مساله بر سر نماینده زن یا مرد نیست، مساله بر سر تصویب قوانین در چارچوب اسلام و نظام است

ارسال کننده خبر : خانم لیدا اشجعی 10 در

چند کرسی مجلس به زنان خواهد رسید؟ این سوالی است که اینروزها #فمینیست های اصلاح طلب بیش از پیش بر سر زبانها می اندازد و از آن به امید برای افزایش مشارکت سیاسی #زنان در ساختار سیاسی جمهوری اسلامی یاد میکنند.

سوال مهم اینجاست که آیا اختصاص تعداد بیشتر کرسی #مجلساسلامی به زنان، در وضعیت اجتماعی زنان جامعه تاثیر مثبت دارد؟
آیا زنان نماینده مجلس اسلامی میتوانند خواسته های #برابریطلبانه و پیشرو زنان ایران را نمایندگی کنند؟
و یا اینکه دعوا بر سر افزایش کرسی زنان، یک دعوای جناحی و یا یک چالش ارتجاعی در مقابل #جنبش پیشرو برابری طلبی در جامعه #ایران است؟
کافی است فقط به نظر چند نماینده #زن مجلس اسلامی اشاره شود؛
فاطمه عالیا نماینده مجلس اسلامی خطاب به مطالبه زنان برای ورود به #ورزشگاه ها گفت:
«کار زن بچه‌دارشدن و تربیت فرزند و شوهرداری است نه دیدن مسابقه #والیبال ؛ یک عده‌ای می‌خواهند هر طور شده به زن نقش‌هایی بدهند که مخالف با وظایف شرعی است. زنی که دغدغه اصلی‌اش رفتن به ورزشگاه و شاغل شدن و این دست مسائل باشد که دیگر به وظایف اصلی خود نمی‌رسد.»
لاله افتخاری، نماینده مجلس اسلامی بعد از ممنوع الخروج شدن#نیلوفر_اردلان کاپیتان تیم ملی #فوتسال ایران، گفت: «زن بدون اجازه همسر از خانه هم نباید خارج شود.»


نیره اخوان بی‌طرف، نماینده #اصفهان خطاب به مطالبه زنان برای ورود به ورزشگاهها گفت: «زنان ایران مسایل حل نشده بسیار زیادی دارند، حالا یک سری از زنان و دختران آمده اند و حاشیه درست کرده اند و دارند به کمک رسانه ها آن را بزرگ می کنند، نباید ما را فریب بدهد. اینها را من شخصا نماینده زنان ایران نمی دانم. این مسایل هیچ اولویتی ندارد، نه از نظر شرعی و نه اجتماعی. اینهایی که به مسابقه والیبال آمدند اصلا در مقابل جامعه زنان ایرانی عددی نیستند که بخواهند آنها را نمایندگی کنند. به نظر من مسئله راه ندادن زنان به ورزشگاه ها اصلا موضوع مهمی نیست. مخصوصا این که یک عده می خواهند علیه نظام از این موضوع بهره برداری سیاسی داشته باشند.»
سکینه عمرانی، نماینده خمینی شهر خطاب به مطالبه زنان برای ورود به ورزشگاهها گفت: «اصلا هیچ لزومی ندارد که خانم ها به ورزشگاه بروند، اگر هم خیلی مشتاق دیدن مسابقه هستند در خانه و از تلویزیون مسابقات را ببینند. به خصوص اینکه در ورزش آقایان پوشش کامل ندارند و این حرام شرعی است. یعنی رفتن خانم ها به ورزشگاه نه صحیح است و نه واجب است. به هر حال ما یک سری حرمت ها و اعتقادات دینی داریم که باید حفظ شوند. نکته دیگر اینکه اصلا رفتن خانم ها به ورزشگاه به چه دردی از اجتماع می خورد و چه باری از دوش کشور بر می دارد؟»
حضور نمایندگان زن در مجلس اسلامی و عملکرد آنان قابل بحث و بررسی است. با افزایش تعداد نمایندگان زن در “مجلس اسلامی” نه تنها تا به حال هیچگونه نظرِ پیشرو و یا قانون برابری طلبانه ای در مورد زنان صادر نشده، بلکه در مقابل جنبش و مطالبات شجاعانه، آزادیخوانه و برابری طلبانه زنان، از جانب این نمایندگان زن، حتی نظرات ارتجاعی و #تبعیض آمیز که مبنی بر جنس دوم شماردن زن، محدود کردن زن، تلاش برای به خانه راندن زن، و مهر بر بیحقوقی زن تلقی میشود صادر شده است.
در واقع همانطور که که از اسمش بر میاید، مجلس، “اسلامی” است و قانون و مصوبات همه باید در چارچوب اسلام و قوانین اسلامی باشند. فرض بر اینکه همه نمایندگان مجلس اسلامی زن باشند، تا زمانی که قوانین شریعه بر جامعه تعیین تکلیف میکند، هیچ پیشرفتی در وضعیت آزادی #پوشش ، #اشتغال زنان، #تحصیل زنان، فعالیت های #هنری و #فرهنگی زنان، حق #طلاق ، حق حضانت کودک، حق مسافرت و دیگر حقوق ابتدایی زنان و حضور پر رنگ زنان در عرصه های اجتماعی حاصل نخواهند شد. نمایندگان زن مجلس اسلامی همپای نمایندگان مرد مجلس اسلامی باید قوانین را در چارچوب اسلام و نظام اسلامی تصویب کنند.
انتظار تغییر در سیاست های زن ستز مجلس اسلامی، با افزایش تعداد نمایندگان زن که همگی از فیلترینگ های پایبندی به اسلام و رهبر و نظام جمهوری اسلامی رد شده اند، یا ساده انگاری است یا نوعی کلاهبرداری سیاسی از جامعه ای که زنان آن خواهان ابتدایی ترین حقوق شهروندی، خواهان برابری و خواهان هویت انسانی هستند، نه جنس دوم محسوب شدن و بیحقوق ماندن.
شیرین شمس