خبرآنلاین
عالیه شکربیگی، استاد دانشگاه، معتقد است: آقای روحانی در چهارسال گذشته، بیشتر از مسائل داخلی، به مسائل بینالمللی توجه کرد، اما تا نهادهای فرهنگی و اجتماعی نتوانند درست عمل کنند، اقتصاد و سیاست و دیپلماسی هم درست عمل نمیکند.به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در میزگردی که با موضوع «قتلهای خانوادگی» برگزار شد، عالیه شکربیگی، مدرس دانشگاه و جامعهشناس به نابهنجاریها در فضای خانه اشاره کرد و گفت: ینطور كه شواهد نشان میدهند، خشونتها به طور كلی و قتلهای خانوادگی به طور خاصتر، در چند سال اخیر افزایش داشته، تازه این آماری است كه رسانهای میشود و موارد زیادی هستند كه به رسانهها راه پیدا نمیكنند و كمتر كسی از آنها باخبر میشود. قتلهای خانوادگی، حالا دیگر زنگ خطر را به صدا درآورده است، به طور كلی باید بگویم خانواده، دچار مساله شده كه قتل هم یكی از این مشكلات است.
این کارشناس حوزه خانواده تاکید کرد: امروز خانواده شهری در دل آنومی اجتماعی قرار گرفته و مشكلات زیادی دارد. پرخاشگری همانطور كه در بین افراد جامعه زیاد شده، امروز به میان اعضای خانواده هم رسیده است. قتل، بالاترین سطح خشونت است و حالا باید ببینیم چه شده كه این بالاترین سطح خشونت، به چهاردیواریها رسیده و گاهی به فجیعترین شكل ممكن علیه اعضای خانواده، علیه فرزندان، علیه همسران یا علیه والدین اتفاق میافتد. خانواده باید امنترین مكان برای اعضاي آن باشد و قتل، بالاترین سطح خشونت است. باید دید چه میشود كه این دو موضوع با هم تركیب میشوند. همه اینها لازم است ریشهیابی شود كه دلیل این موضوع چیست و با ریشهشناسی، روند آن را كاهش دهیم.
شکربیگی در عین حال درباره ریشهیابی این خشونتها در محیط خانه گفت: واقعیت این است كه نمیتوان یك اتفاق را دلیل اصلی وقوع قتلهای خانوادگی دانست بلكه مجموعهعواملی هستند كه به این موضوع منجر میشوند. عواملی مانند اختلافات خانوادگی، مشكلات شخصیتی، افسردگی و … همه خروجی هستند و خود اینها هم دلایل زیرینی دارد كه منجر به این مساله شده است. امروز ارتباط بین اعضای خانواده وجود ندارد، عشق و علاقه بین اعضای خانواده كمرنگتر شده، مشكلات مختلفی كه وجود دارد باعث شده تفاوت بین نسلی به وجود بیاید و این تفاوت بین نسلی و كمرنگ شدن عاطفه، میتواند به خشونت خانوادگی دامن بزند.
او به نتایج تحقیقاتی که درباره خشونت و قتلهای خانوادگی هم انجام شده اشاره و بیان کرد: بر اساس یك تحقیق، نگرش مردسالارانه، سلطهگری، خشونت علیه زنان، ضعف مبانی اخلاقی و انسانی در خانواده، اعتیاد به مواد مخدر و الكل، از مهمترین موارد خشونت و همسركشی محسوب شده است. از نظر مشاركت دو جنس در قتل خانوادگی، نسبت مردان به زنان سه تا پنج برابر بیشتر است و در این نزاع مرگبار خشونت خانگی، اغلب زنها هستند كه جانشان را از دست میدهند. تحقیقی هم درمورد همسركشی در 15 استان كشور انجام شده كه نشان میدهد پنج درصد زنان به قتل میرسند و 76 درصد مردان، میانگین سن مردان 40 سال بوده و زنان 30 سال. تحقیق دیگری در سال 87 هم نشان میدهد كه همسركشی فقط ویژه طبقه خاص اجتماعی نیست و بر خلاف تصور که گمان میشود افراد با تحصیلات پایین بیشتر مرتکب آن میشوند، در طبقات مرفه و تحصیلکرده هم دیده میشود.
این پژوهشگر بر لزوم سیاستگذاریهای صحیح برای سامان گرفتن وضعیت نابهنجار خانوادهها هم تاکید کرد و خطاب به رییسجمهور گفت: آقای روحانی در چهارسال قبل مسئولیت خود، بیشتر از مسائل داخلی، به مسائل بینالمللی توجه كرد و از نهادهای فرهنگی و داخلی غفلت شد، اما نكته اینجاست كه تا نهادهای فرهنگی و اجتماعی نتوانند درست عمل كنند، اقتصاد و سیاست هم درست عمل نمیكند. جناحبندیهای سیاسی باید كنار گذاشته شود و گفتمان بسترسازی برای یك جامعه با ارزشهای مدنی و همبستگی اجتماعی و خانوادگی ایجاد شود، گفتمانی كه بر خردورزی و رواداری استوار باشد نه این كه هر اتفاقی بیفتد سریعا دست به قتل و خشونت بزنیم.