ترس از ازدواج، واقعیتی که پررنگ می شود/ دهه تجردگرایی
فرستنده خبر خانم لیدا اشجعی ۱۳۹۵/۱۱/۲۷
آمارها حکایت از آن دارد که جوانان در دهه 90 تجردگرایی را برگزیدند و از ازدواج هراس دارند. بحران ازدواج در جامعه ایرانی تا آنجا پیش رفت که مسئولان به صراحت از بی رغبتی و بی انگیزگی در جوانان برای ازدواج سخن می گویند.
به گزارش خبرنگار جوانان خبرگزاری برنا، علی جوانی 36 ساله است که هنوز ازدواج نکرده، او تحصیلات و کار به نسبت خوبی دارد اما هنوز درباره ازدواج مردد است. شکوفه دختری 33 ساله است که هنوز به خانه بخت پا نگذاشته و برای اینکه دیگر در خصوص ازدواج نکردنش سوالی از او نپرسند به مهمانیهای خانوادگی هم پا نمی گذارد.
جوانان مشابه علی و شکوفه کم نیستند و برای ازدواج نکردنشان دلایل منطقی ندارند و معمولاً با این جمله که “آمادگیاش را ندارم” توجیهی برای این کار میآورند. بی رغبتی جوانان به ازدواج بحران شده است و با نگاهی به اطراف میتوان فرار جوانان از ازدواج را مشاهده کرد.
آمار ازدواج جوانان دور از انتظار کشور است
ناصر صبحی، مدیرکل دفتر ازدواج و تعالی خانواده در این خصوص به خبرنگار جوانان خبرگزاری برنا گفت: عدم ازدواج جوانان ابعاد مختلفی دارد. یک بعد بی میلی جوانان به این امر است و دیگری تمایل به ازدواج و در دسترس نبودن امکانات.
وی افزود: تاکنون در کشور تحقیقی را ندیدهایم که نشان دهد جوانان به ازدواج تمایل ندارند و این بیانگر آن است که جوانان کشور ما به امکانات دسترسی ندارند و نمی توانند ازدواج کنند.
به گفته صبحی، شواهد نشان میدهد آمار ازدواج با آماری که مد نظر دولت و کشور است تفاوت دارد و تا حدودی به دور از انتظار است.
مدیرکل دفتر برنامهریزی ازدواج و تعالی خانواده وزارت ورزش و جوانان با اشاره به اینکه با حدس و گمان نمیتوان گفت جوانان تمایل به ازدواج را از دست دادهاند، عنوان کرد: به دفتر پژوهش ازدواج در وزارت ورزش و جوانان طرح دادهایم که در این خصوص تحقیق کنند تا میزان این بی میلی مشخص شود.
وی افزود: طبق آماری که ثبت احوال کشور از سال 95 اعلام کرده است، با آماری که ما در دفتر برنامه ریزی ازدواج و تعالی خانواده مقایسه کردهایم، افزایش ازدواج را شاهد بودیم.
صبحی ادامه داد: این افزایش آمار بیانگر آن است که دولت اقدامات خوبی را برای جوانان انجام داده و بستر مناسبی را فراهم کرده است.
مدیرکل دفتر برنامهریزی ازدواج و تعالی خانواده با تاکید براینکه گرایش به ازدواج نرخ مثبت یافته است، گفت: سال گذشته 58 هزار حق وقوع ازدواج داشتهایم، این آمار امسال به 68 هزار نفر رسید. در نتیجه گرایش به ازدواج نرخ مثبت یافته و حال باید بررسی کرد که آیا این افزایش 10 هزار نفری برای جامعه مناسب است یا خیر.
تا اشتغال نباشد…
امانالله قرایی مقدم، جامعه شناس در خصوص عدم تمایل جوانان به ازدواج به برنا گفت: بیکاری عامل اصلی این بی میلی است و جوانان تا اشتغال نداشته باشند نمیتوانند برای ازدواج قدم بردارند.
این جامعهشناس با بیان اینکه در هر دقیقه 20 طلاق صورت میگیرد، گفت: جوانان ما مسئولیتپذیر نیستند و جوانی را در تجرد میبینند؛ چراکه در آموزش و پرورش، دانشگاه و خانواده مسئولیتپذیری و جوانی را نیاموختهاند.
وی افزود: جوانان به خاطر عدم اشتغال و مسئولیتپذری از ازدواج هراس دارند و تا زمانیکه برای این موضوع چاره اساسی اندیشیده نشود، هراس جوانان بیشتر میشود.
قراییمقدم در ادامه یکی دیگر از دلایل بی میلی جوانان به ازدواج را سهولت در برقراری رابطه میان دختر و پسر دانست و گفت: تا زمانی که “همباشی های سیاه” در جامعه وجود داشته باشد جوانان خود را پایبند و متعهد نمیکنند. رواج این هم باشی ها بسیار خطرناک است.
این جامعه شناس ادامه داد: هزینه های ازدواج بسیار سنگین است و بیکاری معضل اصلی جامعه شده است. جوانان امروزی نمیتوانند از پس مخارج سنگین ازدواج برآیند.
وی درادامه تجرد جوانان را آسیبی برای اقتصاد کشور دانست و عنوان کرد: اقتصاد کشور به اقتصاد خانواده بستگی دارد و تا زمانی که پسانداز کردن را نیاموزند نمیتوانند در توسعه اقتصاد کشور موثر باشند.
قراییمقدم ادامه داد: از طرفی مجرد ماندن آنان بی بندوباری میآورد و فرهنگ جامعه را نیز زیر سوال میبرد. باورها و اعتقادات یک جامعه نیز به مرور زمان از بین میرود و به نسل بعدی نمیرسد. آمار جرم و جنایت، کارتن خوابی، اعتیاد و بی بندوباری نیز افزایش می یابد.
به گفته این جامعه شناس آمار تجرد در کشور ایران 30 تا 33 درصد است و این آمار هر روزه تغییر میکند. آمار اعلام شده برا کشوری مثل ایران بد است و باید هرچه سریعتر برای هراس جوانان از ازدواج چارهای اندیشیده شود.
آمارها چه می گوید؟
براساس آمار سازمان ثبت احوال کشور و آخرین سرشماریهای پایگاه اطلاعات جمعیتی کشور، در حال حاضر 11 میلیون و 240 هزار نفر در سنین بالا هنوز ازدواج نکردهاند؛ یعنی این افراد در سن متعارف ازدواج قرار دارند، اما هرگز ازدواج نکردهاند. از این بین پنج میلیون و 570 هزار مرد و پنج میلیون و 670 هزار زن هستند. حال باید با توجه به آماری که در میانه میدان رد و بدل می شود، دید که می توان این معضل را آسیب شناسی کرده و برای آن راه حلی پیدا کرد؟