نامه زندانیان بهایی زندان رجایی شهر به معاون رئیس جمهور نامه ای به الهام امین زاده، معاون رئیس جمهور در حقوق شهروندی

> خبرگزاری هرانا – جمعی از زندانیان بهایی زندان رجایی شهر کرج طی نامه‌ای
> به الهام امین‌زاده نوشته‌اند: «یک لحظه تصور کنید که چقدر دردناک است که
> در نقطه‌ای از این دنیای بزرگ یک انسان مسلمان را از کفن و دفن با احترام
> اموات خود بازدارند و یا گورستان‌هایی که محل دفن عزیزان آنهاست تخریب
> نمایند.»


> متن کامل این نامه که در اختیار خبرگزاری هرانا قرار گرفته را در زیر
> می‌خوانید:
> سرکار خانم الهام امین زاده، معاونت محترم رئیس جمهور در حقوق شهروندی
> با تقدیم مراتب احترام بعرض میرساند که وعده ی انتشار منشور حقوق
> شهروندی، نور امیدی در دل بهائیانی چون ما افروخت که بالاخره پس از سالها،
> سند جامعی تدوین خواهد گشت که پایانی بر مظالم و مشکلات ناشی از تضییع
> حقوق اقلیت ها خواهد بود. انتشار منشور مزبور فی حد ذاته اقدام بسیار
> بزرگی است و سزاوار تمجید و تکریم ولی متاسفانه در مورد بزرگترین اقلیت
> دینی کشور که تعداد پیروانش صدها هزار و از مجموع کل اقلیت های مذهبی دیگر
> مملکت افزون است راه سکوت پیش گرفته است و این سکوت می تواند سبب شود که
> همان مسیر و جریانی که در طول چند دهه ی گذشته و تا کنون باعث قتل و غارت
> بهائیان و مصادره ی اموال آنان، ضبط و تخریب اماکن مقدسه شان، اخراج از
> دانشگاه ها و برخی مدارس، توهین و تخفیف فرد فرد آنان، ضبط و تخریب و
> مصادره گورستان های بهائی، اخراج از مشاغل، زندانی نمودن تعداد کثیری از
> آنها و کوچ ناخواسته تعدادی از آنها بر اثر فشار های امنیتی، اقتصادی و
> محرومیت های اجتماعی و تضییقات مصائب دیگر شده، ادامه باید.
> سرکار خانم امین زاده،
> جنابعالی به خوبی واقفید که این اقلیت مظلوم در تمامی طول تاریخ خود در
> هر سرزمینی که ساکن بوده با صداقت و تعهد تمام رفتار نموده به نحوی که از
> شهروندان صدیق وامین محسوب بوده اند، لذا چشم پوشی از حقوق حقه ی آنان در
> سرزمینی مقدس ایران، خلاف عدل و انصاف است. اگر بنظر دقیق در حال این
> مظلومان مداقه شود به خوبی مشهود است که جمعی از ایرانیان مطیع که در این
> کشور، از پدر و مادری ایرانی به دنیا آمده، در شهر های مختلف این سرزمین
> پراکنده و ساکن بوده، در این مملکت به مدرسه رفته و به کسب و کار مختصری
> مشغول بوده و با همه همسایگان و شهروندان در کمال امانت رفتار نموده، در
> فعالیت های اجتماعی پیشگام بوده، به دولت متبوعه مالیات پرداخت نموده، در
> خدمت سربازی مشارکت کرده، در هنگام جنگ تحمیلی به جبهه شتافته، اسیر گشته
> و حتی در راه دفاع از میهن به شهادت رسیده و همواره در خدمات عمرانی این
> مملکت کوشا بوده، اینها بهائیان این مملکت را تشکیل میدهند. اگر برآنها
> نتوان نام شهروند نهاد پس شهروند کیست؟
> اگر اینها حق زندگی دارند، پس عزت و احترامی که شایسته ی همه شهروندان
> این سرزمین است چرا در مورد آنان رعایت نمیشود؟
