فرستنده خبر اقای نوید احمدفخرالدین ۱۶ فروردين ۱۳۹۵
قوانین موجود در رابطه با زنان شاغل نیازمند بازنگری اساسی است و می تواند از جمله مسئولیت های مهم نمایندگان مجلس شورای اسلامی محسوب شود.
زنان خبر: اگر بگوییم زنان بعنوان مدیران اصلی خانواده، حامل اکثر مشکلات و بار زندگی می باشند، سخن به گزاف نگفته ایم.
مدیریت اقتصاد خانواده، نقش مادری در تولد و پرورش فرزندان، پرستاری و مراقبت های روحی و جسمی فرزندان و پیگیری مسائل تربیتی و آموزشی آنان، انجام امور منزل و … از جمله وظایفی است که بر دوش زنان جامعه می باشد.
در این میان چنانچه زنی، شاغل هم باشد بر حجم این وظایف و تعهدات افزوده شده و انبوهی از مسائل و مشکلات عدیده ی اداری نیز متوجه او میگردد.
به دلیل مشکلات روزافزون زندگی و استرس های متعدد فردی، خانوادگی و اجتماعی زنان، دوران افسردگی و پیری زودرس و ابتلا به انواع بیماریهای روحی و جسمی در زنان بیشتر از مردان است .
نظریه پردازان علوم رفتاری و اجتماعی، سن پذیرش تعهدات زندگی از سوی زنان را نسبت به مردان بسیار کمتر از سن قانونی ذکر می‌کنند و بر همین اساس معتقدند سن بازنشستگی و میزان سالهای اشتغال زنان می‌بایست خیلی زود تر از مردان اتفاق بیفتد.
در همین راستا، لازم است تمهیدات قانونی اندیشیده شود و تسهیلات و رفاه زنان شاغل بخصوص در دوران حاملگی و تربیت فرزندان از جمله مدت زمان مرخصی زنان در این دوران، می‌بایست مد نظر قانونگذاران و سیاستمداران حوزه زنان قرار گیرد.
در موارد متعددی شاهد بوده ایم که زنان شاغل تا آخرین روز بارداری در محل کار حاضر میشوند در حالیکه هم به لحاظ مسائل جسمی و روحی مادران و هم از لحاظ کارایی و منظر اجتماعی، این وضعیت پذیرفتنی نیست بخصوص اینکه اساس برنامه های اجتماعی جامعه ما، مبتنی بر آموزه های اخلاقی و دینی نیز می باشد.
از دیدگاه صاحب نظران مسائل تربیتی، قوانین موجود در رابطه با زنان شاغل نیازمند بازنگری اساسی است و می تواند از جمله مسئولیت های مهم نمایندگان مجلس شورای اسلامی محسوب شود.
تغییر نگاه به واژه «دوران حاملگی زنان» از جمله مواردی است که باید در اولویت قرار گیرد و این دوران نمی‌بایست مختص دوران بارداری این قشر از جامعه باشد و بمحض متولد شدن فرزند، شرایط برای مادران عادی تلقی شود چرا که دوران حاملگی بخشی از دوران مادر شدن است و نه همه ی آن!
با اعتقاد به بحث تحکیم بنیان خانواده و تاکید بر لزوم اجرای قوانین مصوب در مورد زنان باردار و بسط و گسترش تمهیدات قانونی، بعنوان یک پژوهشگر و محقق علوم رفتاری و اجتماعی ضمن عادلانه ندانستن مدت زمان رسیدن به سن بازنشستگی زنان و کم بودن مدت زمان مرخصی دوران بارداری، از متولیان امر درخواست می نمایم نسبت به بازنگری و اصلاح قوانین مرتبط به زنان شاغل به عنوان یک مطالبه ی بحق اقدام نمایند.
بدیهی است افزایش مدت زمان مرخصی دوران بارداری و مشتمل شدن آن به مرخصی قبل و بعد از زایمان می تواند پاسخی به مطالبه زنان شاغل باشد که باید در کرسی های قانونگذاری دنبال شود.
