تحلیل خبری ٬ تنها 16 درصد اعضای هیأت علمی ایران زنان هستند ٬ الیه رحمانی

تنها 16 درصد اعضای هیأت علمی ایران زنان هستند.

زنان در جامعه ما همیشه و در تمام مراحل زندگی به دلیل زن بودن مورد تبعیضات جنسیتی قرار گرفته اند و از شرکت در فعالیت های اجتماعی بازمانده اند.اما یک زن ایرانی باور دارد که متعلق به پستوی آشپزخانه نیست. در ایران باورهای فرهنگی و اجتماعی منجر تقسیم نقش ها شده و مشارکت زنان را در عرصه های مختلف کاهش می دهد.با توجه به روند صعودی ورود دختران به دانشگاه در بیش از یک  دهه اخیر و طبق آمار سال 91، 60 درصد از داوطلبان زن و 40 درصد باقی مانده  مردان شرکت کرده بودند.این روند اما حاکمیت ایران را وا داشته که به شیوه های مختلف راه ورود بیشتر زنان را به دانشگاه ها بگیرند.ممنوع کردن چندین رشته دانشگاهی برای زنان از جمله  این اقدامات است.هر روزه شاهد موانع ایجاد شده به منظور عدم حضور زنان در جامعه هستیم.از بازداشت بدنساز زن گرفته تا دستگیری دو دختر موتور سوار در دزفول و اخراج موزیسین زن در اجرای کنسرت و…

و اما خانم جمیله علم الهدی رئیس کمیسیون تعلیم و تربیت دبیر خانه شورای عالی انقلاب فرهنگی، شرایط زنان را بهتر از شرایط زنان دیگر کشورها دانسته و تاکید کرده است که زنان باید طبق الگوی سنتی عمل نمایند و در خانه بمانند زیرا حق طلبی و حضور زنان در اجتماع باعث رقابت و دعوا بین زن و مرد می شود.طبق آمار 40 درصد فارغ‌التحصیلان دکتری زنان هستند ولی تنها 16 درصد اعضای هیأت علمی را زنان تشکیل می‌دهند. نابرابری در رسیدن به مشاغل عالی نظیر عضویت در هیات علمی بیانگر وجود یک ساختار هیات علمی مردانه در آموزش عالی است. نرخ عمومی بیکاری زنان و مردان فارغ‌التحصیل دانشگاهی هم اکنون در ایران 18/5 درصد است،مردان 13 درصد و زنان تحصیل کرده 65/5 درصد. این آمار نشانگر تبعیض جنسیتی در کشور می باشد و برخلاف اعلامیه جهانی حقوق بشر می باشد. در ماده یک این اعلامیه آماده است:تمام افراد بشر آزاد به دنیا می آیند و از لحاظ حیثیت و حقوق با هم برابرند. همه دارای عقل و وجدان می باشند و باید نسبت به یکدیگر با روح برادری رفتار کنند. و اما در قانون اساسی کشور :اصل 3 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

بند 9  : رفع تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای همه، در تمام زمینه‏های مادی و معنوی.

بند 14 : تأمین حقوق همه جانبه افراد از زن و مرد و ایجاد امنیت قضایی عادلانه برای همه و تساوی عموم در برابر قانون.

اصل نوزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران:

مردم ایران از هر قوم و قبیله که باشند از حقوق مساوی برخوردارند و رنگ، نژاد، زبان و مانند اینها سبب امتیاز نخواهد شد.

اصل بیستم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران:

همه افراد ملت اعم از زن و مرد یکسان در حمایت قانون قرار دارند و از همه حقوق انسانی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی با رعایت موازین اسلامی برخوردارند. و همچنین ماده دو اعلامیه جهانی حقوق بشر از عدم تبعیض می گوید:هر کس می تواند بدون هیچ گونه تمایز، خصوصا از حیث نژاد، رنگ، جنس، زبان، مذهب، عقیده سیاسی یا هرعقیده دیگر و همچنین ملیت، وضع اجتماعی، ثروت، ولادت یا هر موقعیت دیگر، از تمام حقوق و کلیه آزادی هایی که در اعلامیه حاضر ذکر شده است، بهره مند گردد.

به علاوه هیچ تبعیضی به عمل نخواهد آمد که مبتنی بر وضع سیاسی، اداری و قضایی یا بین المللی کشور یا سرزمینی باشد که شخص به آن تعلق دارد.

گواه این کشور مستقل، تحت قیمومیت یا غیر خود مختار بوده یا حاکمیت آن به شکل محدودی شده باشد .

قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

اصل نوزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران:

مردم ایران از هر قوم و قبیله که باشند از حقوق مساوی ‌برخوردارند و رنگ‌، نژاد، زبان و مانند اینها سبب امتیاز نخواهد بود.

اصل بیستم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

یکسانی زن و مرد طبق اسلام: همه افراد ملت اعم از زن و مرد یکسان در حمایت قانون قرار دارند و از همه حقوق انسانی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی با رعایت موازین اسلام برخوردارند.