> اگر این شهروندان حق ازدواج و طلاق دارند چرا احوال شخصیه آنان به رسمیت
> شناخته نمیشود؟
> اگر این شهروندان حق تحصیلات عالیه دارند چرا فوج فوج از دانشگاهها اخراج
> میشوند و همه ساله به بهانه ی نقص پرونده از ورود جوانان بهائی به
> دانشگاهها ممانعت میشود؟
> اگر اینان حق کار کردن دارند چرا از دوایر دولتی اخراج شده اند و راه
> ترقی آنها در بخش خصوصی که نیاز به پرونده ی کسب و کار دارد مسدود میشود؟
> اگر بهائیان حق مردن دارند چرا گورستان های آنها ضبط شده و مجبور به دفن
> در بیابانها در نقاط نا مشخص و بدون نشان معین میگردند و حتی این اماکن
> بعدها تخریب میگردد؟
> چرا با بودجه های کلان، دهها سازمان و از جمله صدا و سیمای جمهوری اسلامی
> ایران به تهیه و نمایش برنامه هایی پر از افترا و بهتان به عقاید این جمع
> می پردازند و حق دفاع از بهائیان سلب میشود؟ چرا اینها نمیتوانند از
> کوچکترین امکانات جهت رفع شبهات استفاده نمایند؟
> خانم دکتر، اگر مظالم وارده بر بهائیان را بخواهیم ذکر کنیم مثنوی
> هفتادمن کاغذ شود. خوب است لحظه ای بر مظالم وارده بر آنان تفکر شود و
> مقایسه گردد تا معلوم گردد که تا چه حد در حق آنان ستم روا داشته شده است.
> یک لحظه تصور کنید که چقدر دردناک است که در نقطه ای از این دنیای بزرگ
> یک انسان مسلمان را از کفن و دفن با احترام اموات خود بازدارند و یا
> گورستان هایی که محل دفن عزیزان آنهاست تخریب نمایند.
> تصور بفرمایید که چقدر جانسوز است که جوانی مسلمان را در یک کشور غیر
> مسلمان از ادامه تحصیل باز دارند و راه ترقی او را مسدود نمایند. آموزه
> های بهائی هیچگونه تبعیضی را در هیچ کجای دنیا که باعث پایمال شدن حقوق
> انسانها گردد تایید نمیکند. تعالیم بهائی متجاوز از یکصد و سی سال قبل
> فرهیختگان و دانایان ایران را به آبادی و عمران این مملکت دعوت نموده و در
> این مدت همواره بهائیان پیشگام سازندگی و عمران و تعلیم و تربیت و بهداشت
> این سرزمین که برای آنها از تقدس خاصی برخورد دار است بوده اند و تعالی
> این مملکت را وظیفه ی روحانی و وجدانی خود دانسته و میدانند. آیا حق آنها
> نیست که از حقوقی شایسته و مناسب برخوردار باشند؟
> خانم دکتر، وقت آن رسیده که مطابق و موافق با حقوق مطرح در منشور بین
> المللی حقوق بشر و نیز حقوق مطروحه در فصل سوم قانون اساسی حقوق کلیه
> اقلیت ها و از جمله بهائیان رعایت گردد. لطفا به همکاران خود توصیه اکید
> فرمایید که ضمن درج حقوق شایسته برای این شهروندان در موطن مادری خود،
> مراقبت نمایند که قوانینی وضع شود تا بساط تعدی و ظلم وارده بر آنها بر
> چیده شود و اجرای صحیح آن ضمانت گردد.
> بهائیان همواره آماده همکاری برای ساخت و احیا و تعالی ایران بوده و
> هستند و حاضرند برای رفع تبعیض بین شهروندان ایرانی و تدوین و گسترش حقوق
> شهروندی و حرکت به سوی جامعه ی مطلوب با ارزش های متعالی که در شان ملت
> بزرگ ایران است کمک نمایند.
> والسلام علی من اتبع الهدی
> جمعی از زندانیان بهائی زندان رجائی شهر
> ۲۸/۹/۹۲