اعدام و باز هم نقض کامل حقوق بشر در ایران
بهروز آلخانی یکی دیگر از زندانیان سیاسی کُرد به دستور مقامات دستگاه قضایی حکومت اسلامی ایران در شرایطی اعدام شد که حکم اعدام وی از سوی دیوان عالی کشور نقض شده بود.
اعدام محکومان سیاسی زندانی در جمهوری اسلامی ایران امری بی‌سابقه نیست، اما از ابتدای دهه ۷۰ هجری خورشیدی به بعد سابقه نداشت هیچ متهم سیاسی یا عادی که فرصت اعتراض به حکم را یافته باشد، بدون تایید حکم اعدام در دیوان عالی کشور، بر دار شود.
آقای روحانی در تاریخ ١۹ آوریل ٢٠١۴ بطور علنی از اعدام ها حمایت كرده گفت:
«اعدام، قانون خداست» )قانونی است كه مجلس تصویب كرده است(
٢٠٠٠ اعدام در دوران ریاست جمهوری حسن روحانی
اعدام نابهنگام زندانی سیاسی کرد، بهروز آلخانی را که خود، خانواده و وکیلش در انتظار نتیجه بررسی حکم در دیوان عالی کشور بودند و به شکستن حکم اعدام در دیوان هم بسیار امیدوار، باید در چارچوب حالتی تقریبا استثنایی در سال‌های اخیر دید.
اتهامات این زندانى محاربه، ارتباط با گروه پژاک و مشارکت در ترور دادستان خوى عنوان شده است اما ىنابر مندرجات دادنامه وی هیچ گاه اتهام ترور دادستان خوى و انجام عملیات مسلحانه را نپذیرفته بود .
عفو بین الملل ٢٣ ژوئیه ٢٠١۵: از ژانویه تا ١۵ ژوئیه ٢٠١۵، ۶۹۴ نفر اعدام شده اند
اعضای نمایندگی الدنبورگ- برمن ضمن باور به مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر بویژه مواد ۳ و ۱۰ که اعلام میدارد: هر فردی حق زندگی، آزادی و امنيت شخصی دارد. و هر شخص با مساوات کامل حق دارد که دعوايش در دادگاهی مستقل و بی طرف، منصفانه و علنی رسيدگی شود و چنين دادگاهی درباره حقوق و الزامات وی ، يا هر اتهام جزايی که به او زده شده باشد ، تصميم بگيرد. مخالفت خود را با هرگونه اعدام اعلام داشته و عدم رعایت و رسیدگی عادلانه به پرونده زندانیا ن توسط دولت جمهوری اسلامی ایران را مغایر با اعلامیه جهانی حقوق بشر دانسته، شدیدا” محکوم می نمایند .
638