اصل بیست و دوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

حیثیت، جان، مال، حقوق، مسکن و شغل اشخاص از تعرض مصون است مگر در مواردی که قانون تجویز کند.

زنان در جامعه ما همیشه و در تمام مراحل زندگی به دلیل زن بودن مورد تبعیضات جنسیتی قرار گرفته اند و از شرکت در فعالیت های اجتماعی بازمانده اند.اما یک زن ایرانی باور دارد که متعلق به پستوی آشپزخانه نیست. در ایران باورهای فرهنگی و اجتماعی منجر تقسیم نقش ها شده و مشارکت زنان را در عرصه های مختلف کاهش می دهد.با توجه به روند صعودی ورود دختران به دانشگاه در بیش از یک  دهه اخیر و طبق آمار سال 91، 60 درصد از داوطلبان زن و 40 درصد باقی مانده  مردان شرکت کرده بودند.این روند اما حاکمیت ایران را وا داشته که به شیوه های مختلف راه ورود بیشتر زنان را به دانشگاه ها بگیرند.ممنوع کردن چندین رشته دانشگاهی برای زنان از جمله  این اقدامات است.هر روزه شاهد موانع ایجاد شده به منظور عدم حضور زنان در جامعه هستیم.از بازداشت بدنساز زن گرفته تا دستگیری دو دختر موتور سوار در دزفول و اخراج موزیسین زن در اجرای کنسرت و…

و اما خانم جمیله علم الهدی رئیس کمیسیون تعلیم و تربیت دبیر خانه شورای عالی انقلاب فرهنگی، شرایط زنان را بهتر از شرایط زنان دیگر کشورها دانسته و تاکید کرده است که زنان باید طبق الگوی سنتی عمل نمایند و در خانه بمانند زیرا حق طلبی و حضور زنان در اجتماع باعث رقابت و دعوا بین زن و مرد می شود.طبق آمار 40 درصد فارغ‌التحصیلان دکتری زنان هستند ولی تنها 16 درصد اعضای هیأت علمی را زنان تشکیل می‌دهند. نابرابری در رسیدن به مشاغل عالی نظیر عضویت در هیات علمی بیانگر وجود یک ساختار هیات علمی مردانه در آموزش عالی است. نرخ عمومی بیکاری زنان و مردان فارغ‌التحصیل دانشگاهی هم اکنون در ایران 18/5 درصد است،مردان 13 درصد و زنان تحصیل کرده 65/5 درصد. این آمار نشانگر تبعیض جنسیتی در کشور می باشد و برخلاف اعلامیه جهانی حقوق بشر می باشد. در ماده یک این اعلامیه آماده است:تمام افراد بشر آزاد به دنیا می آیند و از لحاظ حیثیت و حقوق با هم برابرند. همه دارای عقل و وجدان می باشند و باید نسبت به یکدیگر با روح برادری رفتار کنند. و اما در قانون اساسی کشور :اصل 3 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

بند 9  : رفع تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای همه، در تمام زمینه‏های مادی و معنوی.

بند 14 : تأمین حقوق همه جانبه افراد از زن و مرد و ایجاد امنیت قضایی عادلانه برای همه و تساوی عموم در برابر قانون.

اصل نوزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران:

مردم ایران از هر قوم و قبیله که باشند از حقوق مساوی برخوردارند و رنگ، نژاد، زبان و مانند اینها سبب امتیاز نخواهد شد.

اصل بیستم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران:

همه افراد ملت اعم از زن و مرد یکسان در حمایت قانون قرار دارند و از همه حقوق انسانی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی با رعایت موازین اسلامی برخوردارند. و همچنین ماده دو اعلامیه جهانی حقوق بشر از عدم تبعیض می گوید:هر کس می تواند بدون هیچ گونه تمایز، خصوصا از حیث نژاد، رنگ، جنس، زبان، مذهب، عقیده سیاسی یا هرعقیده دیگر و همچنین ملیت، وضع اجتماعی، ثروت، ولادت یا هر موقعیت دیگر، از تمام حقوق و کلیه آزادی هایی که در اعلامیه حاضر ذکر شده است، بهره مند گردد.

به علاوه هیچ تبعیضی به عمل نخواهد آمد که مبتنی بر وضع سیاسی، اداری و قضایی یا بین المللی کشور یا سرزمینی باشد که شخص به آن تعلق دارد.

گواه این کشور مستقل، تحت قیمومیت یا غیر خود مختار بوده یا حاکمیت آن به شکل محدودی شده باشد .

قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

اصل نوزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران:

مردم ایران از هر قوم و قبیله که باشند از حقوق مساوی ‌برخوردارند و رنگ‌، نژاد، زبان و مانند اینها سبب امتیاز نخواهد بود.

اصل بیستم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

یکسانی زن و مرد طبق اسلام: همه افراد ملت اعم از زن و مرد یکسان در حمایت قانون قرار دارند و از همه حقوق انسانی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی با رعایت موازین اسلام برخوردارند.

اصل بیست و دوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

حیثیت، جان، مال، حقوق، مسکن و شغل اشخاص از تعرض مصون است مگر در مواردی که قانون تجویز کند.