آزادی واژه نا آشنا برای زنان سرزمینم

نویسنده:خانم زهرا لطفی

آزادی واژه ای است که سالیان سال در سرزمین من بیگانه است چون در کشورم ایران قوانین اسلامی حاکم است.
به خصوص در رابطه با زنان سرزمینم که از حق و حقوق ابتدایی خود محروم هستند و همواره زنان بطور سیستماتیک در جامعه ایران سرکوب میشوند از محدودیت ها و تبعیض های متعدد برخوردارند از جمله حجاب اجباری که ۳۵ ساله است با روی کار امدن این رژیم ضد زن بر زنان سرزمینم تحمیل شده ومجبور به رعایت آن کرده است و قوانین های دیگر اسلامی ضد زن بر ایران وجود داردکه فشار سطوح جامعه روز به روزنسبت به زن را بیشتر ، بیشتر کرده است.
اختیارات مرد به اصطلاح قانون مرد سالاری را در جامعه حاکم کرده است و اختیارات تام اختیار به مردان در رابطه با همسرانشان و ناموسشان داده است گویی زنان سرزمینم قادر به تصمیم گیری درست و فکر کردن نیستند و زن را مانند یک برده تام الاختیار در مقابل مرد می شمارند.
زنان سرزمینم توهین ها ، بی ارزش شدن ها، خوار شمرده شدن ها و محدود شدن در جامعه را همه روزه به دوش میکشند که نتیجه این تحقیر شدن ها ، از بین رفتن اعتماد بنفس ،عدم حضور درفعالیت های اجتماعی در جامعه و بدین سان کمرنگ شدن نقش زنان را بدنبال دارد یعنی آنچه حکومت ضد زن حاکم برجمهوری اسلامی خواهان آن است و این افکار پوسیده اسلامی را می خواهند در ذهن ما زنان ایرانی تحمیل کنند از زنان سرزمینی که سرزمینشان روزی مهد فرهنگ وتمدن بود و زنان ارزش و جایگاهی خاصی در جامعه داشته اند.
همانطور که می بینیم زنان اعتراض خود را با نوع پوشش نشان میدهند و همه روزه در خیابان ها تنها بدلیل اینکه پوششان مغایرت با فرهنگ اسلامی دارد توسط پلیس های گشت ارشاد دستگیر می شوند و زمانی که با مقاومت زنان و دختران مواجه می شوند با توهین و کتک آنان را به زور دستگیر کرده اند ولی رژیم حاکم بر ایران به خواسته های خود نخواهد رسید چون امروز زنان سرزمینم بیدارو هوشیار شده اند.
بله با نگاهی مختصر به وضعیت زنان در جامعه امروز ایران این حقیقت بر هیچ کس پوشیده نیست که زنان این سرزمین نه تنها با وجود همه محدودیتها و مورد تبعیض قرار گرفتن ها از سوی رژیم آخوندی جنایتکار نسبت به جامعه اروپا عقب نمانده اند بلکه در بسیاری از موارد از جمله در عرصه فعالیتهای سیاسی و مبارزه علیه ظلم و استبداد بیش از همه کشورها نقش اساسی را عهده دار بودند. چنانکه گویی انگار نه انگار که این زنان همان دختران چشم و گوش بسته سه دهه پیشین بوده اند.
آری این زنان دیگر حاظر نیستند که به بهانه خرافه پرستی ، دین ، مذهب ، اسلام ، قرآن ، بهشت و جهنم و هزاران اندیشه زن ستیز دیگر که همگی دستاورد حیله گری و فریبکاری خمینی و پس از او خامنه ای بوده را ، تحمل کنند ، زنان امروز دیگر نمیخواهند بیش از این در خانه محبوس باشند و از وجود آنها صرفا بعنوان یک کلفت خانه استفاده شود ، اینان دیگر اجازه نخواهند داد که مردی با فریادهایش و یا دستان سنگینش آنها تحقیر کرده و مانع رسیدن صدای آنها به بیرون از مرزها باشد ، این زنان امروز دیگر خود را محدود نکرده و بدون کوچکترین ترس و واهمه ای در صحنه های مختلف حتی بیش از مردان حضور خواهند داشت .
آمار زندانیان سیاسی زن در ایران و قتل عام های آنها و شرکت در مبارزه و اعتراضات خود گواهی است بر اینکه به این باور برسیم که دیگر نباید به قدرت حضور زنان را در جامعه و عرصه های مختلف شکی داشته باشیم.
به امید داشتن هر چه سریع تر جامعه بدون تبعیض
درود بی پایان به شیر زنان مبارز و آزاد ایران زمین
زهرا لطفی