فرستنده خبر زرین تاج الیاسی 1396/2/20
شیما بابایی، فعال مدنی و فرزند ابراهیم بابایی (زندانی سیاسی سابق)، در نامه‌ای سرگشاده، ضمن انتقاد از شرایط انتخابات غیر دموکراتیک، کاندیداهای ریاست جمهوری را مخاطب قرار داده و گفته است: «از شما می‌خواهم تا دیر نشده یک بار برای همیشه مخالف روند ۳۸ ساله‌تان که به‌طور مداوم در جهت منافع نظام گام برداشته‌اید، این بار در کنار مردم و همسو با منافع ملی و مردمی گام برداشته و پیش از انتخابات انصراف خود را از این جایگاه اعلام کرده و بستر را برای یک رفراندوم آزاد مردمی زیر نظر سازمان ملل و نمایندگان مردم مبنی بر اینکه خواستار حکومت اسلامی هستند یا خیر فراهم کنید.»
متن کامل این نامه که در اختیار تارنگار حقوق بشر در ایران قرار گرفته است، در پی می‌آید:
“با عرض سلام خدمت کاندیدای دوره‌ی دوازدهم انتصابات جمهوری اسلامی!
آقایان: همان‌طور که میدانید
پس از گذشت ۳۸ سال دوباره شیپور انتخابات تشریفاتی نواخته شده!
مانند همیشه دو حزب اصلی، اصلاح‌طلبان و اصولگرایان که در ظاهر مخالف و در باطن با هدف مشترک که همانا حفظ نظام است بازار انتخاباتی را گرم می‌کنند، تا مردم را به پای صندوق‌هایی که نتیجه‌اش از پیش تعیین‌شده است بکشانند تا کاملاً آزادانه از میان افراد بد و بدتری که خود حکومت مطابق با صلاح‌دید ولی‌فقیه بر آنها تحمیل کرده مجبور به انتخاب بد باشند!
تمام این تبلیغات تنها با این هدف انجام می‌شود که حکومت بتواند در برابر چشم خبرنگاران و جوامع بین‌المللی به دنیا ثابت کند که مردم همیشه در صحنه‌ی انقلابی، پشت حکومتشان هستند و بار دیگر با این حضور به جمهوری اسلامی آری گفتند!
برخلاف معنای واژه‌ی ریاست جمهوری که با رأی مستقیم مردم، شخصی با کابینه‌اش برای مدت مشخص سکان دولت را در دست می‌گرد و شخص اول کشور می‌شود این جایگاه در کشور ایران یک سمت کاملاً تشریفاتی است و تصمیم‌گیرنده‌ی اصلی، جایگاه والای، ولایت‌فقیه است!
جایگاه ولی‌فقیه که تخصصش در امور دینی است و تنها می‌تواند یک مرجع برای مسلمانان شیعه مذهب کشور باشد بدون هیچ‌گونه انتخابات و همه‌پرسی برای زمان نامحدودی در این سمت باقی می‌ماند و ناظر مستقیم و تصمیم‌گیرنده‌ی نهایی در تمامی امور سیاسی و اجتماعی کشور است!
طی دوازده دوره ریاست جمهوری پس از انقلاب اسلامی هر بار کاندیدا با وعده‌ی حل مشکلات لاینحلی که دولت پیشین به بار آورده بود و شعار ساده زیستی و دولتی پاک به روی کار آمده‌اند اما مشکلات دولت سابق حل که نشد هیچ، مشکلات جدیدتر و بزرگ‌تری به آن اضافه شد! در نهایت دولتی که در آن هیچ خبری از ساده زیستی و پاکی نبود با جیب‌هایی پر از پول و نیشخندی بر لب، مردم را رها کرد و رفت..
این روند در دوره‌های بعدی با شعارهای وسوسه‌انگیزتر و دولتی ناکارآمد تر از قبل ادامه پیدا کرد و این در حالی ست که هیچ یک از این اشخاص هیچ‌گونه تخصص و مدیریتی در زمینه جایگاهی که بر آن منتسب شده بودند نداشتند. تنها هدفشان برداشتن به نوبت سهمشان به صورت موروثی از سفره‌ی انقلابی بود که ۳۸ سال پیش بر این خاک گسترده بودند!
به راحتی با وضع موجود در کشور می‌توان فهمید که با برگزاری این دوازده دوره‌ی انتخابات ریاست جمهوری هیچ دردی از مردم دوا نشده و تنها کشور و مردم، بیشتر با دست و پا زدن در باتلاق سو مدیریت فرو می‌روند!
بی‌شک زمان آن فرارسیده است که رفراندوم آزادی برای تغییر سیستم حکومتی برگزار شود تا مردم بتوانند مرجع تصمیم‌گیرنده را با یک سیستم سکولار و مردمی و شایسته جایگزین کنند.
هم‌اکنون باوجود تمام این مشکلات
آقایان روحانی، رییسی، میرسلیم، جهانگیری، قالیباف و هاشمی طبا پیشنهادی برایتان دارم:
همان‌طور که در تریبون ملی و مناظره‌ها ادعا کردید که برای خدمت به ایران و ایرانی آماده‌اید از شما می‌خواهم تا دیر نشده یک بار برای همیشه مخالف روند ۳۸ ساله‌تان که به طور مداوم در جهت منافع نظام گام برداشته‌اید، این بار در کنار مردم و همسو با منافع ملی و مردمی گام برداشته و پیش از انتخابات انصراف خود را از این جایگاه اعلام کرده و بستر را برای یک رفراندونم آزاد مردمی زیر نظر سازمان ملل و نمایندگان مردم مبنی بر اینکه خواستار حکومت اسلامی هستند یا خیر فراهم کنید و در گام بعدی خود شما در صورت صلاح‌دید آحاد مردم در کنار دیگر نمایندگان آنها در انتخابات بعد از رفراندوم حکومتی کشور شرکت کنید و با آراء مستقیم ملت ایران به جایگاه لایق خود برسید!
با وجود پرونده‌ی سیاهی که در گذشته داشته‌اید و مردم به طور نسبی از آن آگاه هستند با انجام این عمل بی‌شک برای همیشه در تاریخ ایران به نیکی از شما یاد خواهد شد و می‌توانید با کمترین هزینه ایرانی که ویران شد و از دست رفت را آباد کرده و به صاحبان اصلی‌اش که همان ملت ایران هستند بازگردانید.
البته آگاه باشید که در غیر این صورت نیز چه زود و چه دیر مردم همانند ققنوس از خاکستر خویش برمی‌خیزند اما چه‌بهتر که شما در این زمان در کنارشان حضور داشته باشید و شرایط را برایشان آسان‌تر کنید، تا دیر نشده و کشور دچار هرج‌ومرج و جنگ‌های داخلی نشده و سرانجامی همچون سوریه پیدا نکرده است اقدامی کنید و برای یک بار هم که شده نشان دهید که دغدغه ایران و ایرانی را دارید و حرف‌هایتان شعارهای توخالی نبوده..
هیچ‌گاه برای جبران خطاهای پیشین دیر نیست
در کنار این مردم تلاش کنید وطن را از نو بسازید تا مردم رخت شادی را با رخت سیاهی که سال‌هاست به بهانه‌های مختلف حکومت بر تنشان کرده جایگزین کنند.
فراموش نکنید مردم در رنج خویش می‌سوزند اما هرچند دید بار دگر از خاکستر خویش برمی‌خیزند…
شیما بابایی
١٨اردیبهشت٩۶
