اطلاعیه شماره 798 کمیته اقوام و ملل ایرانی با موضوع کولبران

وصیت تلخ یک کولبر، به همه بگویید:

هیچ کسی دلش نمیخواهد توی دره های برفی سقوط کند از مرزبان ها لگد بخورد،تیر خورده بمیرد،

بگویید: فقط برای نان بود.

کولبران: شغلشان کولبری است، درهیچ کجای قانون به رسمیت شناخته نمی‌شوند، کیلومترها مسیر صعب‌العبور را در حالی طی میکنند که چند ده کیلو بار روی کولشان سنگینی می‌کند. اینان بطور مستمر در معرض تهدید ماموران دولت جمهوری اسلامی قرار داشته و دارند، تبعیض، تحقیر و محرومیت از کلیه خدمات، تسهیلات و حقوق اجتماعی، اقتصادی تنها سهمیه ایست که دراختیارشان میگذارند، و باز هم در نظام جمهوری اسلامی ” مجرم” شناخته میشوند!.

سردشت تسلیت ! : کولبری واقعیت تلخ کشور ماست که هر بار توسط  ماموران دولتی مورد شلیک مستقیم گلوله قرار میگیرند و اینبار بلایای طبیعی هم به کمک امده است.  دهم بهمن ۱۶نفر ازهموطنان کولبرمان زیر بهمن و برف مدفون شدند و 4 نفرشان براي لقمه اي نان با زندگی وداع کردند. بگفته آقای کرمی دبیر مدیریت بحران شهرستان سردشت امدادگران جمعیت هلال احمر با استفاده از یک قلاده سگ زنده یاب9 نفر را زنده و4 نفر جان باخته را از زیر برف بیرون کشیدند،  در روستای ساوجی مریوان نیز  ۸ کولبر مورد اصابت تیر مستقیم قرار گرفتند که یک تن به نام کمال بامزر جانش را از دست داد و دو تن هم زخمی شدند.

قتل عام کولبران و نقض فاحش مواد 2، 3، 7و 21 اعلاميۀ جهانی حقوق بشر توسط  دولت جمهوری اسلامی ایران !

798

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

کمیته دفاع از حقوق اقوام و ملل ایرانی

ماده دو: ۱) هر كس ميتواند بدون هيچ تمايز – خصوصاً از حيث رنگ، جنس، نژاد، مذهب، عقيده سياسي يا هر عقيده ي ديگر و همچنين مليت و وضع اجتماعي، ثروت، ولادت يا هر موقعيت ديگر، از تمام حقوق و كليه ي آزادي هايي كه در اعلاميه حاضر ذكر شده است بهره مند گردد . ۲) به علاوه هيچ تبعيضي به عمل نخواهد آمد كه مبتني بر وضع سياسي ، اداري و قضايي يا بين المللي كشور يا سرزميني كه شخص به آن تعلق دارد . خواه اين كشور مستقل ، تحت قيوميت يا خود مختار بوده و يا حاكميت آن به شكلي محدود شده باشد

ماده سه :  هر كس حق زندگي ، آزادي و امنيت شخصي دارد .

ماده هفت : همه در برابر قانون مساوي هستند و حق دارند بدون تبعيض و بالسويه از حمايت قانون برخوردار شوند . همه حق دارند در مقابل هر تبعيضي كه ناقض اعلاميه حاضر باشد و هر تحريكي كه براي اعمال چنين تبعيضي انجام شود از حمايت قانون برخوردار شوند .

ماده بيست و يك بند ۲ :  هر كس حق دارد با تساوي شرايط به مشاغل عمومي كشور خود نايل آيد .