حجاب “سمبل اسارت، تحقیر و ستم کشی زن”

ارسال کننده: 8خرداد Fatemeh Tabebordbar

علی مطهری
May 23, 2014
مقاومت و مبارزه علیه جمهوری اسلامی و قوانین ارتجاعیش روندی است که بیش از سه دهه هیچ وقت متوقف نشده، بلکه تنها ابعاد و شکل آن بسته به شرایط تغییر یافته است. مبارزه زنان علیه حجاب و قوانین اسلامی یک بعد مهم این روند اجتماعی است که بیش از سایر عرصه های دیگر حکومت اسلامی را وادار به عقب نشینی کرده است. حرکت اعتراضی امروز زنان که از فضای مجازی برای ابراز وجود اجتماعی استفاده میکند، ادامه جنبش “نه به حجاب” است که سابقه ای به قدمت عمر جمهوری اسلامی دارد.
از همان زمانی که روند اجباری شدن حجاب شروع شد، جنبش “نه به حجاب” نیز به عنوان روند مبارز و مقاومت در برابر حجاب آغاز شد. زنان هیچ وقت مرعوب سرکوب جمهوری اسلامی و شگردهای که ابواب جمعی خندان ، سبز و بنفش این رژیم برای راضی کردنشان بکار گرفتند، نشدند و مبارزه برای رهایی از این سمبل بردگی در نظام اسلامی را بی وقفه و به مناسبت های متفاوت پیش برده اند و توانستند مرزهای حجاب اسلامی را تا حد یک وجب روسری نازک و رنگی تغییر دهند و رژیم اسلامی را در این زمینه شکست دهند و البته لگام زدن به بربرهای اسلامی وعقب راندن یک حکومت هار، مرتجع و به غایت زن ستیز، هزینه های سنگینی هم در طی این سالها برای زنان در بر داشته است. مبارزه و اعتراض علیه حجاب یک رکن مهم جنبش سرنگونی رژیم است که همیشه پاشنه آشیل جمهوری اسلامی و جریانت ملی اسلامی بوده، چرا که رهای از حجاب اسلامی و آپارتاید جنسی، فراهم شدن زمینه های رهای از حکومت اسلامی در ایران نیز است.


آزادی یواشکی
مبارزه زنان با حجاب تاریخ طولانی را پشت سر دارد. زمینه های این اعتراض زن ستیزی عریان جمهوری اسلامی با اتکا به قوانین اسلامی در جامعه ایران است که زنان هیچ وقت زیر بارش نرفتند به آن تمکین نکردند. آزادی یواشکی یک نامی بیربط برای حرکت اعتراضی وسیع و علنی است که از بنیان با قوانین متحجر اسلامی مشکل دارد. این حرکت از داخل تا خارج شهرهای ایران، از اماکن عمومی تا کنار دریا، از حیاط دانشکده تا حیاط خانه ها،از میادین تا پل های داخل شهر و… را با تصویرهای بدون روسری به صحنه اعتراض علیه حجاب اسلامی تبدیل نموده است. این حرکت نه تنها یواشکی نیست، بلکه انعکاس تمایل زنان ایران به رهایی کامل، بی چون وچرا و بدون قید و شرط از قوانین متعفن اسلامی است که زنان را به شهروندان بی اختیار و درجه دوم جامعه تبدیل کرده است. پسوند یواشکی در واقع رهایی زنان را از قوانین، سنت ها و ارزشهای متحجر اسلامی، حاشیه ای میکند و مبارزه تدریجی و گام به گام را در دستور میگذارد. همین امروز در جامعه ایران زنان در خیابان و اماکن عمومی در جدل روزمره با گشت ارشاد و خواهران زینب قرار دارند و برای هشدار آنها تره هم خرد نمی کنند و بعضا عکس العمل تند نیز نسبت به آنها از خود نشان میدهند. آزادی یواشکی از دست آوردهای تاکنونی زنان که با مبارزه و مقاومت و پرداخت هزینه سنگین ممکن شده است، عقب تر است و با آزادی زن از قوانین اسلامی خوانایی ندارد. حجاب پرچم آپارتاید جنسی در ایران است، با رهای زنان از حجاب اسلامی عمارت آپارتاید جنسی که هویت جمهوری اسلامی را تشکیل میدهد فرو میریزد و اگر ذره ای پرده اختناق اسلامی کنار رود، زنان به همراه کارگران و جوانان تمام پرده را به آتش خواهند کشید و بقای بربریت اسلامی را با خطر جدی روبرو میکنند.
اصلاح طلبان و جریانات ملی اسلامی
از تغییر تدریجی و اصلاح گام به گام رژیم تا آزادی یواشکی تاکتیک های در راستای محدود کردن مبارزه کارگران، جوانان و زنان جهت وقت خریدن برای جمهوری اسلامی است. مبارزه بیوقفه زنان و شکست رژیم اسلامی در قلمرو تحمیل حجاب اسلامی به زنان، بد حجابی را که زمانی با تعرض خواهران زینب روبرو میشد و با توهین، باز داشت، زندان و شلاق خوردن همراه بود و با حمله گروه های اوباش، دستجات چاقو کش و اسیدپاش اسلامی روبرو میشد، امروز دارد به نرم جامعه تبدیل مینماید. این مسئله سران رژیم را به “وا اسلاما” اسلام از دست رفت کشانده و همچنین این آن فشار واقعی است که بخشی از ملی اسلامی ها و اصلاح طلبان حکومتی را نیز بفکر راه حل های نیم بند انداخته که جنبش رهایی زن از قوانین اسلامی را در نقطه تعادلی با حکومت اسلامی نگاه دارند و قوانین اسلامی را از تعرض همه جانبه این جنبش مصون دارند. این روند آنها را به این فکر انداخته که تلاش نمایند حجاب را بعنوان یک مدل پوشش (پوشش اسلامی) رسمیت دهند و خجولانه شعار آزادی انتخاب آن را مطرح نمایند. اما واقعيت اينست که حجاب ، نه يک مدل پوشش، بلکه پرچم آپارتاید جنسی و نشانه ستمکشى و تحقير و بیحقوقی زن است. حجاب ادامه منطقى تفکر اسلامى و سمبل گوياى مقام نازل زن در اسلام است. تنزل دادن حجاب اسلامی به مساله انتخاب پوشش، يک رياکارى است.
افشای تاکتیک های جنبش ملی اسلامی برای کنترل و به سازش کشاندن مبارزه رادیکال زنان علیه حجاب و آپارتاید جنسی، بخشی از مبارزه کمونیسم کارگری و حزب حکمتیست در راستای رهای کامل زنان و تقویت جنبش “نه به حجاب” و “نه به آپارتاید جنسی است” با گسترش مبارزه علنی علیه حجاب و آپارتاید جنسی، با دور انداختن حجاب و وزیر پا گذاشتن قوانین اسلامی، تاکتیک های سازشکارانه ملی اسلامی ها را دور بزنید و با همبستگی و تقویت جنبش رهای زن، علیه نیروهای سرکوبگر و زن ستیز اسلامی متحدانه بایستید.
جدال زنان برای رهای از حجاب، جدالی است برای رهای از قوانین متحجر اسلامی، جدالی است با استبداد و بیحقوقی زن در همه اشکال آن، تعرضی است به هویت اسلامی حکومت ایران، جنبش آزادی زن ، بخش مهمی از جنبش سرنگونی جمهوری اسلامی است و زمانیکه که در یک توازن قوای اجتماعی پتانسیل نهفته در این جنبش آزاد شود، نوید بخش پایان جمهوری اسلامی خواهد بود.
2014/05/22