گذران اوقات زنان تهراني در سالهای دور

ارسال کننده: خانم مونیکا قریشی 3 تیر

ياکوب ادوارد پولاک، پزشک آلماني از 1851 تا 1860 در ايران اقامت داشت حاصل اقامت او در ايران کتابي است به نام «ايران و ايرانيان» يا همان سفرنامه پولاک. او در بخشی از کتاب خود در باره زنان ایران می نویسد :

«عنواني که در ایران به زن محترم مي دهند خانم است. زنهاي درجه دوم را بيگم يا باجي مي گويند. عنوان زنان از پايين ترين مرتبه و درجه ضعيفه است. عنوان بي بي به معني سرکار خانم سابقا سخت رواج داشته است اما فعلا استعمالي ندارد.

اشتغال زنان بر حسب مقام اجتماعي آنان و سکونتشان در شهر و روستا فرق مي کند. در طبقات فقير کليه کارهاي منزل را زنان انجام مي دهند، بقيه اوقات را به پشم ريسي مي پردازند. آنها دوک را زير بغل نگاه مي‌دارند و با رشته هاي پشم که رشته اند جوراب، فرش، و جل اسب مي بافند. زنان اعيان تقريبا تمام اوقات خود را به حمام رفتن، قليان کشيدن، ديد و بازديد، خوردن شيرينيهاي مختلف و ميوه هاي چربي دار از قبيل گردو و پسته و بادام، نوشيدن چاي و قهوه مي گذرانند. به ندرت ممکن است به خواندن کتاب يا نوشتن رقعه اي مشغول شوند. زن ايراني در خروج از منزل آزادي بسيار دارد. زنان طبقه متوسط يا حتي زنان محترم به صورت ناشناس به تنهايي به بازار و پيش طبيب مي روند و غيره؛ زنان بسيار ثروتمند با اسب و در معيت خدمه متعدد به ديد و بازديد مي روند؛ پشت سر آنها گيس سفيدشان سوار بر اسب است و خواجه يا يکي ديگر از نوکران عنان اسب را به دست دارد. رفتن به زيارت امام زاده ها يکي از سرگرميهاي مورد علاقه زنان است و البته خيلي مي شود که سواي زيارت به انجام دادن کارهاي عادي و دنيوي هم مي پردازند».