در اعتراض به سرکوب و برای توقف فوری خشونت علیه زنان، کارگران، دانشجویان !

برای همبستگی با پناهندگان افغانستانی و برعلیه اخراج آنان!
طبق گزارش گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل بیش از ۱۰۵۴ نفر تحت عناوین گوناگون در ایران اعدام شده اند. هم اکنون جان بسیاری از زندانیان سیاسی در معرض خطر فوری اعدام قرار دارد. حقوق انسانها در “دولت امید” بیش از گذشته نقض می شود . افزایش فقر و فلاکت بر زندگی مردم، شکنجه و اعدام، عفریتِ مرگی تدریجی بر روی بسیاری از فعالان، دگراندیشان و منتقدان سیاسیِ زندانی و نیز زندانیان عادی سایه انداخته است. آزار و اذیت و زندانی کردن نوکیشان مسیحی در ایران که پیشینه اسلامی داشته اند، بهاییان و سنیها و نیز اقیلتهای ملی مانند کردها، بلوچها و اعراب خوزستان در دولت روحانی افزایش یافته است.

این خشونت و سرکوب و ترور دولتی از ابتدای بقدرت رسیدن حاکمیت ضد مردمی رژیم اسلامی ایران تا کنون ادامه دارد.
هم اکنون تعداد ۱۶۸ زندانی به اتهام “محاربه ” به احکام حبس طولانی و اعدام محکوم شده اند که در زندان های سراسر کشور در بندند. ۲۴ تن از آنان حکم اعدام دارند. در ماههای اخیر، دهها زندانی سیاسی و عقیدتی زیر فشار بی عدالتی در زندان های رژیم جمهوری اسلامی ایران، دست به اعتصاب غذا زدهاند که وضعیت جسمانی انان بسیار وخیم گزارش شده است.
ما شاهدیم که علیرغم این سرکوب ها، مبارزه زندانیان سیاسی همراه خانواده هاشان ادامه دارد. زندانی سیاسی، مریم اکبری منفرد که به اتهام محاربه به ۱۵ سال زندان محکوم شده و در زندان اوین در حبس است در اکتبر امسال طی یک نامه سرگشادهخانوادههای قربانیان اعدامهای دهه ۱۳۶۰ را فراخواند تاعلیه کسانی که بستگانشان را کشتند، دادخواهی کنند و خود نیزشکایتنامه اش را مبنی بر «تحقیق پیرامون موضوع اعدام غیرقانونی خواهر و برادر خود» تسلیم دستگاه قضایی جمهوری اسلامی کرد. سه برادر و یک خواهر ۱۷ ساله مریم اکبری منفرد در سال های ۶۰ تا ۱۳۶۷ اعدام شده اند. همچنین خانم راحله راحمی پور که خواهان یافتن برادر زاده ۴ روزه اش از زندان اوین شده است. برادر او حسین راحمی پور از اعضای سازمان راه کارگر در سال ۶۳ اعدام شده است و این کودک همچنان جزو ناپدیدشدگان قهری در نظام جمهوری اسلامی است. رژیم خانم راحمی پور را متهم به “تبلیغ علیه نظام” و “شرکت در تجمعات غیرقانونی” و … متهم کرده است.
در آستانه ١۸ مین سالگرد قتل های زنجیره ای درپاییز ١٣٧٧ پرونده قتل پروانه اسکندری، داریوش فروهر، محمد مختاری ، جعفر پوینده ، مجید شریف و حمید و کارون حاجیزاده همچنان باز است. هرچند که این قتل ها از این تعداد فراتر رفته است. آمرین تمامی این قتل ها ازسران رژیم جنایتکار اسلامی ایران هستند. امسال نیزماموران امنیتی مانع از برگزاری مراسمی که از طرف پرستو فروهر در بزرگداشت پدر و مادرش ، پروانه و داریوش فروهر، تدارک دیده بود، شدند و او در شعبه دوم بازپرسی “داداسرای شهید مقدس” مورد بازجوئی قرارگرفت . زمان بازجویی بعدی او هنوز مشخص نیست. همچنین بنا به اطلاعیه کانون نویسندگان ایران در روز جمعه ۱۲ آذر ۱٣۹۵ ساعت ٣ بعداز ظهر، نیروهای امنیتی به اجتماع مردم درمراسم هیجدهمین سالگرد قتل محمد مختاری و محمدجعفر پوینده حمله کرده و با سرکوب خشن شرکت کنندگان ، گروهی ازآنان از جمله دکتر ناصر زرافشان، بکتاش آبتین، فاطمه سرحدیزاده، محمد مهدی پور و مزدک زرافشان را بازداشت کردند.

