فرستنده خبر لیدا اشجعی 1396/2/27
گزارشگران بدون مرز در آستانه برگزاری دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران با انتشار بیانیه‌ای از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری خواسته است که به آزادی بیان و آزادی رسانه پایبند باشند.
رؤیای آزادی رسانه‌ها در ایران
گزارشگران بدون مرز در این بیانیه اعلام کرده که مسئولیت سرکوب آزادی رسانه‌ای در وهله نخست با رهبر جمهوری اسلامی و نهادهای امنیتی و دستگاه قضائی ایران است، اما در همان حال از حسن روحانی هم انتقاد می‌کند که بر اساس قانون اساسی ایران موظف بود به این وضعیت پایان دهد.
گزارشگران بدون مرز، پیش از این ۶ اردیبهشت سال جاری در گزارشی که از رده‌بندی آزادی مطبوعات در جهان منتشر کرده بود اعلام کرده بود که ایران در رتبه ۱۶۵ جدول قرار دارد.
بنا بر این گزارش، جمهوری اسلامی ایران ده‌ها روزنامه‌نگار و وب‌نگار را با اتهام‌هایی چون «اقدام علیه امنیت ملی» یا «فساد اخلاقی»، بازداشت و زندانی می‌کند.
بر اساس تخقیقات گزارشگران بدون مرز، ایران در سال گذشته همچنان یکی از ۵ زندان بزرگ جهان برای فعالان رسانه‌ای بود. به دلیل شرایط بسیار ناگوار زندان‌ها و محروم بودن زندانیان از حق درمان، بسیاری از زندانیان عقیدتی و از جمله برخی روزنامه‌نگاران زندانی برای ابتدایی‌ترین خواسته‌‌های خود مجبور شدند دست به اعتصاب غذا بزنند. در سال گذشته در ایران دست‌کم ۱۰ روزنامه‌نگار با اعتصاب جان خود را به خطر انداختند. دست‌کم چهار روزنامه‌نگار هم به تحمل شلاق محکوم شدند.
گزارشگران بدون مرز با توجه به این تحولات از نامزدهای دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران خواسته است که به ۵ مورد متعهد شوند:
- ۲۸ روزنامه‌نگار و وب‌نگار زندانی در ایران را بدون قید و شرط آزاد کنند
- قانون رسانه‌ها را به شکل بنیادین در عرصه‌هایی مانند جرم‌زدایی از تخلفات مطبوعاتی، آزادی بدون تبعیض در زبان و مذهب و عقیده سیاسی اصلاح کنند.
- برای روزنامه‌نگاران حق داشتن انجمن و عضویت در انجمن‌ها و تشکیل سندیکا را قائل شوند.
- با کنار کذاشتن پروژه «اینترنت حلال» یا «اینترنت ملی» حق دسترسی مردم ایران به اینترنت آزاد و بدون فیلترینگ را تضمین کنند.
- و همچنین متعهد شوند که عاملان و آمران قتل روزنامه‌نگاران و کنشگران اجتماعی مانند سال‌های گذشته از مجازات مصون نمانند.
پیش از این، ۲۴ اردیبهشت، ۲۹ نماینده پارلمان اروپا در نامه‌ای به فدریکا موگرینی از مسئول روابط خارجی اتحادیه اروپا خواستند که برای آزادی فعالان مدنی و روزنامه‌نگاران ایرانی بکوشد.
آنها از فیلترینگ وب‌سایت‌ها و پلاتفرم‌های آنلاین پیش از انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران ابراز نگرانی کرده بودند و در نامه‌شان به فدریکا موگرینی به «محدودیت‌های سیستماتیک علیه آزادی بیان» در ایران اشاره کرده بودند.
