانستیم برایتان فضایی امن و سالم بسازیم که هر روز بر دختر بودن خود ببالید و از زندگی خود لذت ببرید. و هزاران ای کاش دیگر . . .
ای عزیزان، روز جهانی کودک نبودید تا بوسه مادر بر شادیتان بیافزاید، صدای بازی کودکانه تان فضای ایران را از این غم دیرینه بیرون آورد، غمی که انگار پایانی ندارد. حسرتی که مهمان همیشگی است، امیدی که دیگر تبدیل به آرزو شده است. آری حتی امید ندارم که این چنین حوادثدیگر تکرار نخواهد شد!!!!!
فقط آرزو می‌کنم که دوستان شما، دختران ایران بتوانند در امنیت و شادی زندگی کنند، چیزی که از حقوق اولیه هر انسان است.