ما نگران جان همه زندانیان سیاسی – عقیدتی مانند بهنام ابراهیم زاده، نرگس محمدی، زینب جلالیان ، سعید شیرزاد، سعید ماسوری ، زانیار ، لقمان مرادی، افشین سهراب زاده، امیر امیرقلی، مرتضی مرادپور و آرش صادقی، دراویش گنابادی، بهائیان زندانی ، روزنامه نگاران زندانی و به ویژه همه زندانیانی که زیر حکم اعدام قرار دارند، و یا بلا تکلیف در بازداشت بسر می برند، هستیم. ما نگران جان زندانیان سیاسی کرد، عرب و بلوچ از جمله سامان نسیم هستیم که در سن ۱۷ سالگی به اتهام عضویت در گروه پژاک بازداشت و به اتهام “محارب” به اعدام محکوم شده است. ما همچنین نگران سلامتی فعالان کارگری ، زنان، معلمان، دانشجویان و وکلای زندانی هستیم. وضعیت منصوره بهکیش نیز موجب نگرانیست که به علت پیگیری اعدام ۶ تن از اعضای خانواده اش در دهه ۶۰ مورد اذیت و آزار قرار دارد و بار دیگر از خروجش از کشور برای دیدار فرزندانش جلوگیری به عمل آمده و به دادسرای انقلاب اوین احضار شده است.

پس صدای اعتراض علیه نقض سیستماتیک حقوق بشر در ایران را رساتر کنیم و
– برای لغو مجازات اعدام، ممنوعیت شکنجه و سایر مجازات های اسلامی
– برای دفاع از آزادی همه زندانیان سیاسی – عقیدتی
– برای جدائی دین از دولت
– برای برابری حقوق زنان و لغو حجاب اجباری
– برای تحقق آزادی های بی قید و شرط سیاسی ، آزادی تشکل و اجتماعات
– برای حمایت از دادخواهی خانواده های اعدام شدگان سیاسی و عقیدتی
– برای خواست محاکمه سران رژیم جمهوری اسلامی ایران به جرم جنایت علیه بشریت
مبارزه کنیم. تا زمانیکه این مطالبات در ایران نهادینه نشوند، سیستم زندان، شکنجه واعدام بازتولید میشود و رژیم جمهوری اسلامی بر سرکار خواهد ماند. در روز جهانی حقوق بشر ما همراه با سازمانهای حقوق بشر و مدافع حقوق پناهندگان در اعتراض به اخراج اجباری پناهندگان افغانستانی و برای برچیده شدن مجازات اعدام و آزادی کلیه زندانیان سیاسی در تظاهرات روز شنبه ١٠ دسامبر ساعت ۱۲ در مترو خط ٩، ایستگاه Turmstraße شرکت می کنیم و از تمامی مدافعين حقوق بشر دعوت می کنیم تا به این مناسبت مشترکا اعتراض خود را با صدای بلند به گوش جهانیان برسانیم.

کمیته دفاع از زندانیان سیاسی ایران- برلین
کانون پناهندگان سیاسی ایرانی – برلین
۵ دسامبر ٢٠١۶