فرستنده خبر اقای صابر پور امیر ۱۳۹۵/۰۵/۰۵
خبرگزاری هرانا – مریم (نسیم) نقاش زرگران نوکیش مسیحی بیمار در بند زنان زندان اوین در بیستودومین روز اعتصاب غذای اعتراضی خود به سر می برد. اما علیرغم بیماریهای مختلف و وضعیت نامناسب جسمی و روحی در این ۲۲ روز به مراکز درمانی خارج از زندان منتقل نشده است. خواسته خانم زرگران «آزادی بیقید و شرط» است هرچند همزمان «آزادی مشروط» وی در دادستانی تهران درحال بررسی است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، مریم (نسیم) نقاش زرگران نوکیش مسیحی بیمار در بند زنان زندان اوین علیرغم ۲۲ روز اعتصاب غذا و وضعیت نامناسب روحی و جسمی، به مراکز درمانی خارج از زندان منتقل نشده است.
یک منبع نزدیک به خانواده زرگران دراینباره به گزارشگر هرانا گفت: “امروز در مراجعه یکی از اعضای خانواده مریم به زندان اوین برای پیگیری حال او، متوجه شدند به دلیل افت شدید فشار خون به بهداری زندان منتقل شده است. در این ۲۲ روز نیز علیرغم بیماری و اعتصاب غذا به هیچ مرکز درمانی خارج از زندان منتقل نشده است.”
این منبع مطلع در مورد وضعیت پرونده این زندانی عقیدتی تیز خاطرنشان کرد: “دیروز دادستانی به خانواده زرگران گفته آزادی مشروط مریم درحال پیگیری است.”
خانم زرگران دچار «افسردگی شدید» شده و از درد و بی حسی ممتد پا رنج می برد.
این درحالی است که چندی پیش خانواده زرگران در مراجعه به دادستانی متوجه شدند که پزشکی قانونی بیماری قلبی او را تایید کرده است. دادستانی به آنها گفته بود آزادی او دست ما نیست یک نهاد امنیتی مخالف آزادی مشروط اوست و ممانعت بهعمل میآورد.
شایان ذکر است مادر این زندانی بیمار با انتشار ویدئویی خواهان آزادی بی قید و شرط وی شده است.
مریم نقاش زرگران از روز سه شنبه پانزدهم تیرماه برای دومین بار در سال جاری اعتصاب غذا کرده است. خواسته وی «آزادی بی قید و شرط» عنوان شده است. چهار روز اول اعتصاب غذای وی در حمایت از نرگس محمدی که او نیز در اعتراض به عدم اجازه تماس با فرزندانش در اعتصاب غذا به سر میبرد، بوده است.
خانم زرگران در تاریخ بیستم تیرماه با انتشار نامه ای در ششمین روز از اعتصاب غذایش با عنوان «وقتش رسیده که سکوت سه ساله ام را بشکنم» از روند بازداشتها و بازجوییهای غیرقانونیاش سخن گفت و بر ادامه بی عدالتی در مورد پروندهاش و تداوم اعتصاب غذایش تاکید کرد.
خانم زرگران پیشتر پس از یازده روز اعتصاب غذا در تاریخ ۱۷ خردادماه به مرخصی اعزام شده بود. وی با اینکه تمامی خواستههایش تحقق نیافته بود با درخواست خانواده و دوستان اعتصاب غذایش را شکست. پس از مدت کوتاهی علیرغم عدم تکمیل دوره درمان با توجه به مخالفت دادستانی جهت تمدید مرخصی و تهدید به ضبط وثیقه، مورخ ۷ تیرماه خود را به زندان اوین معرفی کرد.
نسیم زرگران به دلیل ابتلا به بیماری ASD حدودا ٩ سال قبل تحت جراحی قلب قرار گرفت و نیاز مبرم به مراقبت های ویژه و مستمر پزشکی دارد. علاوه بر این او در یک سال اخیر با بی حسی دست و پا و درد مزمن در مفاصل و ستون فقرات مواجه شده است که پس از ماهها در مراجعه اولیه به پزشک متخصص تشخیص اولیه بیماری های دیسک کمر، آرتروز و پوکی استخوان بوده است و پزشک معتمد زندان دستور بستری ۵ روزه و نیاز فوری به انجام فیزیوتراپی را صادر کرده که با عدم مجوز دادستانی وی همچنان از درد بسیار رنج می برد.عدم صدور مجوز از سوی نهادهای قضائی مربوطه پروسه درمانی وی مغفول مانده است.
مریم (نسیم) نقاش رزگران نوکیش مسیحی اولین بار در اسفندماه ١٣٨٩ به دفتر پیگیری وزارت اطلاعات احضار و مورد بازجویی قرار گرفت. این بازجویی ها که با تهدید و مزاحمت برای اعضای خانواده وی همراه بود، اغلب در مکان های غیر رسمی و حول پرسش از کلیسای خانگی و جامع ادامه یافت.
وی نهایتا چند روز پس از بازداشت سعید عابدینی، شهروند ایرانی-آمریکایی که برای تاسیس پرورشگاه در شمال ایران به کشور بازگشته بود، از سوی پلیس امنیت به صورت تلفنی احضار و بازداشت شد و در همین روز منزل پدری وی مورد تفتیش و کتاب ها و جزوات دینی و لوازم شخصی وی توقیف شد.
این نوکیش مسیحی پس از بازداشت جهت انگشت نگاری به زندان اوین منتقل و بدون هیچ گونه تفهیم اتهامی به ساختمان وزرا منتقل شد. وی به مدت ۵ شبانه روز بدون بدوی ترین امکانات بهداشتی در این مکان بازداشت و مورد بازجویی قرار گرفت. اغلب موضوع سئوالات در مورد کیفیت برگزاری مراسم در این کلیساها بود.
خانم زرگران نهایتا به زندان اوین منتقل و از سوی شعبه ٢ دادسرای شهید مقدس تفهیم اتهام شد. تنها اتهام وارده به وی تبلیغ علیه نظام بود.
مریم نقاش زرگران پس از ١٩ روز بازداشت موقت در بند نسوان اوین با قید وثیقه ٧٠ میلیونی آزاد شد. وی توسط قاضی مقیسه، ریاست شعبه ٢٨ دادگاه انقلاب به اتهام اقدام علیه امنیت ملی از طریق اجتماع و تبانی به ۴ سال حبس تعزیری محکوم شد. این در حالیاست که چنین اتهامی هرگز به وی تفهیم نشده بود.