کمپ شفق به روی زنان بسته شد: آیا دیگر زن معتادی در خیابان نیست؟

پرویز افشار گفته بود: «مرکز شفق مدتی پیش با در نظر گرفتن اعتبار چهار میلیارد تومانی بازسازی شده و به خاطر شرایط مناسب آن، به محلی برای اقامت زنان معتاد خیابانی اختصاص یافته است.»

به گفته سخنگوی ستاد مبارزه با مواد مخدر، در طرح جمع‌آوری و ساماندهی معتادان کشور، بیش از ۵۰۰ زن متجاهر به این مرکز منتقل شدند و پس از غربالگری ۴۰۰ نفر باقیمانده برابر پروتکل درمانی مشخص برای ترک اعتیاد و درمان در مرکز شفق مستقر شدند.

افشار گفته بود که در پروسه درمانی مرکز شفق تمام استانداردهای لازم رعایت می‌شود و هیچ‌گونه کمبود دارویی از این مرکز به ستاد مبارزه با مواد مخدر که مرجع ساماندهی معتادان متجاهر و خیابانی است، ارجاع نشده است.

او با انتقاد از گزارش روزنامه شرق که در آن به تعرض به حقوق زنان معتاد، تغذیه نامناسب و وضعیت اسفبار نگهداری زنان معتاد و ابتلای آنها به انواع بیماری‌های واگیردار اشاره شده بود، تمام ادعاهای مطرح شده در این سلسله گزارش‌ها را کذب محض خواند گفت هیچ یک از آنها صحت ندارد.

افشار اظهارات احمد مسجدجامعی و فاطمه دانشور، دو تن از اعضای شورای شهر تهران درباره گزارش‌های درج شده در روزنامه‌ها را هم کذب دانسته و گفته بود که از این افراد شکایت می‌کند.

با وجود این اظهارات مدیرکل اجتماعی استانداری تهران اردیبهشت ماه گذشته اعلام کرد که این مرکز تعطیل شده است. سیاوش شهریور گفته بود ۵۰۰ زن معتاد در مرکز شفق نگه‌داری می‌شدند که ۱۸۵ نفر به دلیل وخامت حال و با توجه به اینکه سرپناهی نداشتند، به مرکز بهاران منتقل شدند و مابقی با اجازه قاضی به خانواده‌هایشان تحویل داده شدند.

بر اساس آخرین آمارها آمار اعتیاد زنان از چهار درصد به ۱۰ درصد رسیده است. اعتیاد یکی از عوامل اصلی کارتن خوابی و آوارگی زنان است.

با اینکه هیچ تمام‌شماری‌ای در ایران درباره آمار کارتن‌خوای‌ها صورت نگرفته، تنها آمار گرمخانه‌های شهرداری و بهزیستی موجود است که این مراکز نهایتاً چهار هزار تا پنج هزار نفر گنجایش دارند. برآورد می‌شود که مجموع کارتن‌خواب‌ها ۱۵ هزار نفر باشند که پنج تا ۱۰ درصد آن‌ها زن هستند. بر این اساس به نظر می‌آید در تهران ۶۰۰ تا ۷۰۰ زن کارتن‌خواب وجود داشته باشند.

سال گذشته، ۹۰ نوزاد که متعلق به زنان کارتن‌خواب بوده‌اند، تحویل شیرخوارگاه‌‌ها شده‌اند.

با وجود چنین آمارهایی محمد رضا آذرنیا، دبیر شورای هماهنگی ستاد مبارزه با مواد مخدر استان تهران، مدتی قبل گفته بود که از میان ۴۰۰ زن معتادی که به شفق منتقل شدند، ۸۰ تن که فاقد جا و محل زندگی بودند با درخواست خودشان به مرکز اقامتی ماده ۱۵ اعزام شدند. ۲۷ تن هم پس از پایان دوره درمان برای طی کردن درمان تکمیلی و توانمندسازی به بهارانژمرکزی برای بازپروری زنان بهبودیافته- منتقل شدند. بقیه زنانی که در این ۴ ماه و نیم بهبود یافته بودند تحویل خانواده‌هایشان شدند و با این حساب هیچ زن معتاد متجاهر‌‌ رها شده‌ای در سطح شهر وجود ندارد.

او در پاسخ به این سؤال که چند درصد زنان بهبود یافته دوباره به پاتوق‌ها و چرخه اعتیاد برنگشته‌اند و پاکند، گفته بر اساس اطلاعاتی که از سیستم مددکاری بهزیستی در اختیار قرار دارد، مددکاری بهزیستی با خانواده‌های زنان معتاد بهبود یافته در شفق در ارتباط بوده‌ و گزارشی مبنی به بازگشت این زنان به چرخه قبلی وجود ندارد.

اکنون با اعلام اینکه هیچ زن معتادی تخت درمان نیست، این پرسش به وجود می‌آید که آیا واقعا تمام زنان معتاد متجاهر درمان شده اند یا دست‌کم با خانواده‌های خود زندگی می‌کنند؟ اگر نه، چه کسی مسوول نگهداری و درمان زنان معتاد متجاهر پایتخت است؟