توسعه پایدار بدون ایجاد توازن جنسیتی در جامعه محقق نمی‌شود

سودابه رادفر در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه یکی از موانع مشارکت سیاسی زنان، عدم تمایل آنان به مشارکت است، گفت: در انتخابات مجلس شورای اسلامی، ثبت نام زنان در کل کشور حدود ۱۰ درصد بود؛ در حالی‌که که ما سهم ۳۰ درصدی از لیست و۵۰ درصدی از کرسی‌های مجلس را در نظر داشتیم. در حقیقت مشارکت سیاسی در زنان پایین است و علت آن لزوما تنبلی و سستی نیست.

وی ادامه داد: یکی دیگر از دلایل عدم مشارکت فعال سیاسی زنان، موضوعات فرهنگی و خانوادگی است. مادامی که دختر خانواده مجرد است، خانواده‌اش کمتر می‌پذیرد که در عرصه‌های سیاسی وارد شود همچنین در جامعه به فعالیت حزبی به عنوان یک فعالیت پسندیده نگاه نمی‌شود.

مشاور وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در امور زنان و خانواده اضافه کرد: زنان با توانمندی‌های خودشان رشد می‌کنند البته ممکن است حمایت‌هایی از اقوام سببی و نسبی داشته باشند،‌ اما اغلب زنان، خودساخته‌ هستند.

به گفته وی بهتر است بجای الگو کردن یک هنرپیشه گیشه‌ای از افراد و زنان سیاستمدار موفق در زمینه الگوسازی استفاده شود و در صورت انجام این کار، تمایل خانواده‌ها به مشارکت اجتماعی وسیاسی بیشتر می‌شود. 

مشاور وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در امور زنان و خانواده در ادامه اظهارکرد: اگر جامعه‌ای نیمی از منابع انسانی خود را کنار بگذارد قاعدتا به اهداف توسعه پایدار نمی‌رسد. در حقیقت اهداف توسعه پایدار باید متوازن و شامل توازن شهری، روستایی، اقلیت،قومیت‌ها و جنسیتی باشد.

وی با بیان اینکه که اگر توازن جنسیتی برقرار نشود توسعه پایدار تحقق نمی‌یابد، اظهار کرد: اگر زنان در حوزه تصمیم گیری و اشتغال حضور نداشته باشند قاعدتا تصمیم‌گیری‌های جامعی درباره خانواده، کودکان و زنان انجام نمی‌شود.

رادفر ادامه داد: حضور زنان در انتخابات و مناصب مدیریتی، صنعتی و سیاسی ضرورت دارد و لازم است آنان هم به عنوان رای دهنده و هم به عنوان کاندیدا حضور داشته باشند.

وی تاکید کرد: جامعه صرف استفاده از نیمی از ظرفیت خود نمی‌تواند به اهداف چشم انداز ۱۴۰۴ جامعه دست یابد بنابراین باید از تمام پتانسیل‌ها و توانمندی‌های خود در این جهت بهره ببرد.

مشاور وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در حوزه زنان و خانواده با بیان اینکه زنان موثر و مرجع می‌توانند مشوق خانواده برای مشارکت‌های اجتماعی سیاسی باشند، گفت: زنی که خودش توفیقی در زندگی شخصی، کاری و تحصیلی نداشته باشد و اعضای خانواده مانند فرزندان تنها به او به عنوان ارایه دهنده خدمات نگاه کنند، نمی‌تواند آنان را به سمت مشارکت‌های اجتماعی سیاسی سوق دهد زیرا مرجع نیست زنان هم مانند بقیه اقشار اگر جزو گروه‌های مرجع باشند، دیدگاه‌هایشان در زمینه مشارکت سیاسی اجتماعی اهمیت می‌یابد.

وی افزود: یکی از عوامل مرجع بودن برخورداری از قدرت است.  در خانه نیز یکی از امکانات قدرت، تولید ثروت است. درحقیقت بین زن و مرد، فردی بیشتر مقبولیت دارد که توفیق بیشتری در زمینه تولید ثروت داشته باشد. معمولا فرزندان در خانه بیشتر پیرو پدرانشان هستند زیرا بیشتر از آنان پول دریافت می‌کنند اگرچه که ارتباط احساسی عمیقی با مادرانشان دارند ولی برای مشارکت‌های سیاسی به خصوص شرکت در انتخابات لزوما احساسات کاربرد ندارد و مرجع بودن موثر است.

رادفر در پایان با اشاره به رشد بیش از سه برابری انتصاب زنان در وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات گفت: رشد ۲۵۰ درصدی را در مدیریت ارشد برای زنان داشته‌ایم.

انتهای پیام